Op 11 maart is de wet van Faber aangenomen, wat betekent dat het asielbeleid in Nederland nog strenger is. Minister Faber van Asiel en Migratie heeft een aantal maatregelen gepresenteerd om de instroming van asielzoekers te verminderen, ook op lokaal niveau is er weerstand tegen deze instroming: Gemeente Stichtse Vecht weigert meer asielzoekers op te vangen, terwijl er nog steeds een wettelijke verplichting heerst van de Spreidingswet.
Momenteel zijn er tijdelijk ongeveer honderd asielzoekers opgevangen in Maarssenbroek en Maarssendorp, die vooral bestaan uit vrouwen en kinderen. Maar de gemeente heeft in een ander interview aangegeven om geen asielzoekers meer te willen opvangen, dit zorgt ervoor dat de provincie Utrecht naar de gemeente Stichtse Vecht zorgen uit. Ondanks dat er nu nog wel opvang is in Maarssen, met de Wet van Faber roept dit zorgen op over de uitvoerbaarheid van deze opvang, de maatregelen bestaan namelijk uit de volgende regels.
Asielzoekers ontvangen geen permanente verblijfsvergunningen meer, deze vergunningen zijn nu tijdelijk voor 3 jaar. Tijdelijke vergunningen waren voorgaande deze wet nog 5 jaar. Daarnaast wordt gezinshereniging beperkt, alleen gehuwde partners en minderjarige hebben recht op nareis. Kinderen van boven de 18, en ongehuwde partners komen niet in aanmerking voor gezinshereniging.
Voor de wet van Faber wordt ook onderscheid gemaakt tussen twee soorten asielzoekers: De vluchtelingen die direct worden bedreigd en gevaar lopen, bijvoorbeeld voor hun geaardheid of religie. Het tweede soort asielzoekers zijn vluchtelingen die vluchten uit maatschappelijke onveiligheid, zoals in oorlogsgebieden. Volgens de Wet van Faber, heeft de tweede soort minder recht op vergunning of gezinshereniging. Ook wordt het niet meewerken aan uitzetting in Nederland nu strafbaar.
‘De asiel- en opvangsketen is vastgelopen,’ Aldus Vluchtelingenwerk, ‘Vluchtelingenwerk is van mening dat de acute problemen in de opvang per direct aangepakt moeten worden, en dat uitvoeringsinstanties en zorgaanbieders hiervoor de mogelijkheid en ruime geboden wordt, om verdere individuele schade te voorkomen.’
Na de wet van Faber zullen meer mensen in afwachting blijven voor hun vergunningsverzoek, terwijl de gemeente in Stichtse Vecht voor de vraag blijft op hoe deze asielzoekers in Maarssen verder opvang zullen vinden.
