Het was zondagavond 14 april 2024 toen er een bijzonder intiem concert plaatsvond in het hart van Arnhem, mijn geboortestad. Muziekcafé Cash bekend om zijn ongepolijste charme en warme sfeer, was de locatie voor de melancholische klank van Tangerine. Een vrij onbekend fenomeen, bestaande uit de broers Arnout en Sander Brinks, een eeneiige tweeling. Het duo bracht een avond vol pure en emotionele nummers van hunzelf maar ook deden zij nummers van andere familiebands, zoals Bee Gees en Oasis.

Ondanks hun hele indrukwekkende muzikale kwaliteiten is Tangerine nog vrij onbekend bij het publiek en in de Nederlandse muziekscene. De unieke mix van folk, pop en americana maakt hen een muzikaal duo die het verdient om door een veel breder publiek ontdekt te worden.

Muziekcafé Cash in Arnhem heeft een erg onmiskenbaar karakter. De warme en zachte verlichting, de houten vloeren en een podium dat bijna op schoot lijkt te liggen van de bezoekers zorgt ervoor dat de plek intimiteit ademt. Deze setting paste perfect bij het zachte stemgeluid van Tangerine, dat vooral draait om oprechtheid en kwetsbaarheid.

Bij binnenkomst was de avond al speciaal. Het publiek, toch wel gemiddeld rond de 60 jaar, zat en stond heel dicht bij het podium. Zij maakte zich klaar voor een avond waar muziek centraal stond. Met een mix van bekende en eigen nummers vonden de broers een mooie mix om het publiek te vermaken. Zodra zij de eerste akkoorden op hun gitaren aansloegen, werd de ruimte muisstil. Dit was geen concert waar tussendoor veel geroezemoes plaatsvond. Maar het was een concert van twee broers, met hun gitaren, piano en zang, die de mensen op een rustige manier omverbliezen.

De avond werd geopend met een kort humoristisch praatje over dat familiebands uiteindelijk altijd uit elkaar gaan door ruzie, maar dat zij zeker bij elkaar blijven. Ze opende het concert met het nummer Too Much Heaven, van de Bee Gees. Een nummer dat een bijdrage van de band was aan het Unicef-fonds in 1979. De combinatie van de in harmonie zingende stemmen van Arnout en Sander en de minimalistische begeleiding van de gitaren vulde de ruimte met een soort tastbare emotie. Voor vrijwel iedereen klonk dit nummer gelijk als muziek in de oren, en hierdoor hing het publiek figuurlijk direct aan de lippen van de twee broers.

Er volgden al snel meer hoogtepunten, zoals eigen geschreven nummers ‘’Runnin with the devil’’ en ‘’YOU’’. Vooral bij dat laatste nummer bewees Tangerine waarom ze zo bijzonder zijn. Het nummer schreven zij voor hun overleden oom, die maar 15 mocht worden. Ze ontmoette hem dus nooit maar hun wens was altijd om een nummer voor hem te schrijven. Met een langzaam opbouwende melodie en een hele persoonlijke tekst raakten ze precies de juiste snaar bij het publiek. De broers zongen met een intensiteit die heel zacht en warm was, waarmee je recht in het hart werd geraakt.

Aan het eind van de avond brachten de broers nog een verassende cover van het nummer Wonderwall, van Oasis. Geheel in eigen stijl op de gitaar veranderden zij deze wereldwijde hit van de gebroeders Gallagher naar een heel zacht en warm nummer.

De kracht van het duo zit het vooral in ingewikkelde muziek te combineren met eenvoud. De instrumenten waren eenvoudig: een akoestische gitaar, een subtiele elektrische gitaar en een piano. Maar juist deze hele minimalistische benadering liet de muziek ademen en gaf de teksten en zang de ruimte om tot kracht te komen.

Het publiek dat aanwezig was in Muziekcafé Cash was eigenlijk het soort publiek waar deze artiesten alleen maar van kunnen dromen. Hoewel het café bekendstaat om een gezellige en informele sfeer, hing er op deze avond een bijna ceremonieel gevoel in de lucht. Bij de nummers was het vaak zo stil dat je een speld kon horen vallen op de houten vloer.

Maar het publiek mocht niet alleen maar rustig aan luisteren van de broers, bij een aantal nummers zette Sander het klappen in en al snel volgden er veel mensen vanuit het publiek. Zo was er ook een mooie interactie met het publiek en de broers aanwezig.

Wat Tangerine onderscheidt van vele andere bands is hun ongepolijste maar hele verfijnde stijl. Waar heel veel artiesten tegenwoordig afhankelijk lijken van de productie en nabewerking van hun nummer, vertrouwt Tangerine op de kracht van hun stem en de instrumenten. Dit geeft hun muziek een gevoel van oprechtheid, die zeldzaam is in een tijdperk waarin grote hits vaak worden gedomineerd met vele computereffecten.

Toch is deze oprechtheid van de broers misschien ook wel een van de redenen waarom Tangerine relatief onbekend is in Nederland, ondanks dat ze al dik twintig jaar bezig zijn met het maken van muziek. Hun muziek vraagt een bepaalde vorm van aandacht en geduld. Het is geen achtergrondmuziek die je opzet onder de douche. Maar voor wie de moeite gaat nemen om echt te luisteren naar hun nummers, zal er zich een wereld openen van emoties.

Ondanks dat de broers dus inderdaad al wat jaren actief is in de muziekwereld, blijft het duo nog altijd redelijk onopgemerkt in de Nederlandse muziekwereld. Misschien komt dit wel door het gebrek aan commerciële ambitie, of misschien komt het omdat hun muziek toch wat meer een kleinere doelgroep bevat, van over het algemeen wat oudere mensen. Wat de reden ook mag zijn, het voelt niet helemaal eerlijk dat zulk muzikaal talent in Nederland niet de aandacht krijgt die het verdient.

Tegelijkertijd hangt er ook wel een bepaalde charme aan vast. Het is misschien ook geen band die voor een Ziggo Dome moet gaan spelen. Maar inderdaad lekker in de kleinere theaters in Nederland voor 500 man per avond. Dan zal hun muziek altijd beter binnenkomen dan bij een grote zaal en zullen zij constant uitverkopen in de kleinere theaters.

Het concert van Tangerine in het Muziekcafé Cash in Arnhem was een ervaring die de kracht van livemuziek benadrukt, maar ook de waarde van authenticiteit. De broers Arnout en Sander Brinks bewezen dat je helemaal geen bombastische producties nodig hebt om mensen te raken. Alleen oprechte muziek en een goede connectie met je publiek bleken al meer dan genoeg.

De mensen die erbij waren zullen deze avond nog lang in het geheugen houden. En voor iedereen die Tangerine nog niet kent: Koop je kaartje, ga naar het theater en geniet van een avond vol prachtige muziek.