Bellen met Bonny

Bellen met Bonny

Hoe is het om international te zijn van het Arubaanse vrouwenelftal? Om antwoord op die vraag te krijgen belden wij een week lang elke dag met Arubaans international Bonny Lammers tijdens de interlandperiode.

Dinsdag

´Vanavond (Arubaanse tijd red.) ben ik aangekomen. We hebben echt een ideaal hotel, je hebt hier eigenlijk alles. Het hele team stond ons op het vliegveld al op te wachten. Toen was het in Nederland al 12 uur en gingen we nog met het hele team eten. Maar ik had eigenlijk niet meer zo’n honger na de vlucht, haha. De vlucht duurde erg lang, maar daar had ik me ook wel op voorbereid; boekje mee, serietje gedownload. Ik ben vanaf Schiphol met twee teamgenoten hierheen gevlogen. Eén daarvan speelt bij ADO, waar ik afgelopen vrijdag nog tegen heb gespeeld. Mijn moeder en zusje zijn eergisteren al naar Aruba gevlogen.’

Woensdag

‘Na het eten gisteravond ben ik gelijk gaan slapen, heerlijk. Vandaag hebben we twee trainingen. Eén in de ochtend en één in de avond, want in de middag is het natuurlijk het warmst. Het is hier zeker dertig graden, maar er staat wel altijd een briesje, dat scheelt. Vanochtend om half 10 hebben we een uurtje getraind. Daarna gingen we douchen en lunchen. Na de lunch hadden we een uurtje vrij waarin je eventueel naar de arts of fysio als kon, als je dat nodig had. Er zijn ook meiden die in dat uur aan school zitten. Voor hen is het eigenlijk een studie-uurtje.
Zo meteen hebben we een teambuildingopdracht en vanavond gaan we dan nog een keer trainen. Het zijn kort maar krachtige trainingen. Ik heb nog geen ervaring met twee keer op een dag trainen voor een wedstrijd, dus ik moet het nog maar even aanzien hoe dat gaat.’

‘We spelen deze interlandperiode om kwalificatie voor de Gold Cup. Eerst spelen we morgen tegen de hekkensluiter van de poule, Turks- en Caicoseilanden. Daarna tegen Belize, de nummer één. Bij de kwalificatie is het zo dat alleen de nummer één doorgaat, dus die laatste wedstrijd is wel echt de belangrijkste (Aruba staat tweede voor de interlandperiode, red.). Je ziet dat de coach rekening houdt met tegen wie je speelt op de training voorafgaand aan de wedstrijd. We hebben vandaag vooral aanvallend getraind met de voorhoedespelers omdat onze tegenstander morgen op papier minder sterk is. Ik denk dat de trainer richting de wedstrijd tegen Belize anders gaat trainen, misschien wat verdedigender. Dat wordt wel een lastige wedstrijd, zeker omdat we een vrij nieuw en jong team zijn. De jongste is 14 jaar, dat gaat wel gewoon goed samen met de wat oudere meiden. Met deze groep hebben we alleen in april een trainingskamp gehad van een weekje en daarna een paar korte interlandperiodes. Voor ons team is het belangrijk een inspiratiebron te zijn voor de jongere meiden die de droom hebben ooit voor Aruba uit te komen.
Het damesvoetbal in Aruba is nu wel heel erg aan het groeien. De bond wil het vrouwenvoetbalgedeelte echt beter aanpakken doormiddel van betere trainingen en analyses. Je merkt dat de trainers daar nu heel erg mee bezig zijn. Dat is wel fijn om te zien.’

Donderdag

´De avondtraining van gisteren ging super goed. We trainden vooral negen tegen negenvormen. Dat is heel fijn trainen omdat het wedstrijdecht is. Er werden veel goals gemaakt en iedereen trainde goed, dus dat was een goede voorbereiding op de wedstrijd. Na de training bleven meiden ook nog two-touch spelen en was er muziek. Dat zorgde voor een goede sfeer.

