Douwe de Vries, geboren in Maarssen, heeft in zijn tijd als student civiele techniek in Delft een hoop geleerd. Tegenwoordig is hij partnership manager bij het team Forze Hydrogen Racing, een raceteam met een auto die volledig op waterstof rijdt. Al 17 jaar zorgen zij voor een schoner alternatief in de autosport en doorbreken ze veel technologische barrières met veel ambitieuze studenten. In dit interview krijgt de lezer een korte duik in zijn verleden, heden en toekomst.
Heeft u altijd al civiele techniek willen studeren?
“De technische kant van het spectrum heeft mij altijd erg aangetrokken. Vakken als natuur- en wiskunde lagen mij dan ook erg goed op de middelbare school. Ik wist dan ook altijd al dat ik in Delft wilde studeren, ook al begon dat met een aanmelding bij lucht- en ruimtevaarttechniek. Maar ik had al snel door dat ik bij civiele techniek veel meer op mijn plek zou komen te zitten, ik heb ontzettend genoten van die tijd.”
Wat is het belangrijkste dat u hebt overgehouden aan uw studie?
“Dat is met name het analytisch denkvermogen. Tijdens mijn studie kwam dat erg prominent naar voren in de vorm van het zelfstandig werken en het daarbij stapsgewijs oplossen van problemen. Ik heb hier echt geleerd om georganiseerd aan het werk te gaan en het constructief oplossen van problemen.”
U werkt nu voor een raceteam, is racen iets waar u altijd al van hebt gehouden?
“Ja, dat kwam met name door het bijbaantje wat ik heb gehad bij de kartfabrique. Ik ben altijd al wel groot fan geweest van de snelheid en de passie die om het autoracen heen zit. Na het afronden van mijn bachelor op civiele techniek wist ik nog niet heel goed wat ik voor mijn master wilde gaan doen, totdat iemand mij wees op de vele studententeams die gevestigd zijn in Delft, waaronder Forze Hydrogen Racing.”
U bent werkzaam als partnership manager, kunt u daar iets over vertellen?
“Het grootste deel van mijn taak is het goed onderhouden van de contacten met onze sponsoren en ontwikkelingspartners. Forze Hydrogen Racing is dan ook een onafhankelijke stichting, waardoor wij dus ook rekenen op financiële steun van derde partijen. Samen met mijn collega’s beheren wij deze contacten en zet ik samenwerkingsacties op.”
Hoe ziet dat er dan uit?
“In de basis geven wij een keer per maand een algemene update over waar we als stichting op dat moment mee bezig zijn en die ontwikkelingen daaromheen. Het is een ontzettend groot project waar 50 studenten zo’n 50 tot 60 uur per week aan werken, dus wat dat betreft valt er ook genoeg te vertellen aan onze partners.”
U bekleedt dus een functie waarin u veel in contact bent met mensen en bedrijven, waarom heft u hiervoor gekozen nadat u een technische studie als civiele techniek hebt afgerond?
“Voor een functie als engineer heb ik met mijn bachelor civiele techniek simpelweg niet genoeg achtergrondkennis om die te bekleden. Ik zie mezelf later dan ook niet achter een tekentafel zitten, maar juist veel sneller in contact komen met mensen om de verschillende factoren die daarbij komen kijken te combineren.”
Is die interesse naar het benaderen van andere bedrijven dan ook ontstaan tijdens uw studie?
“Ik heb tijdens mijn studie gewerkt bij Turff, een softwareplatform dat zich richt op het digitaal adverteren in studentenhuizen. Hier werkte ik echt in de sales en ging het dus echt alleen om het verkopen van een product. Later kwam ik er toch achter dat ik het veel leuker vind om echt een band op te bouwen met de benaderde partij en er echt voor zorgen dat beide partijen tevreden blijven met een win-winsituatie waar beide kanten van profiteren. Eigenlijk fungeer ik dan een beetje als bemiddelaar.”
Een blik in de toekomst: waar ziet u zich nog in groeien en wat wilt u de komende jaren gaan bereiken?
“Als eerste begin ik volgend jaar met mijn master. Ik weet nog niet precies wat dat gaat zijn, maar ik weet in ieder geval dat ik verder wil bouwen aan een combinatie van de civiele techniek en het sociale aspect daarvan. Daarnaast wil ik in mijn latere werk ook een scherpere toon gaan geven aan duurzaamheid, omdat ik merk dat er wereldwijd nog veel meer aandacht aan gegeven kan worden en ik hoop dat mijn latere kennis en ervaringen kunnen bijdragen aan een schonere en gezondere aarde.”
Zijn er ook nog andere belangrijke actoren die bijdragen aan dit doel?
“Na het verbreden van de aandacht zul je ook moeten gaan kijken naar financiële steun van overheden en andere instanties om onze doelen te verwezenlijken. Ik zie mezelf dan ook hopelijk bijdragen in het proces eromheen, in welke vorm dan ook. Dat is voor mij niet belangrijk.”
