Het gaat slecht met de rechten van kinderen in Nederland. Dat blijkt uit de Kinderrechtenmonitor 2024. Problemen zoals beperkte toegang tot onderwijs, armoede en langdurige asielprocedures ondermijnen de rechten van kinderen in noodopvanglocaties. Op 22 oktober werd hiervoor tegenover de Tweede Kamer het ‘Geen Kansenbord’ neergezet, een krachtig symbool voor de ongelijkheid en kansenarmoede waar veel asielkinderen in Nederland mee te maken hebben.

De actie werd gepresenteerd door Marc Dullaert, voorzitter van het Kinderrechtencollectief. Eduard Disch, voormalig opvangcentrum-directeur en actief pleitbezorger van een ruimere regeling voor het kinderpardon, was aanwezig om aandacht te vragen voor het kinderpardon.

De actie vond plaats op dezelfde dag als de presentatie van de Kinderrechtenmonitor 2024. Deze monitor schetst een alarmerend beeld van de situatie voor kinderen in Nederland. Het document benadrukt een stijging van 65% van het aantal kinderen in noodopvanglocaties, in één jaar tijd. Asielkinderen hebben te maken met slechte toegang tot onderwijs en een onzekere toekomst. Dullaert ziet dat het probleem grote ernst heeft. “Kinderen horen niet de dupe te worden van het falen van volwassenen. Het is de verantwoordelijkheid van de overheid om hen perspectief te bieden, ongeacht hun achtergrond. Als de spreidingswet nu ook niet doorgaat, zullen de problemen alleen maar vergroten.”

Eduard Disch, die handtekeningen verzamelde voor een petitie gericht op een ruimer kinderpardon, sloot zich bij Dullaert aan. “De kinderen zijn hier geworteld. Ze spreken de taal, hebben hier vrienden en gaan hier naar school. Het is niet alleen menselijk, maar ook logisch om hen een toekomst te geven in Nederland.” Disch benadrukte dat de huidige wetgeving kinderen vaak in langdurige onzekerheid houdt, wat hen schaadt in hun ontwikkeling.

Het ‘Geen Kansenbord’ werd gekozen als krachtig symbool om de ongelijkheid te visualiseren. Met een speelse verwijzing naar het bekende ganzenbord, waar spelers stap voor stap vooruit kunnen komen, toont het Geen Kansenbord juist de barrières waar asielkinderen tegenaan lopen. De actievoerders hopen dat deze visuele metafoor de politiek tot actie aanzet.