Fotograaf: Hani Chladilová

Alison’s Fall

Op een Vrijdagavond loop ik mijn favoriete kroeg binnen, De Zwarte Ruiter. Een plek die wel een introductie, voor degene die er nog nooit zijn geweest, kan gebruiken. De Zwarte Ruiter is een café gelegen aan de iconische Grote Markt in Den Haag, op nummer 27 om precies te zijn. Het bruine cafe werd gebouwd in 1898. In haar begin jaren werd het gebouw gebruikt als bestelkantoor van bierbrouwerij Ruttens, wat toen al bekend stond onder de naam, Zwarte Ruiter. Daarna heeft het lang La Gaité en later Speakeasy geheten, vooral de oude Haagse garde kent het cafe nog onder die naam, aangezien het toen al grote populariteit kende. Sinds 1988 heet het cafe de Zwarte Ruiter. Als je door de saloon achtige klapdeurtjes naar binnen loopt word je omarmt door een walm van gezelligheid. Aan de rechterkant vind je een bar die honderden soorten bier huisvest. De meters hogen muren laten op sommige plekken haar wandbekleding los maar als je onder het balkon door naar het achterste gedeelte van de kroeg loopt kom je bij het podium, niet groot van stuk maar wel van naam. Het is een legendarisch podium waar iconische artiesten hebben gespeeld. Van de The Motowns tot Direct en van The Opposites tot Son Mieux. In de muur links van het podium staan de honderden naam gekrast van de artiesten die hier hebben gespeeld. Hoe langer je kijkt hoe meer je verwondert raakt door wie hier hebben gestaan en door dit cafe hebben gegalmd.

Op datzelfde podium tref ik vanavond Allison’s fall. Het is al aardig druk wanneer ik het pand binnenkom maar ik weet mij toch een weg te banen naar een van de eerste rijen bij het podium. Het voorprogramma is al even bezig, de band Provo klinkt luidkeels door de boxen en de akoustiek doet het nog tien keer harder klinken. Ik kan mijzelf een echte liefhebber van Rockmuziek noemen en dat mag ook best hard maar dit ging zelfs voor mij te ver. Ik betrapte mijzelf er op dat ik met mijn vingers afwisseld mijn linker en recht oor dicht kneep.

Wat leuk is om te weten, voor dat ik in ga op mijn review, van het hoofdprogramma, Alison’s Fall, is dat de alternatieve Rockband is gesticht door broer en zus Pepijn en Floortje van der Kooij. De muziek is in den beginnen geinspireerd op The Kills, ST. Vincent en Queens of The Stone Age. De band gaf die avond het optreden ter eren van hun nieuwe EP. Iets wat tegenwoordig vaak alleen nog maar gebeurt bij een de release van een heel album dus dat gegeven op zich trok mij al heel erg aan. Ik luister al langer naar de band en ben vooral heel erg verliefd geworden op het rock karakter van de muziek. Het is rouw maar zeker ook gelaagd. Daardoor was ik ook heel erg benieuwd naar de sfeer van deze nieuwe muziek. Op Instagram zag ik al weken kleine flarden voorbijkomen ik wist ik het gelijk, hier moet ik heen!

Bad Time Stories bestaat uit vier nummers, Ik vond het ontzettend lastig om een rangschikking te maken. Maar Ik heb toch een poging gewaagd;

4

Innocence 03:26

Het lied Innocens heeft des ondanks het rock karakter een hele fijne zachte sfeer. Natuurlijk zit er de gebruikelijke pit in maar ik vind het een fijne afwisseling naast de andere 3 releases. Vanaf 02:02 heeft het lied een soort opbouw die mij gek genoeg deed denken aan een James Bond achtige titel sound. Meeslepend en episch. Het is een prachtig nummer als je het mij vraagt.

3

Manipulator 04:18

Manipulator heeft in eerste instantie een soort AC/DC achtige sfeer maar wanneer je bij het refrein
komt wordt je verast door een sound die aan The 1975 doet denken. Mystieke en misterieus, vooral in contrast met het begin. Ik vind het een verassend nummer, met veel gelaagdheid en een interessante combinatie van
verschillende soorten geluid.

2

I Get It 03:22

Het lied begint met een semi kopstem wat ik persoonlijk heel erg mooi
vind passen bij de leadzangeres Floortje. Wanneer ze losbarst bij het refrein lijkt de lading daardoor
ook nog harder aan te komen, het contrast is dan ook groot. Heerlijke scheurende gitaar sound, waar ik
persoonlijk heel erg van hou. Dit ondersteund echt de lekker Rock sound waar de band om bekend staat. 

1

Insane  03:47
Het nummer Insane staat bij mij met stip op 1 en ik zal je precies uitleggen waarom! Insane geeft mij het zelfde gevoel als de early Arctic Monkey rock. Dat is de beste manier waarop ik het kan omschrijven. Een band waar ik ongelooflijk groot fan van ben. Dan met name dus die begin periode. Alternatieve, moderne rock met een opbouw om U tegen te zeggen. Het hele nummer wordt je eigenlijk mee genomen naar een epische release moment. Als die dan eenmaal komt stelt het dan ook zeker niet teleur.