Marcel Alblas is 66 jaar en woont al sinds 1978 in Nieuwegein. Hij is getrouwd en heeft twee zonen. Marcel fluit al sinds 1996 als vrijwilliger bij de voetbalclub JSV Nieuwegein. Zijn liefde voor het vak wordt deze week in het zonnetje gezet door de campagne ‘Week van de scheidsrechter’. De campagne wordt gebruikt om geweld en tuchtzaken tegen scheidsrechters te verminderen.
‘Voetbal is een gigantische sport in Nederland. Elke zaterdag worden er 55.000 wedstrijden gespeeld. Niet iedereen kan zijn emoties is bedwang houden jammer genoeg, maar ik heb gelukkig nog nooit last gehad van ernstige tuchtzaken of commentaar. Tuurlijk heb ik ook wedstrijden gehad met zes rode kaarten en een vechtpartij, maar dat ging verder niet in op mij. Het verschil met voorgaande jaren merk ik niet per se. Als je kijkt naar de tuchtzaken vergeleken met de wedstrijden per week, valt 1.058 tuchtzaken gelukkig wel mee.
Het vak is mooi, maar als scheidsrechters net aan hun carrière beginnen en dan te maken krijgen met geweld haken ze snel af. Dat is zo zonde, daarom is het heel belangrijk dat de KNVB ervoor open staat om mensen te begeleiden die hulp nodig hebben. Ik heb zelf ook de cursus van de KNVB gevolgd en hier kan je gevraagd worden om twee praktijkwedstrijden te begeleiden en de scheidsrechter tips te geven. Dat is mooi, want daar kun je van leren. Helaas is niet iedereen geschikt om scheidsrechter te worden dit is wel jammer want veel mensen willen het wel graag.
Onze club beschermt onze scheidrechters ontzettend, ook de scheidsrechters van de KNVB. Als er echt onenigheden zijn worden ze begeleid van het veld naar ver buiten het terrein. JSV zorgt voor veilige omstandigheden, dus dat iemand weer met een veilige weg naar huis kan. Als de scheidsrechter dan thuiskomt schrijft hij zijn rapport naar de KNVB en als daar een juridische kwestie van komt pakt de KNVB dit verder op.
Ik ben nog steeds scheidsrechter door de liefde van het spelletje. Mijn beide zonen voetbalde op 6-jarige leeftijd. Eerst was ik daar leider van, maar toen dat kwam te vervallen ben ik gaan fluiten. Ik wilde niet alleen maar aan de zijkant meer staan, dus ben ik begonnen met jeugdwedstrijden te gaan fluiten als scheidrechter. Dit ging mij goed af, dus ben ik naar de KNVB gegaan om een cursus te behalen om officieel scheidsrechter te worden.
Wat ik mooi vind aan jongens tussen de vijftien en de achttien jaar is, dat ik ze echt wat mee kan geven als scheidsrechter. Dat ik ze van de jeugd een stap zie maken naar de senioren. Ik kan ze wat leren, wat niet alleen met voetballen te maken heeft, maar ook in gedrag en omgaan met emoties in de sport. Ik ben ook nooit teruggestoten door mensen aan de zijkant, dus ik denk dat dit wel goed gaat en dat vind ik mooi.
Verder heb ik zelf ook gevoetbald tot mijn 22ste bij Kampen in Utrecht als keeper. Ik heb daarna nog 4 á 5 jaar triatlon gedaan, totdat mijn tweede zoon werd geboren. In verband met de bevalling ben ik even gestopt, maar toen mijn zonen de leeftijd kregen om te gaan voetballen bloeide het allemaal weer op. Zo is mijn liefde voor voetbal ooit begonnen en dat heb ik nu nog steeds. Ik hoop daarom ook tot minimaal mijn 70ste nog wedstrijden te kunnen fluiten en dit gezond kan blijven doen’.
Journalist Lola Keverkamp maakte een audio reportage over vrijwilliger Marcel, die hieronder verder te beluisteren is.