Onze hoofdstad viert dit jaar het 750-jarig bestaan. Daarvoor opent deze week een tentoonstelling in Stadsarchief Amsterdam waarin onder andere een gezichtsreconstructie van gevonden skeletresten uit de jaren 60 te zien. Daarmee komt men ineens oog in oog te staan met de oudst bekend Amsterdammer. De tentoonstelling schept een beeld van het ontstaan van de stad. Welke kenmerken van toen zijn daar in de huidige tijd nog van over?
In 1275 vond de geboorte van Amsterdam plaats, destijds onder de naam Amstelredamme. In die periode daarvoor, de twaalfde/dertiende eeuw, zou de persoon op wie de gezichtsreconstructie is gebaseerd hebben geleefd. Uit nieuwer onderzoek blijkt dat deze persoon is overleden tussen 1150 en 1215. Eerder deze week kreeg verslaggever Stef Planje al de kans om de gezichtsreconstructie te aanschouwen. Luister hieronder naar de reportage.
Wanneer je de nadruk legt op het ontstaan van Amsterdam in de middeleeuwen, brengt dat een ander beeld met zich mee, vindt Sophie Tates, hoofd programmering Stadsarchief Amsterdam. ‘’Juist over de middeleeuwen is veel minder bekend, terwijl daar wel de basis wordt gelegd voor de stad van nu. Ik vind het mooi om eens terug te gaan naar een periode helemaal in het begin, waarbij Amsterdammers ook zichzelf de vraag moeten hebben gesteld hoe ze dit allemaal gaan doen.’’ Denk hierbij aan vragen als: hoe gaan we samenleven? Hoe gaan we dit organiseren? Wat voor een regels spreken we met elkaar af?
Deze middeleeuwse periode waarin de opbouw van Amsterdam plaatsvond wordt vaak als een donkere periode gezien, geeft Tates aan. Verschillende archiefstukken kunnen daar een nuance inbrengen volgens Tates; mensen zorgden ook voor elkaar. ‘’Wij kennen nu de goede doelen-loterijen waarbij je een lot koopt en iets kan winnen maar ook het goede doel steunt. Dat bestond dus in de middeleeuwen al: het idee dat je iets bijdraagt aan het grotere geheel.’’
