Bij binnenkomst bij de valkenier volgt direct een begroeting door een van de bewoners, zij neemt bezoekers bij de hand mee naar de werkplaats, waar wol wordt gewoven. Hier zitten de bewoners van de valkenier, zij maken vliezen van echt schapenwol. Dit wol wordt omgezet in een kunstwerk door wol kunstenaar Inge.

De valkenier is een organisatie die huisvesting geeft aan mensen met een verstandelijke beperking, zij wonen hier en hebben meerdere activiteiten per week. Op de maandag beginnen de bewoners creatief, vliezen maken van wol. Het draaien van de spinnen is te horen bij binnenkomst, iedereen is hard in de weer om de wol uit te pluizen. Onder begeleiding van een aantal vrijwilligers heeft ieder een eigen taak. Zo zit iemand aan het spinwiel, haalt iemand de harde stukken uit de wol en is ook iemand een haakwerkje aan het maken. Er wordt een wandkleed gemaakt met vliezen (lange stukken, uitgepluisd wol), deze worden in elkaar gezet door wol kunstenaar Inge. Zij heeft een eigen atelier in Breukelen, hier maakt zij wol kunst maar kleurt en wast zij ook de wol wat word gebruikt bij de Valkenier.

Joke is een van de vrijwilligers bij de Valkenier, zij is gepensioneerd schooljuf en heeft altijd met kleine kinderen gewerkt. Na haar pensioen was zij opzoek naar een nieuwe onderneming, zo is zij via haar overbuurvrouw op de valkenier en dit project gekomen. Joke heeft geen achtergrond in het begeleiden van mensen met een verstandelijke beperking maar zij heeft wel altijd in het onderwijs gewerkt, ook met kinderen die extra ondersteuning nodig hebben. “Ik vind het juist heel boeiend om hun twee uurtjes te geven waar zij ook plezier hebben”, verteld Joke. Wat bij dit werk voorop staat is het contact met de bewoners in combinatie met het maken van de vliezen. Samen wordt het wandkleed gemaakt en zo voelen de bewoners trots en voldoening wanneer het eindproduct klaar is.

Een andere vrijwilliger Wanda verteld over hoe de wol aankomt bij de Valkenier: “Het is vies en er zitten stukken stro in, het moet gewassen worden want zo kan het niet gebruikt worden.” Het wassen hebben zij eerst bij de Valkenier geprobeerd maar dit bleek wat te moeilijk te zijn voor de bewoners. Het was erg vies en veel werk dus hebben de vrijwilligers daarna besloten dit te wassen bij het atelier van Inge.

Een eerder kunstwerk is al te bewonderen in Breukelen, dit is in mei tentoongesteld. Het werk is wel twaalf meter breed en vier meter hoog, allemaal verschillende vliezen bij elkaar genaaid. Dit staat op een groot raamwerk, verschillende delen die een geheel maken, ook kunnen deze lost van elkaar gehaald worden.

Dit project is een initiatief van Inge, zij is eigenaresse van Studio Namenia hier maakt zij kunstwerken van wol met inspiratie van de natuur. Er zijn meerdere vrijwilligers aangesloten bij het project en het begeleiden van de bewoners. Omdat er niet veel geld is voor het project wordt alles gedaan met materialen die laag in kosten zijn. Zo krijgen zij wol van een schapenboer, dit kunnen ze gratis ophalen en kleuren zij de wol met natuurlijke producten. De wol wordt geverfd met eikennootjes, bladeren en uienschillen. Deze natuurlijke producten gaan in een pan met warm water en zo trekt de kleur in de wol. Uienschillen die eigenlijk worden weggegooid, gebruiken de vrijwilligers. Zij halen dit op bij een uien verwerkingsbedrijf, de uien gaan naar bijvoorbeeld horecazaken en de schillen gaan naar Breukelen om gebruikt te worden als verf.

“Ik ben blij dat ik hier ingestapt ben en zo weer nieuwe mensen heb leren kennen”, verteld Joke. Het geeft veel voldoening, niet alleen voor de bewoners maar ook aan de vrijwilligers.

Luister hieronder naar een interview met Inge: