SARAJEVO – Op 6 april 1992 begon de belegering van Sarajevo. Vier jaar lang is de stad omsingeld door het leger van Republika Srpska (de Servische Republiek). Nu, 32 jaar later is het tijd voor een nieuwe generatie. Toch komen spanningen tussen de diverse bevolkingsgroepen af en toe nog voor.
Multicultureel
Bosnië-Herzegovina heeft inwoners met drie verschillende nationaliteiten. Zo zijn er Bosniakken, Bosnische Serven en Bosnische Kroaten. Sarajevo was vóór de oorlog dé multiculturele hoofdstad van Bosnië waar deze bevolkingsgroepen samenleefden. Tot april 1992 maakte Bosnië-Herzegovina deel uit van de republiek Joegoslavië. Een referendum over onafhankelijkheid van Bosnië-Herzegovina zorgde voor onrust in het land. Bosnische Serven waren het niet eens met de onafhankelijkheid terwijl een groot deel van de Bosniakken voor onafhankelijkheid had gestemd. Een oorlog brak uit.
De belegering
Op 6 april was de in het dal gelegen stad omsingeld door het leger van de Servische Republiek. Sluipschutters schoten willekeurig op stadsbewoners. In de bijna vier jaar lang durige belegering sneuvelden 8.000 soldaten en waarschijnlijk meer dan 12.000 burgers. Ook zijn er vele mensen op de vlucht geslagen. De belegering van Sarajevo is de langste belegering van een hoofdstad in de moderne geschiedenis.
Het einde van de belegering
Gemiddeld vonden er in Sarajevo 329 bominslagen per dag plaats. Op 22 juli 1993 werd het record bereikt met 3777 inslagen. De oorlog in Bosnië kwam abrupt ten einde door het tekenen van het verdrag van Dayton. In het verdrag staat dat Bosnië-Herzegovina zal bestaan uit twee entiteiten: Republika Srpska en de Federatie Bosnië-Herzegovina. Het gebied dat op dat moment in handen was van de Bosnische Serven is nu Republika Srpska. Op 29 februari 1996 kwam er officieel een einde aan het beleg van Sarajevo. Het land heeft een driedelig presidentschap bestaande uit een Serviër, een Kroaat en een Bosniër. Dat maakt de situatie in het land nog steeds ingewikkeld. Hoe zit het nu met de multiculturele hoofdstad?
