Fear of Missing Out, oftewel FOMO, is een nieuw ontdekte vorm van angst. Tot voor kort was het geen populair woord, maar nu hoor je het steeds vaker. Maar in hoeverre praten mensen erover, en welke hulp kan de psychologie bieden aan mensen die FOMO ervaren? De psychologie heeft effectieve en handige methodes om FOMO tegen te gaan of om mensen te helpen die er ernstig last van hebben.
Hoe ernstig FOMO kan worden, hangt af van de persoon, de omgeving en nog veel andere aspecten die verder onderzocht moeten worden. Volgens Rosaline de Haan, psycholoog bij NewHealth, spelen er veel meer factoren mee. Zij kijkt dan hoe ze de patiënt het beste kan helpen met een behandeling die aansluit bij de specifieke behoeften. De meest gebruikte methode is cognitieve gedragstherapie (CGT). CGT is een verzamelnaam voor therapieën waarin cliënten leren hoe ze beter kunnen omgaan met negatieve gedachten en gevoelens over zichzelf en hun omgeving.
Volgens Rosaline is FOMO niet iets waar een grote groep mensen mee te maken heeft, en het wordt ook niet vaak besproken. “Bij de trajecten die we aanbieden, kijken we naar hoe en waar we de nodige hulp kunnen bieden.” Tijdens zo’n behandeling onderzoeken we hoe we de negatieve gedachten waarmee mensen vastzitten, kunnen loslaten. Welke gedachten heb je? Hoe kunnen we die gedachten vervangen? Hoe creëren we een positief zelfbeeld voor de patiënt? Dit proces is best ingewikkeld. Dankzij haar expertise en ervaring met het behandelen van jongeren, kan Rosaline goed inspelen op hun psychologische behoeften.
Mensen in hun puberteit ervaren FOMO vaak heel sterk, vertelt Rosaline. Ze willen erbij horen en zijn nog bezig met het vinden van hun eigen weg. Het is normaal om dit soms te ervaren, maar bij ernstige gevolgen is het belangrijk om op tijd hulp te zoeken. Volgens Rosaline is het hebben van weinig sociale contacten door de tijd heen ook een van de grote gevolgen van FOMO. Dit leidt vaak tot weinig contact met anderen en minder delen van ervaringen. Praat erover met je vrienden en probeer altijd het gesprek aan te gaan. Zo kun je jezelf helpen en tegelijkertijd werken aan je mentale welzijn, zodat je niet geïsoleerd raakt of last krijgt van FOMO. Een eerste stap kan al veel verschil maken, en daar kunnen we vaker samen aan werken.