Vanochtend hebben we eerst rustig ontbeten en zijn we om 1 uur vertrokken naar het stadion voor de wedstrijd. De bedoeling vandaag was om op een voetballende manier Turks- en Caisoseilanden weg te spelen en daarbij wist iedereen wat haar taak was.
We hebben 8-0 gewonnen, dus we hebben zeker wat moois neergezet. Maar de tegenstander gaf zoveel ruimte weg dat ik vier goals en een assists nog schaars vind van mezelf. Al met al denk ik dat het een leuke wedstrijd was voor zowel speler als toeschouwer.
Om nog door de kunnen gaan waren we afhankelijk van de wedstrijd tussen Bonaire en Belize. De nummer één Belize heeft helaas met 1-5 gewonnen. Alleen als Bonaire won zouden we nog kans maken kwalificatie voor de Gold Cup, maar dat kan nu dus helaas niet meer. Dat is wel even balen. Maar de trainer heeft gezegd dat we dit achter ons moeten laten en dat we er maandag tegen Bonaire er gewoon weer tegenaan moeten gaan. We moeten de eer hooghouden voor onszelf, zeker omdat het een thuiswedstrijd is en er veel mensen komen kijken.
De thuiswedstrijden, daar doe je het echt voor want als je vanuit de omgeving ziet wat voor energie en support erbij komt kijken, dat is echt ongelofelijk. En wetende dat er voor mij familie uit Aruba en Nederland op de tribune zit, motiveert dat extra als je op het veld staat. ´

Vrijdag

De dag na een wedstrijd staan altijd helemaal in het teken van herstel en uitrusten. We begonnen de dag om 8:00 uur met een lekker ontbijtje. Daarna hebben we een bespreking gehad die voornamelijk ging over de afgelopen wedstrijd, maar we hebben ook vooruitgekeken naar de wedstrijd tegen Belize. Toen hebben we de eerste stretch sessie van de dag gehad. Dit doen we om ervoor te zorgen dat ons lichaam goed herstelt na de wedstrijd en we vanaf morgen weer volle bak kunnen gaan. Na het stretchen hebben we lunch gehad en hadden we tijd om op eigen gelegenheid uit te rusten. Deze tijd gebruikten we om leuke dingen met elkaar te doen, waardoor we elkaar steeds weer beter leren kennen. Later op de dag hebben we nog getraind. Tijdens de training gingen we vooral uitlopen en wat oefeningen doen met de bal die niet al te intensief waren. Na de training hebben we nog even kort gestretcht. Vervolgens zijn we teruggegaan naar het hotel en hebben we de tijd gehad om even te douchen en onze rust te pakken. Daarna zijn we z’n allen gaan eten. Na het eten zijn we allemaal naar onze kamers gegaan. Dan hebben we nog even tijd voor onszelf om even een serie te kijken bijvoorbeeld, en om rustig te gaan slapen.’

Zaterdag

‘Vandaag hadden we in de ochtend een paar uurtjes vrij. Dat hebben we bij elke interlandperiode om gelegenheid te creëren om even naar huis te kunnen. Voor degenen die op Aruba wonen dan, haha. In die uurtjes ben ik met mijn zus even de stad in gegaan en naar het strand geweest. Dat was echt heerlijk, even quality time. Daarna gingen we ook nog even naar familie, waar mijn moeder ook was. Om 11 uur moesten we weer terug zijn in het hotel voor de lunch.
Na de lunch heb ik een massage gekregen voor het herstel. Toen hebben we een teambuildingsoefening gedaan. We deden een spelletje waarin je twee waarheden en een leugen over jezelf moest verzinnen en dan moesten de anderen raden welke de leugen was. Later in de middag hebben we getraind. Het was een goeie training. We hebben vooral op tactisch gebied wat dingetjes goed neergezet. Na de training zijn we met z’n allen het zwembad ingegaan voor het herstel. Geloof het of niet, maar het zwembad was wel echt koud.
In de avond hebben we een video-analyse van de laatste wedstrijd gehad. Het was een goede analyse, maar ik was zo moe na deze dag. In de ochtend was ik natuurlijk op stap, daarna training gehad… Ik moest echt proberen een beetje wakker te blijven. Het was al 9 uur ’s avonds denk ik en mijn ogen vielen bijna dicht. Dus toen we naar de kamer mochten ben ik direct gaan slapen.
Het is vaak wel even strijden om door die avonden hier heen te komen vanwege het tijdsverschil.’

