Het behoud van cultureel erfgoed wordt vaak als oud of historisch gezien. Maar wat als de jongere generaties dit behoud straks overnemen? Willen zij dit wel onderhouden? Zou dat betekenen dat over een aantal decennia het cultureel erfgoed niet meer wordt onderhouden?

Molens zijn anno 2024 meer dan monumenten uit het verleden, ze verbinden traditie en historie met moderne duurzaamheid. William Bouter, 22-jarige molenaar en lid van Erfgoed Jong, vertelt hoe relevant molens in deze tijd nog zijn: ‘Een molen is een werkende machine, geen stilstaand monument. Wij malen graan tot meel, volledig op windkracht.’

De molen waaraan hij werkt, meer dan drie eeuwen oud, heeft door de jaren heen meerdere restauraties ondergaan. ‘Na de Tweede Wereldoorlog verloor de molen zijn functie en stond hij jarenlang stil. Zonder die investeringen in restauratie was de molen waarschijnlijk vervallen tot een ruïne’, vertelt Bouter. Hij benadrukt ook dat er relatief vaak onderhoud nodig is om molens voor toekomstige generaties te behouden.

Wat vooral opvallend is, is de toenemende betrokkenheid van jongeren bij dit cultureel erfgoed. ‘De interesse van jongeren in molens groeit. We willen leren hoe ze werken en hoe we deze kennis kunnen inzetten voor de toekomst’, zegt Bouter. Dat blijkt ook uit de relatief jonge leeftijd van veel huidige molenaars. Bouter: ‘Bij ons is de gemiddelde leeftijd rond de veertig, terwijl het landelijke gemiddelde veel hoger ligt.’

Daarnaast vervullen molens nog een belangrijke rol in deze moderne samenleving op het gebied van duurzaamheid. ‘Met de windkracht malen we niet alleen graan, maar houden we ook het land droog. Het is een tijdloos en milieuvriendelijk systeem’, aldus Bouter. Hierdoor blijven molens relevant in een wereld waar duurzaamheid steeds belangrijker wordt.

‘Zolang we blijven investeren in het onderhoud en de kennis doorgeven, zullen molens blijven draaien’, sluit Bouter positief af.