De tentoonstelling MODA, wat spreektaal is voor mode in het Marokkaans, is een tentoonstelling waar internationale en regionale namen met een Marokkaanse afkomst hun verhaal vertellen over de Marokkaanse cultuur. Dit gebeurt voornamelijk door mode, maar er zijn ook wat andere kunstvormen. 

Bij de tentoonstelling is een belangrijke factor dat de verhalen door mensen worden verteld met elk hun eigen verhaal. Het Centraal Museum probeert de Marokkaanse cultuur zo authentiek mogelijk te weerspiegelen door ‘Mensen die met de Marokkaanse cultuur zijn opgegroeid, zowel bekende merken als lokale kunstenaars de kans te geven om hun verhaal te vertellen, waardoor de tentoonstelling niet vanuit een westers of museumperspectief is, maar uit ervaringen.’, vertelt Samira Charroud, een van de kunstenaars die in de tentoonstelling hangt.

De tentoonstelling draait vooral om de mode, maar er zijn ook wat andere kunstvormen zoals documentaires, een gedicht en een wandkleed. In de eerste kamer stonden op verhogingen een aantal ontwerpen van bijvoorbeeld Daily paper en Yasmina Ajbilou. In de volgende kamer staan verschillende onderwerpen in het midden van de kamer en daar omheen hangen aan de muren andere kunstvormen. Zo hangt daar ook het wandkleed van Samira Charroud. Op het kleed weergeeft Charroud hoe haar Marokkaanse en Nederlandse cultuur in elkaar verweven zijn. Dit doet ze door haar twee oma’s af te beelden. Ze hebben elkaar nooit ontmoet, maar zijn toch verbonden door Charrouds ouders. Ze ziet veel gelijkenissen tussen haar oma’s en daarmee ook tussen de culturen. Dit heeft ze in het wandkleed afgebeeld door verschillende symbolieken te gebruiken. ‘Zo loopt er een draad van mijn Marokkaanse oma door een zandloper naar mijn Nederlandse oma. In de Marokkaanse cultuur is het traditie voor vrouwen om te weven en daarmee de tijd vast te zetten; hiermee geven ze de cultuur ook door, door generaties heen. Mijn Nederlandse oma was een weefster, dus van haar heb ik het weven geleerd. Daarom werk ik graag met textiel om net als de Marokkaanse vrouwen en mijn Nederlandse oma dingen te vereeuwigen,’ vertelt Charroud.

De reden dat deze tentoonstelling belangrijk is, is volgens Charroud: ‘Om echt een beeld te zetten, van dit zijn wij en dit is vanuit ons verteld. En het beeld dat sommige mensen misschien hebben, omdat ze nog niet zo bekend zijn in de cultuur of dingen horen uit de media, dat ze dat beeld en daarmee hun perspectief kunnen verbreden.’