Nasir Lalout, 19, uit Woerden is iemand die zich dagelijks inzet voor de jongeren van Woerden. Zijn harde werk kent geen grenzen bij het helpen en ondersteunen van deze groep. De gemeente heeft inmiddels een hekel aan zijn mentaliteit en doorzettingsvermogen, maar ook dat stopt hem niet.

‘Het is mijn missie’
Toen Nasir als jonge jongen opgroeide in een Marrokkaans-Nederlands gezin, woonde hij in Woerden. Hij groeide op met kleine speeltuintjes, slechte voetbalvelden en een leeg centrum. Toen hij de puberteit in ging, was dit niet bepaald anders. Hij wilde vaak voetballen met anderen in de buurt, maar moest dit altijd doen op stenen veldjes waar je altijd naar beneden moest kijken omdat je anders met meerdere schaafwonden naar huis zou hinken.

Nasir wil zich inzetten voor verandering. Samen met vrienden richt hij het sociale media kanaal Boystv op. Na enkele jaren leid dit tot veel volgers op Instagram, vooral uit Woerden. Omdat hij veel volgers heeft begint Nasir zich in te zetten voor de jeugd. Hij verstopt zijn ontevredenheid niet onder stoelen of banken. Hij was luid en kritisch op de gemeente, die volgens hem de jongeren uit Woerden verwaarlozen. 

Een lokale politicus wiens oor hij heeft weten te vinden is Malik Arbaj van de politieke partij Woerden en Democratie. Arbaj, die in zijn vrije tijd rechten geeft op de hogeschool Utrecht, wil Nasir helpen met zijn ‘missie’: een Cruyff Court neerzetten in Woerden. Een Cruyff court is een kunstgras voetbalveld, gemaakt door de Cruyff Foundation in samenwerking met gemeenten. Er bestaan 262 van deze velden verspreid over de wereld.  Een Cruyff court staat voor Nasir voor meer dan een voetbalveldje. Het is een veilige plek waar jongeren kunnen samenkomen, ontmoeten en leuke activiteiten kunnen doen. 

Veel mensen in Woerden vinden het fantastisch wat Nasir doet. Olav Veenhof, journalist van onder andere het AD en wonend in de regio, komt Nasir vaak tegen in de sportschool. Nasir krijgt dan altijd een schouderklopje en een boks van Olav en hij wordt bedankt voor zijn inzet. Bijna iedereen van zijn leeftijd is het met Olav eens, wat Nasir doet is goed en belangrijk. 

Je hebt media nodig om je stem te laten horen
Journalisten spreekt Nasir veel, hij gebruikt het als een manier om zijn stem te laten horen. Hij laat de journalisten altijd zien waar ‘zijn’ Cruyff court moet komen. In een park in het schilderskwartier van Woerden. Een hobbelig veld met stukken modder. Het ziet eruit als een koeienstal en vlak ernaast is een groot hondenpark. Als je de bal verkeerd raakt loop de hond ermee weg. Ook staan er twee doelen. De gemeente heeft deze recentelijk neergezet om Nasir blij te maken, maar dit is echt niet genoeg om hem de mond te snoeren. 

Twee jongens voetballen voor een van de doeltjes, eentje is de keeper, de ander probeert op doel te schieten, maar moet vaak achter de bal aan rennen. De knieën van de spijkerbroek van de keeper zijn even bruin als de hondenpoep waar Nasir net aan niet in stapt. De keeper ziet Nasir aan komen lopen, na twee keer zijn ogen te knipperen zegt hij:  ‘Jij bent die gast van BoysTV toch?’. ‘Dat klopt ja’, zegt Nasir terwijl hij een lichte grijns onderdrukt. ‘Spelen jullie ook in het toernooi dit weekend?’, vraagt Nasir. ‘Natuurlijk, waarom denk je dat we nu spelen, we gaan jullie inmaken’, zegt de keeper.

Terwijl Nasir de modder van zijn schoenen af probeert te vegen aan de stoep, denkt hij nog even na over de verantwoordelijkheid die hij heeft. De jongeren in Woerden staan achter hem en hebben zijn hulp nodig. Stel dat het niet lukt, wat doe ik dan? Het Cruyff Court, mijn Cruyff court. Eindelijk een plek zonder modder of stenen grond, wat als het me niet lukt? Gaat door Nasir’s hoofd.

