‘Clyde’ van Bonnie en Clyde duo komt vervroegd vrij

‘Clyde’ van Bonnie en Clyde duo komt vervroegd vrij

Foto gemaakt door: Ron Lach, Pexels.com

Antonio Marcos van der P. Komt vervroegd vrij met voorwaarden van het IV. Zo moet hij hoogstwaarschijnlijk een enkelband dragen voor de komende zes maanden. Dit blijkt uit de hoorzitting in Assen. Hoe gaat de zaak van Antonio en zaken in strafrecht van gang?

Antonio Marcos van der Ploeg vormde met Enise Merve Bircan een duo die de bijnaam Bonnie en Clyde kreeg van de politie. 10 februari 2014 heeft hij de bewoonster van het huis mishandeld en bedreigd. Acht dagen later plegen ze een gewapende overval op een woning in Lage Mierde in Noord-Brabant. Ook Marcos rond te lopen op een camping bij Enschede. Hij wordt weggestuurd en vertrekt, maar keert gisteren terug. Hij schiet een man neer en bedreigt de vrouw van het slachtoffer. Met de auto van het echtpaar vluchten ze. In Enschede gijzelen ze een gezin en nemen ze de vader van dat gezin mee in zijn auto, de grens over naar Duitsland. Ze laten hem vrij in het plaatsje Ahaus. Woensdag 26 februari 2014 wordt Marcos samen met Enise Merve Bircan opgepakt in een hotel in Schwerte, niet ver van Dortmund. 

Hij kreeg later zestien jaar cel. Van der P. werd nog veroordeeld onder het ‘oude regime’, waarbij je na het uitzitten van twee derde van je straf op vrije voeten kan komen. Hoewel dat standaard lijkt te gebeuren, gaat dat in de praktijk toch niet altijd automatisch door. Het Openbaar Ministerie geeft geen commentaar over de reden van het gevorderde uitstel, maar bevestigt alleen dat het om het hebben van een woning gaat. De raad voor strafrechttoepassing en jeugdbescherming, RSJ, pleit voor minder korte detenties en meer betekenisvolle sancties. Een reactie op strafbaar gedrag is noodzakelijk, maar kan ook op andere manieren dan door opsluiting in een cel.

In de hoorzitting worden de voorwaarden en het gedrag van van der Ploeg besproken. Een hoorzitting is een bijeenkomst waarbij iedereen die betrokken is haar of zijn mening kan geven. Tijdens de zitting worden alle meningen gehoord. Na de hoorzitting neemt de overheidsorganisatie een beslissing over het bezwaar. De overheidsorganisatie bekijkt het bezwaar. Na de behandeling van het bezwaar, ontvangt Van der Ploeg, van de overheidsorganisatie, een beslissing op het bezwaar. Deze is door aanvraag van Van der Ploeg en zijn advocaat aan het einde van de hoorzitting gelijk gegeven. Van der P. moet bijvoorbeeld een enkelband dragen voor zes maanden. Dit gebeurt als iemand ergens niet mag komen of juist thuis moet blijven. Met een enkelband controleert de reclassering deze persoon. Op een beeldscherm ziet een medewerker van de meldkamer of diegene op de juiste plek is.

Een voorwaardelijke straf hoeft een verdachte niet uit te zitten of uit te voeren. De veroordeelde moet zich tijdens een proeftijd aan voorwaarden houden. Een proeftijd duurt meestal 2 jaar. In die periode mag de veroordeelde bijvoorbeeld niet opnieuw de fout in gaan of moet zich laten behandelen door een psycholoog. Als de veroordeelde dat niet doet, moet hij toch de straf uitzitten of uitvoeren.

Hoe ex-gedetineerden hun plek terugvinden in de samenleving en hoe er wordt voorkomen dat zij niet terugvallen in de criminaliteit wordt uitgezocht in het onderstaande audiofragment:

Over de auteur

Melina Esajas

Mijn naam is Melina Esajas (2005), en ik ben een beginnend journalist uit Amsterdam. Mijn passie voor journalistiek begon op jonge leeftijd toen ik regelmatig met mijn familie naar het journaal keek. Op mijn elfde had ik een besluit gemaakt: Ik zou ook, net zoals de journalisten op tv, journalist wilde worden. Toen ik dertien was, verhuisde ik naar Almere, waar ik nu schrijf voor de krant 'Almere Deze Week'. Voordat ik bij een krant ging werken, heb ik mijn Havo-diploma behaald. Een van mijn meest gedenkwaardige ervaringen op de Havo was mijn driejarige periode als redacteur van de schoolkrant, wat mijn eerste stap richting de journalistiek betekende. Voor de schoolkrant schreef ik stukjes over mijn middelbare school, het St. Nicolaas Lyceum. We behandelden onderwerpen die jongeren interesseerden, zoals een artikel over vapen waarvoor ik een dokter kon interviewen. Na mijn tijd bij de schoolkrant ben ik altijd blijven schrijven. Ik heb altijd een passie gehad voor creatieve activiteiten zoals fotografie, tekenen, schrijven en muziek maken. Na al die jaren wist ik nog steeds zeker dat journalistiek mijn roeping is. Daarom was het voor mij een logische keuze om de opleiding journalistiek te volgen aan de Hogeschool Utrecht. Hier leer ik nieuwe technieken, zoals werken met audio- en videomateriaal, en bouw ik aan een uitgebreider portfolio. Tijdens mijn studie ontdekte ik dat ik zeer leergierig ben en nog meer wilde doen en leren. Daarom besloot ik te solliciteren bij de krant in Almere. Als redacteur bij Almere deze week, schrijf ik over evenementen en de cultuur in Almere, zoals Winterfest in Almere Haven, een strandschoonmaak op Almeerderstrand of pannenkoekendag voor ouderen en basisschoolkinderen in Almere Haven. Dit vind ik het leukste aspect van de journalistiek: het ontmoeten van bijzondere mensen, het leggen van contacten en het vertellen van hun verhalen.