Gameverslaving is een groeiend probleem in onze digitale wereld, waarbij steeds meer mensen vast komen te zitten in de meeslepende wereld van videogames. Wat begint als een onschuldige hobby kan snel uitgroeien tot een verslaving die invloed heeft op werk, relaties en gezondheid. De beloningen en uitdagingen die games bieden, zorgen ervoor dat spelers steeds terugkeren, wat uiteindelijk kan leiden tot een verlies van controle. Voor sommigen, zoals Rowan, kan dit destructieve gevolgen hebben voor hun dagelijkse leven, terwijl anderen zich niet eens realiseren dat ze verslaafd zijn totdat het te laat is.
Het begin van een verslaving
Rowan was 12 toen het voor hem begon “ik kreeg mijn eerste computer. Hierop hadden mijn ouders spellen gezet en begon ik met gamen. Het begon heel onschuldig. Ik begon het steeds leuker te vinden. Ik vond school niet leuk en keek de hele dag uit naar het moment van gamen”, vertelt Rowan. Bij veel jongeren zijn dit de eerste symptomen van gamen.
Er is altijd hulp
Het keerpunt voor Rowan kwam toen hij besefte dat hij hulp nodig had. “Op een dag stond ik op en voelde ik me gewoon leeg. Ik had geen zin meer om te spelen, maar tegelijkertijd wist ik niet hoe ik zonder kon. Dat was het moment waarop ik hulp zocht.” Rowan gaat naar een therapeut die gespecialiseerd is in gameverslaving. “Het is moeilijk om toe te geven dat ik een probleem had, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan.” Rowan is nu een half jaar bezig met zijn herstel. De verslaving blijft, maar hij leert er mee om te gaan.
Rowan wil dat anderen weten dat ze niet alleen zijn. “Gameverslaving is echt, en het kan iedereen overkomen. Het is belangrijk om op tijd in te grijpen en hulp te zoeken als je merkt dat het de controle over je leven overneemt.”
(Rowan wilt alleen dat zijn voornaam bekent wordt, zijn volledige naam is bij de redactie bekend)
Voor de reportage hieronder spreek ik met Victor van Rossum (internationaal case manager) en Jan Meijroos (game expert) over gameverslaving over jongeren.
