De voordeur van ‘Fietskoerier Deventer’ slaat dicht. Het is al negen uur ’s avonds en het industrieterrein ligt er maar verlaten bij. Binnen staan er nog enkele boxen op een hoog volume, want op straat kun je de bas voelen. Een jongen met zwart haar dat in alle kanten uitslaat, komt het pand uitgelopen en maakt zijn sigaret aan. Onder zijn open dikke jas tegen de kou, zijn nog net de contouren van een voetbalshirt van de Franse voetbalclub Paris Saint Germain te zien. Aan zijn linkerpols en om zijn hals hangen dezelfde soort witte parels, die sterk opvallen onder de bijna volledig zwarte outfit. Hij zal zo snel niet gezien worden door nog enkele passerende auto’s , maar een week geleden was het licht wel op hem gericht. Voor het eerst stond producer, componist en tegenwoordig ook DJ Ramses Ludding op een groot podium. In een vrijwel uitverkochte zaal van Tivoli in Utrecht.
Studio
In het pand van fietsbedrijf ‘Fietskoerier Deventer’ dat eigendom is van Ramses zijn vader, heeft Ramses zijn eigen studio gebouwd. Hier zit hij gemiddeld vier dagen per week met andere artiesten of producers, werkend aan nieuw materiaal. ‘Ik weet niet of mijn set wel geschikt is voor vrijdag.’ Een jonge producer, waarvan zijn haar niet meer goed te zien is onder zijn beanie, kijkt hoopvol naar Ramses. De ruimte is donker, maar wordt enigszins verlicht door de aanwezige blauwe en rode ledlampdraden. Achter de jongens ligt een hoop kleding verspreid over de vloer. De chaotische studio, lijkt de jongens niet veel te doen. De twee producers bereiden zich in een laatste gezamenlijke sessie voor vrijdag 10 januari in het Deventerse Burgerweeshuis. Een plek waar lokale artiesten vaker de kans krijgen om zich te laten gelden. Hier wordt er op een besloten feestje door verschillende opkomende DJ’s gedraaid. Ramses Ludding en Marin Paanakker zijn uitgenodigd om te komen draaien. Voor Ramses een laatste oefening voor zijn grote optreden in Tivoli die dag daarna, maar bij Marin is het live draaien van muziek nog vrij nieuw. ‘Ik draai ook hele andere muziek dan jij en de andere artiesten vrijdag, moet ik het wel doen?’, klinkt het met enige onzekerheid in zijn stem. ‘Geen zorgen man. Ik denk dat die afwisseling in stijlen juist wel mooi is’, antwoordt Ramses. De inmiddels twintigjarige Deventenaar is al jaren bezig met producen en componeren. Sinds begin 2024 draait hij dus ook vaker op podia, live als DJ. Een terugkerende passie vanuit zijn jeugd. ‘Maar wat als mensen er nou niet echt iets aan vinden?’, gaat Marin verder. ‘Wat als ik ze niet echt meekrijg in wat ik draai? Ik denk dat het wat te duister is misschien.’ ‘Dat gebeurt echt niet. Je kan toch gewoon goed draaien? Ik zou me niet te veel zorgen maken. Het komt echt wel goed.’ Ramses geeft Marin een bemoedigende boks voor ze afscheid nemen. ‘Ik zie je vrijdag.’ Zijn begrip en herkenning voor deze nieuwe artiest, komt misschien wel door de lange route die hij heeft moeten bewandelen, voordat hij tot kleine successen kwam.
Het begin
Ramses woont nog in Deventer bij zijn gescheiden ouders. De ene week bij zijn moeder en de volgende weer bij zijn vader. Ze zijn inmiddels al jaren uit elkaar, maar hij herinnert zich de autoreizen als gezin (met vader, moeder en zusje) naar vakantiebestemmingen in Italië of Frankrijk maar al te goed. Daar begint namelijk eigenlijk zijn muzikale verhaal. Als vier-jarige tikte hij al hevig mee op de jaren 80 CD’s van zijn ouders. Op de achterkant van de autostoel. ‘Dat ritmegevoel dat merkten we al vrij vroeg op’, vertelt Evert Ludding, vader van Ramses. ‘We hebben toen een klein, weliswaar wel heel echt, akoestisch drumstel voor hem gekocht. Helaas is dat toen niet echt wat geworden. Hij leek zich nooit zo aangetrokken te voelen tot de fysieke instrumenten. Nee, het begon pas echt toen wij hem een DJ-set cadeau gaven. Hij was toen tien.’
