Nederland vergrijst. Met prognoses van het CBS die stellen dat in 2040 ruim een kwart van de Nederlanders 65-plus is, betekent dat automatisch ook meer eenzaamheid onder ouderen. Dat getal ligt nu al op zo’n 1,8 miljoen, maar hoe belangrijk is het om dit alsmaar groter wordende getal kleiner te maken?
Participatie
In het Dorpshuis van Maarssen komen elke week tientallen ouderen samen voor een potje snooker, een middagje breien of gewoon een praatje. Het is dan ook niet alleen gezelligheid, maar een belangrijke lichtbaken in de duisternis van eenzaamheid.
‘Zonder dit dorpshuis zouden veel ouderen hier de hele week niemand spreken,’ zegt Ingrid Verlaan, coördinator vrijwilligers van het dorpshuis. ‘We merken dat het contact met leeftijdsgenoten echt iets doet met hun stemming en energie.’
‘Voor velen is dit dé sociale activiteit van de week. Zonder dit zou er weinig contact zijn, met de daarbij horende negatieve gevolgen voor de fysieke en mentale gesteldheid.’ Structureel samenzijn biedt afleiding en een gevoel van erbij horen.
‘Wat wij bieden, is laagdrempelig. Je hoeft je niet op te geven of ergens goed in te zijn. Gewoon langskomen, dat is genoeg,’ vertelt Ingrid. ‘Soms is een kop koffie en een luisterend oor al genoeg om iemand zich weer gezien te laten voelen.’
Groot belang
De rol van de vrijwilligers in het dorpshuis mag niet worden onderschat. Zo zorgen ze onder andere voor activiteiten, persoonlijke aandacht en de koffie natuurlijk. Verlaan: ‘Ze kennen bezoekers bij naam, weten wie extra steun nodig heeft, en zorgen dat elk gezelschap warm ontvangen wordt. Zonder hen stopt het hele samenzijn.’
Ook het vervoer is cruciaal. Met drie bussen, waaronder de “Bas” en “Kick” zorgt de Vereniging Activiteitenbus Maarssen voor dagelijks vervoer van ouderen binnen de regio. Jan Janse, voorzitter van de busvereniging: ‘Vrijwillige chauffeurs halen mensen thuis op en brengen ze naar het dorpshuis. Dankzij hen blijven mensen mobiel, actief en sociaal betrokken.’ De vereniging telt ruim 270 leden en draait volledig op vrijwilligers, receptionisten, chauffeurs en bestuurders .
Uitdagingen
Toch zijn er zorgen. Ingrid: ‘We merken dat vrijwilligers harder nodig zijn dan ooit, maar ze zijn er niet genoeg. Met vergrijzing groeit de vraag, terwijl mensen vaak geen tijd hebben.’ Jan Janse voegt toe dat ook chauffeurs schaars zijn ondanks de groeiende behoefte: ‘We blijven nieuwe medewerkers zoeken, want anders rijden de bussen niet.’
