Met dichtgeknepen keel zit ze achter haar computer scherm, haar kleffe rechterhand schuift de muis van links naar rechts over haar bureaublad. In de toppen van haar vingers voelt ze de puls van haar hartslag, die sneller klopt dan normaal. Bijna zo hard dat het klikken vanzelf zou kunnen gaan. Vandaag worden de foto’s vrij gegeven. De foto’s waar ze al weken, misschien wel maanden mee in haar hoofd zit. Vanaf nu zou alles anders gaan worden. Langzaam tikken haar vinger op het toetsenbord een weg naar haar wachtwoord. Terwijl ze naar haar inbox glijd schiet de ene na de andere gedachte door haar hoofd. “Ik krijg dit nooit meer van mijn netvlies”. Ze opent haar mailbox. Links boven in popt een rood bolletje op U heeft 1 nieuw bericht, afzender recherche. Ze is nu slechts 1 klik verwijderd van de beelden. Ze probeert te slikken maar door de droogte van haar keel lukt dat nauwelijks meer. Een diepe zucht ontglipt haar lippen, gevolgd door nog een grotere inademing. De onbekende vrouw die dood is gevonden op de oprit in Oss zou nu ook voor Isis een gezicht gaan krijgen. 

Toen Isis bij bureau Dupin kwam was ze pas net begonnen bij haar opleiding en ruim de jongste van de groep. Dat bracht voor en nadelen met zich mee. Ze weet het nog als de dag van gister. Het was een woensdag avond in 2018 toen ze met haar door vet doordrenkte hand de laatste snippertjes uit de chips zak graaide. Weggezakt tussen de kussens van haar bank zat ze te zappen tot Jinek voorbij schoot. Daar zaten ze, Roel en Peter. Ze was vanaf seconde 1 gepakt door hun verhaal. Peter had jaren bij de politie gezeten en begon het gesprek aan de talkshow tafel “Ik ergerde mij er altijd zo aan, al die regeltjes die we hadden. Het beperkte het werk soms heel erg. We waren altijd geneigd om in de zelfde banen te denken en handelen. Ik had gewoon het gevoel dat dat ons heel erg in de weg zat. Zeker met complexe zaken als deze. Ik dacht er al langer over na. Hoe konden we een manier bedenken om weg te gaan van de gebaande paden?” Waarna Roel hem aanvulde “Ja opgegeven moment kwam ik met Peter in contact. Ik ben gespecialiseerd in het opzetten van online community’s en daar zagen we een mogelijkheid en zo was het idee voor bureau Dupin geboren” Voor dat Roel de naam van de website hadden kunnen noemen was Isis al ingeschreven.

Na nog wat overpeinzingen besluit ze het dan toch te doen … *klik*. Het mapje klapt open, 30 foto’s schieten eruit. De ene overlapt de andere op haar beeldscherm. Daar ligt ze, Marja, dood. Een koude wind waait over haar ruggenmerg, gevolgd door een trilling. De foto’s zijn nog meer onthullend dan Isis had bedacht. Wat altijd beschreven stond in de dossiers was nu voor haar ogen zichtbaar. Marja lag bewegingloos op het grind. Haar hoofd naar links gedraaid op haar buik. Naast haar, op ongeveer een halve meter afstand, stond een licht grijze Volvo geparkeerd. Op haar rug had ze een rugtas waar allerlei spullen uithingen. Daar lag ze dan in een soort onnatuurlijke houding. Het leek er in ieder geval voor Isis niet op dat Marja voorover was gevallen of in elkaar gezakt maar eerder of ze naar de plek toe was gesleept. Op de grond om haar heen lagen de spullen die uit haar tas waren gevallen… of eerder getrokken. Met totale verbijstering keek Isis naar de foto’s, uren lang. Deste langer ze keek deste meer haar ging opvallen. Zoals de laptop die nog in haar tas zat en die de overvaller dus schijnbaar ook niet de moeite vond om mee te nemen. Met piepende wieltjes zet Isisi zich af van haar bureau, naar achter, weg. Slepend trekt ze haar zwaar geworden voeten naar de keuken. Laat ze het damende water in haar kopje vallen. Het kleffe papiertje op de kop leest “wat is jou grootste geheim?”, wist ik dat maar… 

Toen isis begon te leren over Marja, voelde zich al snel verbonden met haar. Alsof ze haar gekend had. Een soort wijze, warme, oudere zus. Isis was enigs kind en droomde vaak over hoe het zou zijn om een zus te hebben. De na bestaand omschreven Marja als een charismatische vrouw. Een spirituele vrouw. Marja heeft een lange zoektocht gehad naar zingeving in haar leven. Waar ze christelijk was opgevoed had ze ook interesse in de Hare Krishna-beweging en later vond ze haar weg in de pinkstergemeente. Die laatste vond Isis interessant. Marja zou namelijk pas de laatste paar maanden van haar leven meerdere keren gespot zijn in de Oecumenisch Citypastoraat in Enschede. Waar ze volgens medewerkers van de kerk met serieuze levensvragen aanklopte. Was het een visioen dat ze juist nu hulp moest gaan zoeken bij God? Of kwam het kwaad juist voort uit de kerk en deze gemeenschap?