Dat was weer allemaal het gevolg van een opkomend Zweeds fenomeen: Tim Bergling, beter bekend onder zijn artiestennaam Avicii. ‘Hij was mijn eerste grote muzikale held. Ik weet nog dat ik de filmpjes zag op YouTube van zijn shows op Tommorowland en dacht: dat wil ik ook. Al die mensen die sprongen op zijn muziek. Er klikte iets denk ik. Vooral die naam ook: Avicii. Dat vond ik nou echt een gave naam. Het straalde wat speciaals en stoers uit. Vanaf toen ben ik ook hoofdzakelijk gaan houden en gaan luisteren naar elektronische muziek,’ vertelt Ramses.
Stijl
Na de korte periode als tienjarige DJ, is Ramses vrij snel overgestapt naar producties via de laptop. Sinds de eerste klas middelbare school is hij al bezig, eerst via GarageBand en later via een wat meer geavanceerd productieprogramma: FL Studio. Zijn bewegingen in het programma gaan te snel om te begrijpen. Terwijl hij luistert naar zijn tracks, voegt hij bas en synthesizer toe of verandert hij het volume van de drums. Hij weet precies welke plugins hij moet opzoeken en klikt en sleept erop los. Het is goed te zien, hij kent het programma door en door. Wat begon op een zolderkamer met een DJ-set, is nu uitgegroeid tot een serieus mogelijke carrière, want Ramses verdient geld met verkoop van zijn producties en aan royalties. Dat laatste zijn de inkomsten die auteursrechten op verkopende nummers met zich meebrengen. Zijn creativiteit is dan ook hetgeen dat hij het meest koestert. ‘Mijn oor en gevoel voor melodie is één van mijn grootste zegeningen. Ik hoor vaak heel snel welke kant ik op wil met een productie. Als iets niet lukt, kan ik het vaak beter niet forceren. Melodie betekent voor mij echt onthouden. Als je iets in je kop krijgt zitten. Dan heb je een goede melodie weten te creëren’, vertelt Ramses. Hij vindt zelf dat hij pas sinds twee jaar écht zijn ‘eigen sound’ gevonden heeft, na al meer dan vijf jaar serieus produceren. Die sound komt voort uit het genre ‘trap’. Dat is een subgenre van hiphop dat in de jaren 90 ontstond in het zuiden van de Verenigde Staten, met roots in steden als Atlanta. Het wordt gekarakteriseerd door zware basklanken, snelle en ritmische hi-hats, donkere en atmosferische synthesizers. Ramses is volgens zichzelf inmiddels één van de enige producers in Nederland die dit genre zo in zijn vingers heeft, dat hij aantrekkelijk is geworden voor artiesten. Ook voegt hij nog eens extra melodie toe, wat hij vindt soms in andere ‘trap’ beats vindt ontbreken. Hieronder een zogenaamde ‘trap-beat’ van Ramses Ludding, waar de toegevoegde synth zijn melodische gave laat horen:
Amsterdam
‘Ik producete vanaf mijn 15e al voor kleinere artiesten in Deventer, maar het begon pas echt serieus te worden in Amsterdam. Ik heb daar even een studio gehad en daar ben ik voor het eerst echt gaan werken aan mijn netwerk. Ik was toen 18. Zelf via Instagram artiesten berichten of ze samen wilden werken en mijn demo’s opsturen naar labels. Ik ben met zoveel artiesten in contact gekomen daardoor. Ik heb ook wel eens met teleurstellingen te maken moeten hebben. Veel neppe labels die beweerden mij binnen te willen halen bijvoorbeeld. Dan lag je ’s avonds wakker van de adrenaline en blijkt het later gewoon een nepbericht. Nu ben ik daar wel wat alerter op geworden.’ Eén van de artiesten die hij ontmoette in zijn tijd in Amsterdam was Nelcon, een inmiddels in Utrecht vrij grote hiphopster. Hij is degene die Ramses uitnodigde om in zijn voorprogramma te komen spelen in Tivoli. ‘Wat fijn is aan Ramses, is dat hij luistert naar je als artiest. Hij is niet een producer die alleen een track in elkaar zet, maar hij denkt mee in hoe bepaalde nummers overgebracht moeten worden en is heel melodisch. Hij heeft nu ook een herkenbare sound waarmee hij veel rappers en artiesten aantrekt. Hij is ook rustig, gewoon een relaxte gast om bij te zijn. Die wil je wel in je voorprogramma’, vertelt Nelcon.
Tivoli
Op 11 januari is het zover. Al trots aangekondigd op Instagram, staat Ramses ’s avonds als DJ in Tivoli. Als nog vrij onbekende ‘artiest’, zijn er geen verwachtingen. Hijzelf heeft die wel, hoewel hij anders dan op zijn Instagram in zijn persoonlijke kring er niet mee te koop liep. ‘Hij vertelt mij niet heel erg veel. Dan hoor ik tussen neus en lippen door dat hij in Tivoli gaat optreden. Hij schreeuwt het niet gelijk van de daken, misschien komt verlegenheid daar wel een beetje in terug. Een beetje bescheiden zijn is trouwens helemaal niet zo slecht’, vertelt zijn vader, met toch een voorzichtige trotse glimlach op zijn gezicht. Het is 19:30. Een sigaretje en een biertje erin en dan het podium op. Zo gaat het vaker bij Ramses en ook dus vanavond. Wanneer hij opkomt, draagt een kleine crossbody handbag en een zwarte muts. De oranje letters op zijn trui reflecteren het felle licht dat op hem staat wanneer hij op komt. Hij oogt rustig en niet gespannen. Het is nog stil in de zaal. De mensen druppelen langzaam binnen voor de hoofdact en het logo van Nelcon wordt al groot achter Ramses zijn DJ-set geprojecteerd. Hij controleert de laatste knoppen en audiokanalen en begint met een uptempo dance-nummer. Deze nummers zijn gemaakt vanuit samples uit andere muziek, gemixt met eigen beats en toevoegingen. Iets dat gebruikelijk is voor DJ’s. De volle bas vult de ruimte snel en langzaam beginnen de eerste mensen te bewegen. Zijn naam wordt herhaaldelijk gescandeerd door zijn meegereisde vrienden uit Deventer. De set is kort, want Ramses heeft maar 25 minuten de tijd, maar weet het publiek aardig voor zich te winnen. Eenmaal bij zijn laatste nummer aanbeland, is de zaal bijna volledig gevuld. Het zweet staat op het voorhoofd van de DJ, die eigenlijk ook te warm is aangekleed voor een setting als deze, maar het is kenmerkend voor zijn doorzetting. Er zijn wat mensen het podium opgeklommen om dichter bij de muziek te komen. De set wordt afgerond met een harde drop en het kort uitgaan van alle lampen, waarna Nelcon nog één keer ‘Give it up voor Ramses!’, roept.
Toekomst
‘Dit wil ik vaker gaan doen’, vertelt Ramses een paar uur later. ‘Mezelf tonen als artiest doe ik gewoon nog te weinig. Dit was de eerste keer. Eén van mijn grootste ambities en plannen is om een jaar naar Amerika te gaan. Ik denk naar Atlanta, Miami of New York. Daar is het genre ‘trap’ pas echt groot, hoewel ik mij ook meer wil gaan focussen op dance muziek. Als ik het daar weet te maken, dan kan ik er misschien echt mijn baan van maken. Nu verdien ik nog niet super veel hiermee. Dat is de droom, een full-time producer. Daarvoor laat ik mijn gezicht nu voor het eerst zien op dit soort podia. Ik wil herkend worden en groeien.’
