UTRECHT – Afgelopen week is bekend gemaakt dat het programma Bureau Utrecht met Ewout Genemans als presentator vanaf het najaar op televisie te zien is. Genemans maakt programma’s over maatschappelijke onderwerpen waar mensen normaal gesproken liever van wegkijken, zoals verslavingen of beruchte gevangenissen. Met Bureau Utrecht duikt de presentator zoals in veel andere steden in het leven van wijkagenten. Hij wil met het programma laten zien wat het werk van de politie echt inhoudt. Achter de montage en de meeslepende gebeurtenissen, maakt Ewout zelf ook alles mee. Hoe zorg je ervoor dat je als presentator jezelf niet te veel laat meeslepen?
Wat was voor jou het moment dat je maatschappelijke programma’s wilde gaan maken?
‘Het zijn de onderwerpen die ik altijd al interessant heb gevonden. Ik ben best beschermd opgevoed. Ik kwam thuis nooit in aanraking met politie, verslaving of gevangenissen. Toen ik van de middelbare school kwam deed ik auditie voor de jeugdserie ZOOP, na ZOOP presenteerde ik het Junior Songfestival. Ik merkte op een gegeven moment dat ik deze kinderprogramma’s presenteerde, maar dat ik diep van binnen voelde dat het eigenlijk niet zo bij mij past. Ik ben gestopt met presenteren en ik ben mij toen gaan richten op het produceren. We bedachten een programma genaamd ‘Beruchte gevangenissen’, waarin de presentator echt in deze gevaarlijke gevangenissen in het buitenland ging slapen, om onderdeel van het systeem te worden. Hierdoor kregen we andere soort dingen te horen en te zien die je normaal niet te zien zou krijgen. We hebben een proefopname gemaakt, waarin ik het presenteerde. Dat ging goed en ik vond het leuk om te doen. Vanuit hier ben ik ook als presentator dit soort programma’s gaan maken.’
Wat wil je met de ‘Bureau’ series laten zien?
‘Met de ‘Bureau’ series wil ik eigenlijk laten zien wat agenten allemaal meemaken en dat achter ieder uniform ook een mens zit. De meeste mensen komen niet vaak met de politie in aanraking. Je leest ook in de krant dat er steeds meer geweld is tegen agenten. In dit programma laten we eigenlijk zien wat politieagenten allemaal doen en dat het meer is dan mensen vaak denken.’
Hoe is het voor jou persoonlijk om maandenlang mee te lopen met een politieteam?
‘Ik vind het heel leuk, aangezien je van tevoren nooit weet wat je mee gaat maken. Ik vind het leukste wat er is dat je kan improviseren met programma’s maken en dat je niet weet hoe het gaat. Op een draaidag kan het zijn dat we minutenlange interessante fragmenten filmen, maar het kan ook zijn dat er helemaal niks gebeurt. Ik vind het juist leuk dat je iets van tevoren niet weet.’
Schrik je er nog van als er iets heftigs gebeurt?
‘Er zijn altijd nog dingen waar ik van schrik. Soms zijn het de dingen dat je juist niet verwacht. Bijvoorbeeld in Bureau Rotterdam werd er een hondje doodgebeten. Daar hadden veel mensen het over. Dat gebeurt op een onverwacht moment en dat maakt indruk op je. Als er nu iets gebeurt met een vuurwapen, schrik ik daar minder van. Je merkt wel met ieder seizoen dat ik meer heb gezien en meegemaakt. De eerste keer dat er iemand met bijvoorbeeld één pakje drugs werd gearresteerd is dat al spannend. Je groeit er een beetje in mee. Ik wil niet zeggen dat het makkelijker wordt, maar het geeft ook de kans om soms wat dieper op dingen in te gaan. Doordat je niet meer zo onder de indruk bent van het moment, kan je meer aandacht hebben voor wat de agenten eigenlijk doen. Soms is er zelfs ruimte om de verdachte iets te vragen.’
Hoe heeft het meelopen met de politie jouw blik op de politie veranderd?
‘Ik had al een goed beeld van de politie. Ik ben de serie gaan maken omdat ik benieuwd ben wat ze allemaal doen, wat je als buitenstaander niet ziet. Het bestaat echt uit het helpen van mensen. Ik ben ervan onder de indruk wat agenten wel niet allemaal voor de kiezen krijgen. Sommige jonge agenten zijn pas begin twintig.’
Als je jezelf vergelijkt met de Ewout van het eerste seizoen van de ‘Bureau’ serie, wat voor verschil zie je dan?
‘Ik denk wat er nu anders is, is dat ik natuurlijk heel veel diensten op de achterbank van de politieauto heb gezeten. In de basis begrijp ik nu best wel wat het werk inhoudt en hoe het is om agent te zijn. Het verschil is denk ik dat ik dingen nu in een groter perspectief kan zien, waardoor ik ook andere gerichte vragen kan stellen.’
Wat heb je over jezelf geleerd door de ‘Bureau’ series?
‘Ik heb geleerd over mezelf dat ik eigenlijk best stressbestendig ben en dat ik ook wel goed tegen dingen kan waar ik van tevoren dacht dat ik er niet zo goed tegen zou kunnen. Het was vroeger echt niet zo dat ik de stoerste jongen van de klas was die altijd vooraan stond. Ik merk dat het me ondanks een ellendige situatie toch lukt om gefocust te blijven op wat je moet doen. In mijn geval is dat programma maken en dat leer je dan wel over jezelf.’
