In de wereld van design en beeldende kunst vindt Hedwich Hooghiemstra met de jaren haar weg. Ze maakt unieke ontwerpen, waar creativiteit en haar eigentijdse visie ervoor zorgen dat ze opvalt in een breed scala aan Nederlandse kunstenaars. Met haar Friese wortels als basis, de invloeden van internationale design-opleidingen en samenwerkingen, is Hedwich een talent dat de schijnwerpers verdient.

Als dochter van een gevestigde kunstenaar, Tjibbe Hooghiemstra, groeide Hedwich op in een omgeving waarin kunst en creativiteit heel normaal was. Haar jeugd, deels doorgebracht in het schilderachtige huis ‘De Tip’, was doordrenkt van creativiteit. In een eerder interview geeft ze aan dat ze regelmatig tekende op het werk van haar vader. De blauwe maan, die ze ooit toevoegde aan een van zijn schilderijen, is tot op de dag van vandaag terug te vinden. Een soort eerbetoon aan haar vroege zoektocht naar een eigen artistieke stem.

De carrière van Hedwich in de kunstwereld begon al toen ze nog maar net kon fietsen. “Mijn oma was coupeuse en zij zette mij op mijn vijfde al achter de naaimachine. Samen met mijn neef ging ik dan achter de naaimachine zitten omdat ik zelf nog niet met mijn voeten bij het pedaal kon. Op mijn 9^e kreeg ik al mijn eigen naaimachine.” Haar eerste project startte ze toen ze dertien was. Ze maakte met haar naaimachine zelf tassen en op aanraden van haar vader ging ze die verkopen. Uiteindelijk had ze op meerdere plekken in Nederland verkooppunten. Hedwich is dus niet bang om nieuwe uitdagingen aan te gaan en haar doorzettingsvermogen helpt een handje om haar dromen waar te maken.

Foto met Tjibbe Hooghiemstra, fotografie: Ronald Smits.

“Op mijn vijftiende heb ik meegedaan aan de Kunstbende, ik won een coachingtraject op ArtEZ. Toen ik de vooropleiding deed, moest ik een keer op gesprek komen. Het hoofd van de opleiding stelde aan mij voor om de richting ‘product’ te doen. In eerste instantie dacht ik: ‘wat moet ik daar?’. Maar ik ging mij hier wel in verdiepen en toen ik een stap zette in de Design Academy in Eindhoven dacht ik: hier wil ik heen.” Ze volgde in 2012 haar eerste educatie op het gebied van kunst en design. Na de vooropleiding mode aan ArtEZ in Arnhem, studeerde ze van 2013 tot 2018 aan de Design Academy Eindhoven. In die tijd zat ze niet stil, want ze ging voor een uitwisseling naar The Royal Danish Academy in Kopenhagen. Hier nam ze weer een uitstapje naar de mode. Ze ontwikkelde een eigen stijl, die zowel verfijnd als vernieuwend is. Ze heeft een scherp oog voor details en materiaalgebruik. Hoewel haar passie voor mode in haar carrière niet echt zichtbaar is, heeft ze het nog niet helemaal los gelaten. “Ik ben thuis wel af en toe stoelen opnieuw aan het bekleden, gewoon voor mijn eigen plezier. Daarnaast houd ik ook van breien en nieuwe kleren maken.”

Dat Hedwich en haar vader recent hebben samengewerkt, voelt als een natuurlijk verlengstuk van hun gedeelde passie. In de expositie Hooghiemstra & Vader, ‘Stick to your plan’ verkenden ze samen het thema van thuis en herinnering. Het werk draaide om (het verlaten van) hun familiehuis ‘De Tip’. Een huis, zowel de fysieke plek als een gevoel van geborgenheid op mentaal gebied, vormt de kern van de expositie. Samen creëerden ze schilderijen die geïnspireerd zijn op het uitzicht vanuit hun voormalige huis. Fragmenten van de plattegrond van het huis werden geplakt op de muren en vloeren van de expositieruimte. Omdat Hedwich en Tjibbe hun werken graag aan elkaar wilden verbinden, vonden ze dit de ideale manier. “Mijn vader is beeldend kunstenaar en ik ben een ontwerper. Onze werkwijzen en uitvoering verschillen heel erg dus gingen we op zoek naar wat ons verbindt. We kwamen erachter dat het huis waar ik ben opgegroeid ons samenbracht. Samen met mijn vader en moeder hebben we daar achttien jaar gewoond. Die plek heeft zowel mijn vader als mijzelf gevormd. De expositie is een ode geworden aan die tijd en het huis.”

Tentoonstelling Stick to Your Plan, Hedwich en Tjibbe Hooghiemstra. Fotografie: Ronald Smits.

Wat Hedwich zo uniek maakt in de hedendaagse cultuursector is haar vermogen om kunst en design samen te brengen. Haar ontwerpen zijn niet alleen esthetisch krachtig, maar ook doordrenkt van haar eigen inlevingen en een verbinding met ruimtelijke relaties. “Ik heb een aantal jaren geleden, in een wijk in Amsterdam, aan een mooi project mogen werken. Wij constateerden dat er een groot afvalprobleem was, daarom gingen we kijken hoe dit op te lossen viel. We wilden juist dat het leuker werd om je afval weg te gooien, misschien zelfs in de vorm van een ontmoetingsplek. We kwamen tot een filosofie waarbij je afval in de etalage moet kunnen zetten. Met andere woorden: maak het probleem zichtbaar in plaats van het te verbergen. Toen heb ik een paviljoen ontworpen: Gouden Berg. Dat vond ik echt leuk om aan te werken. Om niet te kijken naar het gevolg, maar waar precies die oorzaak ligt en hoe we dat op een andere manier kunnen doen.” Deze aanpak zie je in veel van haar werk. Ze onderzoekt eerst een thema en daarna gaat ze aan de slag met het vormgeven van haar ontwerp. Deze methodische aanpak leidt tot ontwerpen die niet alleen visueel aantrekkelijk zijn maar ook de kijker uitnodigen om verder te denken over het materiaal, verhoudingen en presentatie.

Hedwich durft kritisch te zijn en speelt in op maatschappelijke thema’s. Een van die thema’s is de wooncrisis. “Iedereen trekt naar de stad en daardoor gaan we steeds meer bebouwing in hoog tempo neerzetten. Maar we denken niet meer na over hoe we een fijne leefomgeving kunnen creëren. Dat is een onderdeel waar ik me het liefste op richt. Daar gaan de openbare stilteruimtes waar ik aan heb gewerkt onder andere ook over. Kerken en geloofsruimtes verdwijnen maar aan dat moment van reflecteren blijven we behoefte hebben. Naar mijn mening moet dat zichtbaar blijven in onze leefomgevingen. Op het moment dat we in een stedelijke omgeving tienduizend woningen neerzetten, wordt er vaak niet nagedacht hoe het is om daar te wonen. Dit maakt het individualistisch. Er wordt ontworpen vanuit een vogelvlucht terwijl we niet nadenken over hoe die straten er op oogniveau uitzien en hoe je dat beleeft. Dat vind ik heel belangrijk.”

Fotografie tentoonstelling en foto met Tjibbe Hooghiemstra: Ronald Smits.

Fotografie portret: Lody Aeckerlin.