Zondag 11 mei was het Moederdag, de dag waarop moeders even in het zonnetje worden gezet. Voor sommige mensen is dit een zware dag omdat zij juist geen moeder meer hebben. Amélie (19) vertelt over haar moeder die is overleden aan darmkanker en hoe ze met Moederdag omgaat.
Hoe kwam je er achter dat je moeder ziek was en niet meer beter werd?
‘Mijn moeder had heel veel buikpijn. Ze had altijd wel veel kwaaltjes, veel migraines, al die dingen. Ik vond er in het begin dus best weinig van. Toen ging ze het toch even bij de dokter laten kijken. Ik weet nog dat mijn vader mij uit school haalde, dat was wel apart want hij werkte gewoon de hele dag, mijn moeder was huisvrouw. Ik was 12 jaar op dat moment. Toen we thuiskwamen vertelde hij dat ze iets bij mama hadden gevonden. Hij hoefde het eigenlijk niet uit te leggen, ik wist genoeg. Dat was anderhalf jaar voordat ze overleed.’
Hoe gingen jullie er mee om toen ze overleed?
‘We wisten dat mijn moeder zou overlijden, want het was euthanasie omdat ze gewoon niet meer kon. Ze had heel veel pijn. We zijn daarvoor een periode thuisgebleven en toen zaten we al in een rouwproces. Er kwam heel veel van buitenaf, heel veel condoleances en dat was best wel heftig. We zijn toen nog voor of na de begrafenis even weggeweest naar de Efteling om even met z’n drieën te zijn en mama te herinneren. Dat we toch nog een beetje konden lachen en leuk doen. Ik heb afscheid van haar genomen door heel veel te huilen en te knuffelen. Ik was zelf niet bij het euthanasie moment, dat was te heftig voor mijn leeftijd toen.’
Hoe vieren jullie Moederdag?
‘Vroeger op de basisschool was ik natuurlijk nog jong, dus dan was het altijd ontbijt op bed, en cadeautjes geven die we meestal op de basisschool hadden geknutseld. Ik vier nu geen Moederdag meer. Ik heb wel een stiefmoeder, haar wens ik wel een fijne moederdag. Meestal gaan we ook nog naar mijn oma maar dat is nu lastiger nu ik niet meer thuis woon.’
Vind je het moeilijk dat Moederdag dan zo’n groot ding is?
‘Als ik het in de winkels zie vind ik dat niet zo lastig, het is meer social media voor mij. En zeker als ik dan mijn vriendinnen met hun moeder zie, dat vind ik wel lastig. Het is niet dat ik er dan constant mee bezig ben maar je voelt dan wel van binnen dat er iets mist. Dat is wel vermoeiend, om dat keer op keer te voelen. Ja, meer dat dan die cadeautjes in de winkel. Die doen me niet zo veel.’
Hoe had je het gevonden om op de basisschool Moederdag-knutsels te moeten maken, als je moeder niet meer was?
‘Ik zat denk ik in de eerste of tweede van de middelbare school toen mijn moeder overleed, dus ik heb dat nooit op de basisschool meegemaakt. Mijn basisschool ging daar al heel goed mee om, dus ik denk dat ze dan tegen mij hadden gezegd dat ik dan gewoon niet naar school hoefde te komen. Maar ik had er niet graag bij willen zijn nee, en zeker niet in die periode dat het dan net gebeurt is.’
Op welke momenten mis je haar het meest?
‘Nou dit weekend nog, Mijn vader heeft samen met mijn oom een fietstochtevenement georganiseerd om geld op te halen voor de bestrijding van kanker. Dat is een beetje uit de hand gelopen, dit was de derde editie en er deden zeker tweeduizend man mee. We hebben 1,2 miljoen euro opgehaald. Als ik dan zie dat daar tienduizend man staat en dat er ook een foto van mijn moeder hangt, hou ik het niet meer droog. Dat ik dan samen met mijn vader tot de realisatie kom dat dit allemaal voor mama is. Ook met mijn verjaardag is het altijd heftig, want mijn moeder is ook vlak na mijn verjaardag overleden. Dan word ik toch emotioneel.’
Hoe heeft die rouw zich ontwikkeld?
‘Bij mij is het niet iets waar ik continu mee bezig ben maar meer een gevoel. Ik probeer er niet echt aan te denken, dat heb ik mezelf aangeleerd. Maar omdat ik al aan het rouwen was toen mijn moeder ziek was, was het niet per sé gemakkelijker maar wel geleidelijker. Ik heb ook met mijn moeder over de dood gepraat en ik heb het toen mijn leven best wel snel weer kunnen oppakken. Nu heb ik niet heel veel last van de rouw maar op momenten zoals afgelopen weekend vind ik het wel weer heel heftig. Ook als ik mijlpalen ga halen denk ik dat de rouw heftiger wordt. Het is een beetje up en down.’