Zondag

Vanochtend moesten we wat eerder ons bed uit. We hadden vandaag namelijk een vroeg ontbijt omdat we op tijd trainden. Om 10:00 uur hadden we vandaag onze laatste training voor de wedstrijd van morgen. We trainden vooral op de tactiek die we willen toepassen tijdens de wedstrijd morgen. Na de training hebben we gelijk geluncht. Met de lunch achter de kiezen kregen de speelsters wat vrije tijd en had de staf een meeting. We kregen alleen wel te horen dat we bereikbaar moesten blijven omdat we allemaal even in het ijsbad moesten. Ik had het fijner gevonden als ze gewoon een schema hadden, dan had ik nog even mijn ogen dicht kunnen doen.

In de loop van de middag hadden we weer wat teambuilding activiteiten. We hebben een jong team en de Arubaansebond wil graag dat we aan ons team werken voor de toekomst. Daarom is teambuilding deze week een belangrijk thema. Dit vind ik ook zeker niet erg, want die jonge meiden zijn super lief en we zijn lekker actief bezig tijdens deze activiteiten. We hebben vandaag ook nog individuele gesprekken met de staf gehad over de tactiek, hoe wij vinden dat het gaat en wat wij verwachten van de wedstrijd. Na een douche konden we gaan eten. Daarna hadden we verplichte rusttijd en zijn we allemaal op tijd gaan slapen voor de wedstrijd van morgen tegen Belize.’

Maandag

‘Om 8:00 hadden we ontbijt en daarna hebben we wedstrijdbespreking gehad. In de bespreking heb we het nog goed over het wedstrijdplan gehad en over wat er verwacht wordt van alle spelers. Na de bespreking hebben we nog even fysio gehad en daarna zijn we gaan eten. We moesten namelijk goed fit zijn voor de wedstrijd vandaag. Om 12:30 vertrokken we richting het stadion. De thuiswedstrijd tegen Belize van vandaag draaide helaas niet meer om de eerste plek. Maar we wilden graag laten zien wat we kunnen en hoeveel beter we zijn geworden sinds de uitwedstrijd die we eerder tegen Belize hebben gespeeld. Vanaf 13:30 waren we in het stadion en konden we ons echt gaan voorbereiden op de wedstrijd. De laatste besprekingen, warmlopen en ons mentaal voorbereiden. We begonnen op zich prima aan de wedstrijd. We hadden echter wel wat moeite met het in bezit houden van de bal, vooral op het middenveld. Vlak voor rust maakten we een stomme fout achterin door de bal naar een aanvalster van Belize te spelen die daardoor één op één kwam te staan met onze keeper. We hadden veel geluk want de spits van Belize schoof de bal langs het doel, echt een grote misser. Ook de tweede helft ging best wel goed. Helaas kwamen we er voorin net niet lekker doorheen en hebben we niet kunnen scoren. In de laatste tien minuten kreeg Belize een vrije trap op een mooie plek die de centrale verdediger, met de goede traptechniek, er mooi inschoot voor de 0-1. Daar is het ook bij gebleven. We hadden op meer gehoopt deze wedstrijd, maar ik denk dat we kunnen terugkijken op een goede interlandweek waarin we veel van geleerd hebben. Zowel als individu als groep. Morgen vlieg ik weer terug naar Nederland. Die vlucht duurt dertien uur. Ik zal daarna weer in het Nederlandse ritme moeten komen.’

 

Over de auteur

Demi van de Weerd

Hey, ik ben Demi van de Weerd. Ik ben geboren in 2004 en kom oorspronkelijk uit Veenendaal. Vroeger zeiden mijn ouders altijd dat ik te nieuwsgierig was, daarom ben ik journalist geworden. Mijn interesses liggen voornamelijk in de sport en maatschappij. Ik ben helemaal gek van voetbal en wil het liefst zoveel mogelijk voetbalspelers spreken over hun ervaringen.