Waarom blijven we teruggrijpen op eeuwenoude boeken als bron voor moderne films? Die vraag vormde het vertrekpunt voor mijn datavisualisatieproject. Aan de hand van een zelf samengestelde dataset onderzocht ik hoe klassiekers uit de wereldliteratuur het doen op het witte doek, en hoe oud deze boeken eigenlijk zijn op het moment van verfilming. Het resultaat zijn twee visualisaties die ieder een ander deel van dit verhaal vertellen.
De eerste visualisatie laat zien hoe verschillende boekverfilmingen scoren op IMDb en Goodreads. Door de titels te rangschikken op waardering, kan je zien dat sommige verfilmingen, zoals The Godfather en The Fellowship of the Ring, uitzonderlijk goed scoren, terwijl andere klassiekers zoals Anna Karenina of The Great Gatsby minder goed ontvangen worden. Maar, vaak scoren de lager scorende titels nog steeds aanzienlijk hoger met het boek. Deze visualisatie laat zien dat een bekend boek niet automatisch leidt tot een succesvolle film. Door de annotaties en het kleurgebruik zie je gelijk welke titels er tussenuit springen.
Voor de tweede visualisatie heb ik een tijdlijn gemaakt waarin de oorspronkelijke publicatiejaren van de boeken te zien zijn. Elk boek is weergegeven als een punt op de tijdlijn. Je ziet grote verschillen in deze jaartallen: het oudste boek komt zelfs uit 1590. Door deze visualisatie kan je goed zien waarom klassieke literatuur relevant blijft, soms wel honderden jaren na publicatie.
Verantwoording
De dataset is handmatig samengesteld op basis van titels die zowel een bekende boekversie als een filmversie hebben. De boek scores zijn gehaald van Goodreads en de film scores zijn gehaald van IMDb. De boeken moeten minimaal 50 jaar oud zijn, en de films moeten minimaal 100.000 reviews hebben op IMDb. Als er van een titel meerdere verfilmingen zijn gemaakt, zoals bij Little Women, wordt de verfilming met de meeste reviews gekozen. De Goodreads-scores zijn omgerekend naar een schaal van 1 tot 10 om vergelijkbaar te maken met IMDb. De visualisaties zijn gemaakt met Flourish.
