Matthijs aan het werk
Matthijs Neuhaus over zijn rol als vrijwilliger bij de brandweer Maarssen, dat dit jaar haar 100-jarig jubileum viert.
Al ruim tien jaar loopt Matthijs Neuhaus (46 jaar) rond als vrijwilliger bij de brandweer Maarssen. Inmiddels doet hij dienst als postcommandant naast de reguliere oproepen. In dit interview vertelt hij over zijn motivatie, uitdagingen en hoe het werk van een brandweerman is veranderd ten opzichte van 100 jaar geleden.
Hoe ben je bij de brandweer terechtgekomen?
“Als klein jochie ben ik al gegrepen door de brandweer, die aantrekkingskracht is altijd gebleven. Toen ik ouder werd, heb ik besloten de opleiding tot brandweerman te volgen naast mijn werk. Dat hield in dat ik naast mijn reguliere werk veel avonden kwijt was aan het leren van een nieuw vak, maar ik vond het absoluut alle moeite waard. Je krijgt namelijk als vrijwilliger exact dezelfde training en certificaten als beroepsbrandweerlieden.”
Wat maakt iemand geschikt voor de brandweer?
“Je moet echt de drive hebben om te helpen, wat er ook gebeurt. Daarnaast moet je altijd stevig in je schoenen staan. Je komt dingen tegen waar je je niet altijd op kunt voorbereiden. Een alledaagse situatie kan in luttele seconden omslaan in een levensbedreigende situatie waarin jouw handelen cruciaal is.”
Heeft dit werk je veranderd als persoon?
“Ja, dat weet ik wel zeker. Je maakt heel veel mee, van mooie reddingsacties tot vreselijke dingen. Wat het precies met mij heeft gedaan, weet ik niet, maar ik ben wel echt sociaal ontzettend gegroeid door dit werk. Je komt aan bij mensen op hele kwetsbare momenten, bijvoorbeeld als hun huis net is afgebrand. Dat vraagt een hoop van je, je leert van dit werk om te gaan met heftige situaties en hoe je in deze hectiek iemand toch enigszins op zijn gemak kan stellen.”
Hoe is de brandweer in Maarssen georganiseerd?
“We hebben nu 42 vrijwilligers. Dat klinkt misschien als veel, maar dat is echt relatief. Als je bedenkt dat een bluswagen al zes man nodig heeft, dan kijk je anders naar dit getal. We oefenen één avond per week naast dat we iedere dag beschikbaar zijn voor oproepen. Het kan zijn dat we meerdere keren uitrukken op een dag, maar soms is het dan ineens een hele week rustig. Op de kazerne is altijd een commandant en een chauffeur aanwezig zodat we direct kunnen uitrukken als dat nodig is. Gelukkig hebben we eigenlijk nooit moeite een volledige wagen te vullen.”
Dit jaar bestaat de brandweerpost in Maarssen 100 jaar. Hoe is dat begonnen?
“In 1925. Toen is de brandweer hier in Maarssen, net als bijna alle andere kazernes, opgezet als vrijwillige vereniging. Destijds oefenden leden nog wel eens met eigen materiaal zoals bijlen, pakken en ander materiaal. Tegenwoordig is dat ondenkbaar gezien alles nu gelijk is voor elke kazerne, gelukkig!”
Wat zijn de grootste verschillen tussen vroeger en nu?
“Vroeger reageerde gewoon iedereen die kon helpen. Nu werken we met basiseenheden die reageren op meldingen en schalen we indien nodig op. Vroeger waren we natuurlijk voornamelijk bezig met branden, dat is nu wel anders. We bevrijden mensen uit verongelukte auto’s of helpen mensen met uit hun huis komen door middel van verticaal transport.”
Heb je een bijzondere of grappige gebeurtenis meegemaakt?
“Veel dingen die we meemaken, blijven tussen collega’s. Maar een grappig voorval dat me bijblijft, was een melding over een vogel op hoogte. Onze eerste gedachte was: logisch, een vogel hóórt op hoogte. Een beetje zoals een vis in het water hoort. Maar toen we aankwamen, bleek dat het pootje van de vogel vastzat. Dat was een iets minder reguliere reddingsactie! Een ander opvallend moment was een oefening met een truck waarvan de leverancier beweerde dat die niet kon kantelen. Dat bleek alleen op hoge snelheid te gelden… en dus viel hij bij de oefening gewoon om tijdens een manoeuvre. Dat maakte wel veel indruk!”
Wat zou je tegen jongeren willen zeggen die overwegen brandweervrijwilliger te worden?
“Kom vooral eens kijken! We hebben altijd mensen nodig, en de opleiding is betaald door de brandweer. Het is een ontzettend leerzaam en divers vak en het geeft je echt een tweede familie. Het verbindt je met een team en je draagt echt iets bij aan de samenleving. Dat maakt het werk voor mij zo waardevol.”
Hoe zie je de toekomst van de brandweer?
“Ik denk dat we misschien minder werk krijgen omdat alles steeds veiliger aan het worden is. Maar we blijven ons ontwikkelen, zo experimenteren we nu al met blusdrones, en ik denk dat dit soort technologie in de toekomst een steeds grotere rol gaat spelen. Maar hoe dan ook zal de brandweer altijd nodig blijven.”
