De podcast waarin we elke aflevering bijzondere beroepen uitlichten. In deze aflevering duiken we in een wereld waar de liefde voor dieren niet eindigt met hun laatste adem. Of je nu nieuwsgierig bent naar de wereld van taxidermie, of op zoek bent naar troostrijke verhalen over dierbare dieren, deze podcast neemt je mee langs onvergetelijke verhalen en bijzondere ontmoetingen.

Je geliefde overleden huisdier een mooie herdenking geven kan op verschillende manieren. De meeste mensen laten hun huisdier cremeren of begraven ze in de achtertuin. Echter zijn er ook nog andere bestemmingen voor je huisdier. Zo kan je je dier laten opzetten of laten begraven op een dierenbegraafplaats. Toch kiezen mensen vaker voor een crematie.

“Cremeren is voor veel mensen een bekendere en soms ‘populairdere’ keuze is dan begraven”, vertelt Henry Borghuis. Hij is samen met zijn vrouw eigenaar en oprichter van de website ‘afscheid van een huisdier’ waar ze mensen ondersteunen in het rouwproces van huisdieren. Volgens Henry is het vaak een persoonlijke voorkeur, maar komen er ook andere dingen bij kijken: “Het onderhoud van een graf, zoals het schoonhouden of ‘versieren’ kan een drempel vormen. Cremeren wordt soms ook als toegankelijker ervaren door de kosten en de flexibiliteit die het biedt: een urn kan bijvoorbeeld thuis worden bewaard.” Wel merkt Henry dat steeds meer mensen geïnteresseerd raken in een dierenbegraafplaats.

Een dierenbegraafplaats kan ook iets waardevols bieden in het rouwproces van huis voormalige huisdiereigenaren. “Een dierenbegraafplaats kan een grote waarde hebben voor het rouwproces, omdat het nabestaanden een vaste, fysieke plek biedt om hun huisdier te gedenken. Veel mensen vinden troost in het feit dat ze hun geliefde dier kunnen bezoeken en op deze plek herinneringen kunnen ophalen”, vertelt Henry. “Het is een proces van stapsgewijs loslaten waarbij het graf een tastbare herinnering vormt, wat vaak helpt om het verlies te verwerken. Voor kinderen, bijvoorbeeld, kan zo’n plek ook heel waardevol zijn; het maakt het afscheid concreet en biedt een natuurlijke plek om gevoelens een plek te geven.”

Toch kijkt Femke Overmeen daar anders tegenaan. “Mijn voorkeur is voor een crematie omdat de hond dan zogezegd weer thuiskomt”, vertelt ze. “Zelf heb ik een hangertje met as erin dan is hij toch nog altijd bij je en kan je zelf een plek kiezen om de as uit te strooien wanneer je er zelf aan toe bent. Een dierenbegraafplaats betaal je huur voor het graf en is meestal 3 tot 5 jaar dat het diertje daar ligt. Ik vind het persoonlijk fijner om hem dan thuis te hebben, dan dat je het grafje bezoekt.”

Volgens Henry gaat een dierenbegraafplaats verder dan alleen afscheid nemen van overleden huisdieren. “Het draagt bij aan het respectvol omgaan met dieren door ze een eervolle laatste rustplaats te geven. Daarnaast biedt een dierenbegraafplaats voor veel mensen een gevoel van gemeenschap. Ze weten dat ze niet de enige zijn die verdriet ervaren om het verlies van een huisdier en vinden troost in het idee dat anderen ook stilstaan bij het belang van een mooie rustplek voor hun dier.”

Naast het cremeren van je dier, kan je er ook voor kiezen om je huisdier op te laten zetten. Christel Verdaasdonk, die al van jongs af aan een passie voor vogels heeft en zich in 2022 tot wereldkampioen prepareren kroonde in Amerika, verteld over haar beroep. “Er zit iets fascinerends in taxidermie; het blijft mensen verbazen en raakt ze soms echt. Wij houden ervan om dat gevoel van verwondering vast te houden. Daarom maken we unieke en creatieve preparaten die de schoonheid van de natuur weergeven.

Of het nu gaat om een zeldzame soort of een gewone vogel, we stoppen altijd evenveel zorg en respect in elk stuk. We gebruiken alleen de beste materialen, zodat onze preparaten er lang goed uitzien en duurzaam zijn. Soms ontwerpen we zelfs speciale ogen, en we schilderen snavels, huid en poten in verschillende lagen om alles er zo levendig mogelijk uit te laten zien. Uitgedroogde oogleden en huid worden helemaal in hun oude glorie hersteld.

Met het prepareren van dieren moet je rekening houden met de wetgeving. Eric Dagerman docent taxidermie en zelf taxidermist legt dit uit. “Stel je voor, je wilt een dier laten opzetten of je bent zelf preparateur. Dan moet je weten dat er regels zijn waar je rekening mee moet houden, want je mag niet zomaar alle dieren prepareren. Er zijn namelijk bepaalde dieren, vooral beschermde soorten, die je niet mag opzetten. Die staan op lijsten in Europese regels en verdragen. Als het om zo’n streng beschermde soort gaat, mag je het dier alleen opzetten voor educatieve doelen, en dan moet je daar ook nog een ontheffing voor aanvragen. Maar gelukkig zijn er ook diersoorten die je wel mag prepareren, zolang ze een natuurlijke dood gestorven zijn en je ze dood hebt gevonden.”

In de podcast gaan we verder in over beide onderwerpen. Benieuwd? Luister dan naar het fragment hieronder!