Komt het dan toch?
Op 15 juni heeft Nasir een afspraak met de gemeente. De dag daarvoor wordt hij gebeld met de vraag of hij om acht uur op het gemeentehuis wil verschijnen. Om zeven uur gaat de wekker van Nasir, hij wrijft in zijn ogen en gaat snel douchen. Tijdens het tandenpoetsen gaat er maar een gedachte door het hoofd van Nasir. Ze willen doorwerken, het Cruyff court komt. 

Onderweg naar het gemeentehuis geniet nasir van de zon terwijl hij geniet van wat muziek. Bij aankomst moet Nasir kort wachten in het gemeentehuis, een groot vierkant glazen gebouw, met een modern koffiezetapparaat. Met het kopje kopje Chocomel dat vers uit de koffiemachine komt in zijn hand wordt Nasir naar boven geroepen. Hij schudt de hand van de wethouder en gaat zitten, terwijl zijn maag kriebelt. Iets klopt hier niet, waarom heeft ze zoveel haast?

De wethouder is direct, Nasir merkt aan de toon dat zijn onderbuikgevoel juist was. ‘Het geld is er niet, punt’, zegt de wethouder. Nasir zijn handen trillen, veel emoties gaan door hem heen. Hij neemt even kort adem, een momentje rust. ‘Hoe gaan we verder?’ vraagt Nasir direct, maar antwoord krijgt hij niet. De wethouder wil zo snel mogelijk van hem af, terwijl Nasir een gesprek probeert te voeren. ‘We kijken nog wel’, zegt de wethouder terwijl Nasir de deur uit loopt.

Met tegenzin verlaat hij het gebouw. Onderweg naar huis wordt Nasir gebeld door meerdere journalisten die hem kennen. Hoe weten zij dit nu al? Ik weet het nog niet eens vijf minuten. Hij helpt de journalisten met al hun vragen en hij maakt één ding heel duidelijk. ‘Dit stopt mij niet. Ik ga door’.

De missie stopt niet
Nog voordat Nasir het deed, hebben veel mensen  gepleit voor een Cruyff court in Woerden. Zij hebben het allemaal opgegeven, iets wat Nasir nooit zou doen. Als ik nu stop, wat zegt dat dan over mij, kan ik dan mezelf nog wel in de spiegel aankijken? Het is voor Nasir een missie, een levensdoel, iets veel groter dan hem. Al kost het me nog vijftien jaar, ik ga door.

Vlak na het besluit, wordt de wethouder in de gemeenteraad tegengesproken. Nieuwe hoop voor Nasir. De wethouder moet in opdracht van de gemeenteraad met een oplossing komen en wil hiervoor een onderzoek doen dat 65.000 euro kost. Dit onderzoek moet de wethouder gaan vertellen wat de behoeften van jongeren in Woerden zijn. Als Nasir dit hoort, verbaasd dit hem. Waar slaat dit nou weer op, 150.000 euro voor een veld kan niet, maar 65.000 euro betalen voor een onderzoek kan wel???? Ik heb inmiddels toch wel duidelijk gemaakt wat de behoeften zijn?

De oplossing van de wethouder is er een jaar later nog niet. Dit betekent niet dat Nasir stopt. Dit jaar vertelde Nasir de koning, die hij ontmoette bij een evenement in Woerden, dat het Cruyff court echt nodig was, maar ook de koning kon niets doen voor hem. 

De kans op een Cruyff court is kleiner dan ooit, de alternatieven waar de gemeente naar zou kijken zijn nooit werkelijkheid geworden, iets concreets is nog nooit geopperd. Nasir heeft nog nooit minder steun van de gemeente gevoeld. Toch weet hij dat zijn achterban hem niet de rug toe keert.

Het Cruyff court is een doel van hem, maar hij doet het niet voor zichzelf. Nasir doet het voor de jongen die hij huiswerkbegeleiding geeft. Hij doet het voor de jongen in de straat die hem aanspreekt en vertelt dat hij keihard gaat verliezen in het fifa toernooitje dat hij zaterdag organiseert. Nasir doet het voor de kinderen die nog jonger zijn, hij wil dat alle kinderen die opgroeien in Woerden een plek hebben. Voor deze groep is een Cruyff court nodig. Nasir wil iedereen op het juiste pad leiden, hoe moeilijk dat ook kan zijn. Stoppen bestaat niet in het woordenboek van Nasir. Hij gaat door tot de gemeente het Cruyff court bouwt om hem op te laten houden.