De Utrechtse wijk Lombok staat in de top drie van plekken met de hoogste geluidsbelasting van de stad. Uit recente cijfers van het RIVM blijkt dat de geluidsniveaus daar structureel boven de WHO-richtlijnen liggen. Bewoners voelen zich niet gehoord, terwijl de overlast blijft toenemen.

Volgens de geluidsmetingen uit 2024 ligt het gemiddelde geluidsniveau in Lombok op 67 decibel, ruim boven de door de Wereldgezondheidsorganisatie aanbevolen grens van 55 decibel voor woonwijken. “Het is alsof ik aan een snelweg woon,” zegt Mark van Koningsveld (33), die zijn vriendin regelmatig bezoekt in de Kanaalstraat. “Je hebt hier overdag het verkeer en ‘s nachts de feestgangers. Slapen met open raam? Vergeet het maar.”

Het probleem beperkt zich niet tot subjectieve beleving. Volgens het RIVM verhoogt langdurige blootstelling aan wegverkeerslawaai het risico op hart- en vaatziekten en verstoort het de slaap.

Vooral pieken in het geluid, zoals brommers of schreeuwende mensen, zijn storend omdat ze mensen uit hun slaap halen, aldus de GGD, geciteerd in het RIVM-advies over leefomgeving. De Wereldgezondheidsorganisatie adviseert daarom maximaal 55 decibel voor omgevingsgeluid in woonwijken.

De Kanaalstraat is een van de drukste verkeersaders in West-Utrecht. Geluidsmetingen daar laten pieken zien tot boven de 80 decibel tijdens de spitsuren. Bewoners klagen al jaren over de combinatie van verkeer, horeca en slecht gereguleerd uitgaanspubliek. Uit de analyse van geluidsdata door studenten van de Hogeschool blijkt dat de wijk op structurele basis piekt in zowel de ochtend- als nachtelijke uren.

“Als ik ‘s avonds thuiskom, zie ik mensen op straat drinken, roepen, brommers racen door de straat,” zegt Mark. “Het gekke is: overdag zie je niemand handhaven, en ‘s nachts al helemaal niet.”

De gemeente Utrecht erkent de ernst van geluidsoverlast. Volgens de gemeentelijke website: “Te veel geluid of geluid dat mensen liever niet horen […] kan overlast geven en het slapen verstoren. Dat is niet goed voor de gezondheid.”

Met dit besef pleiten bewoners, waaronder Mark van Koningsveld, voor meer effectieve maatregelen: “We hebben nu een witte ruis-machine, maar dat is geen duurzame oplossing. Er moet echt iets gebeuren.”