knipperend in het blauwe licht van haar computerscherm betrapt Isis zichzelf erop dat ze nu al langer kijkt dan ze wil . Ze kan nauwelijks haar ogen nog open houden, volledig uitgedroogd en platgeslagen door het beeld. Links onderin leest het scherm 02:34. Vooral de foto waar de inhoud van de rugzak te zien is trekt haar aandacht. Met name de onsamenhangendheid van de inhoudt ervan. Het was alsof ze naar de vloer van een kleuterklas keek na een drukke schooldag. Er lagen pennen, schriften, potloden, van alles om haar heen. Afkomstig uit een bekende hobbywinkel uit Enschede, had Isis al ontdekt door het logo op de plastic tas te achterhalen. Waarom neem je in godsnaam juist deze spullen mee als je op de vlucht bent?

Een aantal dagen voor oud en nieuw kwam Marja naar haar vriend toen met de mededeling   dat ze liever niet in Enschede bleef tijdens de jaarwisseling. Marja heeft altijd al een hekel aan vuurwerk gehad. Isis kent dat gevoel.  Ze heeft ook weinig met die knallen. Marja’s partner was daarentegen juist een grote vuurwerk fanaat en had ook dit jaar al weken naar de avond toegeleefd. Zoals voorafgaande jaren zou ze ook deze jaarwisseling weer naar haar ouders gaan maar zoals we nu weten is ze daar nooit aangekomen. Ze rees met een koffer, rugzak en haar fiets af naar een dorpje net over de Duitse grens, Gronau. Een voor haar totaal onbekende plek in de foute richting. Waar ze incheckt bij hotel Fritz. Op oudjaarsdag kreeg ze van de receptie in het hotel, een mysterieus telefoontje waarna al haar alarmbellen af gingen. Ze vertrok op staande voet richting Oss. Ook een plek zonder enige voor geschiedenis voor Marja. Wat zou Isis toch graag willen weten wie Marja opbelde die dag en wat deze persoon tegen haar vertelde om zoveel paniek te zaaien.

het is een zaterdagochtend, Isis ligt nog in bed wanneer het scherm van haar telefoon oplicht “peter” staat er. De harde tril zorgt ervoor dat ze met geen mogelijkheid verder kan slapen. Isis komt overeind. Dat kan niks goeds betekenen dat peter haar wakker belt. Ze drukt het groene bolletje in en hoort een verhaal aan waardoor ze bijna geloofde nog te dromen. Om meer bekendheid voor de zaak te creëren is Isis samen met een aantal andere mensen van het bureau een podcast begonnen over de moord. Peter had die nacht een bizarre mail gekregen van een luisteraar. Iemand die de podcast beluisterde en beweerde het verhaal te herkennen. Niet omdat hij de moord van Marja in het nieuws had zien voorbijkomen maar omdat hij een boek had gelezen waar ontzettende grote gelijkenissen in zaten met dit verhaal. Peter begint kortademig alle feiten op te noemen. De hoofdpersonages waren vrouwen waarvan de naam allemaal begon met Mar, Margriet, Marijke, Mirna. De vrouw die later vermoord zou worden heeft ook op de kunst academie gezet, net als Marja. Ook had zij de zelfde fiets, van het zelfde merk bij zich gehad toen ze op de vlucht sloeg. Maar misschien de meest bizarre overeenkomst is dat de vrouw ook vluchten vanuit Enschede voor haar moordenaar naar een dorpje over de Duitsen grens, genaamd Gronau, om vervolgens in te checken in hetzelfde hotel, Frits. Isis wordt er stil van. De telefoon trekt ze even van haar oor af en zonder dat ze het in de gaten heeft voelt ze dat haar vingers tegen haar lippen geplakt zitten. “ben je er nog?” vraagt Peter. “Ja, ja, ik luister.”. Dat was nog niet alles, verteld hij. Ik heb verder gezocht naar de schrijver en wat blijkt … hij is de overbuurman van de vriend van Marja…

De zaak van Marja heeft Isis doen beseffen waar haar passie ligt, criminologie. Dat is ze dan ook sinds kort gaan studeren. Over de moord en het onderzoek is een documentaire serie verschenen. Waarin Isis maar ook een aantal andere onderzoekers hun verhaal vertellen en de bizarre, ingewikkelde zaak toelichten. De moord is helaas, tot op de dag van vandaag nog niet opgelost. Isis zoekt nog elke dag naar de gouden tip. Weet jij meer over Marja Nijholt? Was jij op oud en nieuw 2013 in Oss en heb je iets geks gezien? Of wil je net als Isis mee zoeken naar antwoorden, meld je dan bij Bureau Dupin.