Schimmelkazen: je houdt ervan of je gruwelt ervan. In het Nederlandse kaaslandschap blijven deze uitgesproken kazen een nicheproduct. Ondanks hun rijke smaken en culinaire veelzijdigheid blijkt uit cijfers dat de populariteit van schimmelkazen al jaren stabiel blijft. “De cijfers laten geen significante stijging of daling zien van de populariteit van schimmelkaas,” vertelt kaasexpert Pierre Dietz van de kaasbar in Utrecht. “Ze hebben een trouwe, maar vrij constante schare liefhebbers.”

Dat betekent niet dat schimmelkaas niet op waarde wordt geschat. Integendeel: in delicatessenwinkels en op kaasplankjes tijdens feestjes is blauwader- of witschimmelkaas niet meer weg te denken. Toch blijven veel consumenten huiverig. De scherpe geur, de uitgesproken smaak en vooral het uiterlijk van de kaas zorgen regelmatig voor afkeer. Volgens de kaasexpert is dat niet zo vreemd: “Ik denk dat ze schimmel logischerwijs associëren met verrot eten. Alleen dat idee weerhoudt ze al van het eten van schimmelkaas”, vertelt Pierre Dietz

Dat vooroordeel over de delicatesse is echter onterecht. Schimmelkazen worden met zorg en precisie gemaakt. De schimmels die tijdens het rijpingsproces worden toegevoegd, zijn veilig én verantwoordelijk voor de bijzondere smaken waar kenners zo van houden. Zo zorgt Penicillium roqueforti voor het karakteristieke blauwe marmer van roquefort, terwijl Penicillium camemberti de romige korst van brie en camembert vormt.

Hoewel een echte doorbraak onder het grote publiek uitblijft, lijkt de toekomst van schimmelkaas in Nederland veiliggesteld. De populariteit mag dan niet groeien, de waardering onder fijnproevers is groot.

Ben je benieuwd hoe je überhaupt kaas maakt of hoe je nou een echt goede Nederlandse schimmelkaas maakt? Beluister dan hieronder de korte audio reportage waar Noé Mazel langs ging bij kaasboerderij Oudwijker in Lopikerkapel.