Wij kunnen er eigenlijk allemaal over meepraten, alleen zijn. De een kan niet zonder gezelschap, de ander wil juist af en toe even alleen zijn. De relatie met jezelf kan soms ook een ingewikkelde strijd zijn.

Auteur: Luuk Wolsink

Pas recentelijk wordt de roep van eenzame jongeren serieus genomen. Een Nederlands onderzoek naar eenzaamheid met harde cijfers bestaat niet. In een wetenschappelijk Vlaams/Nederlands onderzoek werd duidelijk dat drie tot tien procent van de jongeren chronisch eenzaam zijn. Dat percentage komt voort uit wereldwijde cijfers. Maar waar komt eenzaamheid nou vandaan en is die eenzaamheid op te lossen?

Probleem
Veel jongvolwassenen hebben zo hun eigen manier om met alleen zijn en/of eenzaamheid om te gaan. Op de website Eenzaam.nl, gemaakt door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, wordt uitgelegd dat alleen zijn of eenzaamheid per persoon verschillend is: “Eenzaamheid kan in lichte of sterke mate voorkomen; incidenteel gevoeld worden of langdurig aanhouden. Bijvoorbeeld door verlies van een dierbare, echtscheiding, ernstig gezondheidsverlies maar ook door veranderingen als verhuizing en ontslag. Eenzaamheid is vooral een probleem voor mensen die het sterk of langdurig voelen.” Alleen zijn is heel moeilijk te definiëren. Toch is het belangrijk dat het gesprek over alleen zijn wordt gevoerd.

Namens de podcast Relatief mochten wij twee jongvolwassenen interviewen over hun relatie met alleen zijn:

Julian Verkerk (24)
“Ik heb over het algemeen weinig contact met andere. Het contact bestaat vooral uit mijn beste vrienden, familie en werk. In mijn jeugd ben ik veel verhuisd en door pesterijen zijn vriendschappen beëindigd. Ik paste niet echt bij de groepen op scholen, sportclubs en dus verwaterde dat contact voor mij. Ik heb me er nooit echt iets van aangetrokken, maar achteraf kijk ik er wel met een andere blik op terug.”
Hoe blijf je dan toch in contact met mensen?
“Tegenwoordig zorg ik dat ik  via online apps in contact blijf met kennissen en vrienden. Het zijn meestal losse contacten die je eens in de zoveel tijd spreekt. Soms verwaterd dat contact alsnog of ontgroei je hen. Ook de wisseling van scholen blijft lastig. Nu ik werk, merk ik dat er weer een nieuwe wisseling in de contacten ontstaat die ik onderhoud.”
Is alleen zijn een last voor jou?
“Ik ben thuis liever alleen. Ik woon ook op mezelf maar in het algemeen is het fijner om samen dingen te ondernemen. Dat was in de laatste periode door corona moeilijker. Ik ben ook vaak alleen op het moment. Ik vind het heel moeilijk om vrienden te maken. Mijn probleem is dat ik het lastig vind om initiatief te nemen tot het zoeken van contact. Daar probeer ik dan toch stappen in te maken, maar het is niet zo dat alleen zijn slechts vervelend hoeft te zijn.”

Casper Klijnhout (25)
“Alleen zijn is voor mij de afzondering van de wereld en echt fysiek alleen zijn. Ik kan ook bang voor anderen zijn . Ik irriteer me ook wel eens aan anderen en dan voel je je alleen. Soms moet je de sociale contacten opzoeken maar ook dat is niet altijd makkelijk.”
Hoe socialiseer je in je omgeving?
“Iedereen heeft zijn eigen rugzak waarmee zij en de omgeving om moeten gaan. Ik kan zelf goed vrienden maken. Ik heb ook een relatie en daarmee kan ik natuurlijk die eenzaamheid bedwingen. Wij zijn nu een maand samen en dat scheelt echt een hoop. Ik kan bij haar mijn ei kwijt, dat lucht op.”
Merk je dat alleen zijn lastig kan zijn?
“Ik ben geïrriteerd als ik mijn eigen ding niet kan doen, zoals bijvoorbeeld in de bus als anderen heel luid praten. Als ik mezelf dan terug wil vinden, kan het dat ik een dutje in de middag doe. Het kan erg belangrijk zijn om rust te vinden zodat mijn emmertje niet overloopt.”
Jij hebt een strijd met jezelf moeten overwinnen de afgelopen jaren?
“Er zijn meerdere wegen naar Rome, ik heb de juiste gekozen en die strijd met mezelf overwonnen door nooit de hoop op te geven. Ik heb dus ook heel lang een studie gevolgd en ik ben supertrots dat ik die heb gehaald. Ook daar was het soms ook heel eenzaam.”