Begin van dit jaar werd Max Rozeboom uit Breukelen Nederlands kampioen marathonschaatsen bij de junioren in de G-sportcategorie. Al van jongs af aan stroomt het schaatsen door zijn bloed, en nu kan hij zijn eerste grote prijs toevoegen aan zijn schaatscarrière. Met zijn prijs op zak vertelt hij over de overwinning op het NK die twee kanten kende, maar ook over de toekomst van de G-sport.
De aanleiding van Max’ schaatscarrière is zijn oudere broer. Hij nam Max vaak mee naar de ijsbaan, vanaf een jaar of 5-6 ging Max zelf op schaatsen. Zijn liefde voor de schaatssport werd al jong aangewakkerd door zijn familie. ‘Mijn vader en broer hebben me opgevoed op de ijsbaan, vooral bij de Vechtsebanen in Utrecht. De ijsbaan voelt voor mij als een tweede thuis.’ Toch duurde het even voordat Max daadwerkelijk ging marathonschaatsen. ‘Ik keek altijd al graag naar marathonschaatsen, vooral omdat mijn broer dat ook deed. Hij stopte ermee vanwege werk en studie, maar ik wilde het graag proberen’. In het seizoen 2023-2024 was Max eindelijk oud genoeg om marathons te rijden. Zodra het kon, deed hij gelijk mee, en met succes.
Tijdens het marathonschaatsen draait het niet alleen om tactiek, maar ook om het samenspel op het ijs. ‘Tijdens de trainingen bouw je echt vriendschappen op, en bij de langebaanwedstrijden gaat het om de druk. Kom je wel goed weg bij de start en hoe gaat het rondje daarna? Dat vind ik het leuke aan schaatsen’. Max combineert zijn winterse sport met een zomer vol fitness, fietsen en landtraining. ‘In de winter train ik twee keer per week op het ijs, op woensdag en vrijdag, en op zaterdag geef ik les aan de jeugd bij SHV Woerden’. Dat is nog niet alles, op zondagavond rijdt hij ook nog een marathon van 25 rondjes. Daarnaast is hij op wedstrijddagen ook nog druk bezig met zijn voorbereiding. ‘Overdag ben ik mijn schaatsen aan het slijpen en kijk ik oude marathons terug van de top’. Ook onderweg in de auto is Max bezig met voorbereiden, samen met zijn moeder die hem altijd wegbrengt luisteren ze naar muziek die hem helpt om in zijn focus te komen.
Het winnen van het NK is natuurlijk al een mooie prestatie op zich. Maar deze was toch net wat specialer. Twee maanden voor het NK overleed Max’ opa. ‘Dat ik hem toch gewonnen heb, maakt het nog mooier’, vertelt Max. Een geweldige prestatie die Max samen met familie en vrienden van de ijsbaan heeft kunnen vieren. Maar dit is pas het begin, want Max droomt al voorzichtig verder over volgende titels. Zijn droom is om nog vaker Nederlands kampioen te worden. Ook zou hij g-schaatsen later op de paralympische spelen willen zien. Maar daarvoor moet er nog wel wat veranderen. ‘Ik vind dat er meer aandacht naar G-sport moet, zowel op nationaal als internationaal niveau’. Hij merkt dat er nog veel te winnen valt als het gaat om erkenning. Aan het eind van het seizoen krijgen sporters van de vereniging die iets gepresteerd hebben een blijk van waardering. ‘Ik, als Nederlands kampioen, kreeg niets. Dat vond ik echt slecht van de vereniging’.
Max in het blauw met nummer 173
Ondanks de uitdagingen blijft Max positief en vastberaden. ‘Mensen met een beperking worden vaak in een hokje geplaatst, alsof ze niets kunnen winnen. Doe vooral wat je leuk vindt, ook al zeggen anderen dat je het niet kunt. Je kan het wel, gewoon doen!’. Over 10 jaar hoopt hij dat er een verandering heeft plaatsgevonden in de G-sport. ‘Ik zou graag in zo veel mogelijk sporten waar het veilig kan een G-categorie hebben’, zegt Max. Daarnaast is het een droom om ooit mee te doen aan een EK, WK of aan de Paralympische Spelen met zijn sport.
Als G-sporter laat Max zien dat doorzettingsvermogen en passie geen grenzen kennen. Schaatsen is voor hem veel meer dan een sport, het is een plek waar hij zich thuis voelt.
