Kinderhuwelijken komen vaker voor in Afghanistan

Kinderhuwelijken komen vaker voor in Afghanistan

Foto van Pexels.com van fotograaf Abdul Naser Sahebzada. Je ziet hier kinderen in Afghanistan.

Sinds dat de Taliban in 2021 de macht heeft overgenomen in Afghanistan zijn het aantal gevallen van kinderhuwelijken weer gestegen. Hulporganisaties die zich inzetten voor meisjes zijn niet meer welkom in het land.

 

In Augustus 2021 heeft de Taliban de macht gegrepen in Afghanistan. Er worden steeds meer regels voor vrouwen ingevoerd. Ze mogen niet zonder hidjab zichzelf vertonen, niet zonder man de straat op en ze mogen niet meer naar school. Werken wordt ook steeds moeilijker voor vrouwen. De helft van de bevolking wordt zo buiten werking gesteld en dit zorgt voor enorme armoede in het land. Ouders hebben weinig geld voor eten en maken zich zorgen hoe ze heel hun gezin nog gaan voeden. Ze zien uithuwelijken dan als oplossing. Met de bruidsschat kunnen ze de familie dan weer voor enige tijd voeden. Dit zorgt al er wel voor dat meisjes vanaf  zes maanden soms al worden uitgehuwelijkt. Als deze meisjes dan rond de acht a tien jaar zijn gaan ze bij hun man wonen. Dit gaat vaak met veel tegenslag. Het komt vaak voor dat meisjes weer terug vluchten naar hun ouders. Om dit te voorkomen worden meisjes geblinddoekt naar hun man gebracht. Ouders willen met uithuwelijken daarnaast ook voorkomen dat de Taliban verlicht om te trouwen met een van de dochters. Als een meisje eerder trouwt met iemand anders kan dit voorkomen worden. De Taliban houd goed in de gaten waar meisjes verblijven die nog niet getrouwd zijn.

 

Luister hier naar de reportage van Jade Ernsting over het kinderhuwelijk in Afghanistan:

Over de auteur

Jade Ernsting

Jade is geboren in het bruisende Amsterdam, maar groeide op in een rustiger dorp genaamd Maarssen. Ze heeft een multiculturele achtergrond, met een Poolse moeder en een Nederlandse vader. Deze diversiteit zorgde ervoor dat ze al vroeg werd geconfronteerd met verschillende perspectieven en meningen, wat haar interesse in de manieren waarop mensen over dezelfde onderwerpen denken, aanwakkerde. Hoewel journalist worden niet altijd haar droom was, experimenteerde Jade met verschillende interesses, zoals verhalen schrijven, kunst, crime documentaires en biologie. Vroeger wilde ze detective of researcher worden. Op de middelbare school bleek dat ze daar talent voor had. Dankzij Peter R. de Vries weet ze nu dat je daar geen politieopleiding voor nodig hebt, maar dat er ook andere wegen naartoe leiden. Peter is een voorbeeld voor haar. De laatste jaren heeft Jade een groeiende passie voor schrijven ontdekt. In eerste instantie gericht op haar eigen gedachten en ervaringen, maar later begon ze al snel te schrijven over anderen, gedreven door wat hen uniek maakte of juist onbegrijpelijk. Deze passie leidde tot het creëren van haar eigen podcast, waarin ze niet alleen haar eigen verhalen deelt, maar ook anderen interviewt. Op de opleiding Journalistiek aan de Hogeschool Utrecht ontwikkelt Jade haar vaardigheden verder. Ze interviewt wekelijks verschillende mensen, wiens verhalen vervolgens op de HU-website worden gepubliceerd. Naast haar journalistieke carrière geniet ze van sociale tijd met vrienden, actief zijn bij roeivereniging Orca, documentaires kijken en tekenen. Jade wil als journalist de waarheid boven water krijgen. Ze streeft ernaar boeiende verhalen te vertellen die mensen de wereld om hen heen beter laten begrijpen. Haar doel op langere termijn is om de documentaire journalistiek in te gaan, waarbij ze complexe onderwerpen kan onderzoeken en verhalen kan vertellen die andere mensen intrigeren.