Utrecht-Centrum

Selecteer Pagina

Utrechters maken zich zorgen over nagedachtenis slachtoffers WW2

Utrechters maken zich zorgen over nagedachtenis slachtoffers WW2

Dit jaar is het 80 jaar geleden sinds het begin van de bevrijding van Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog, het herdenkingsjaar dus. Een moment dat ons tot de eeuwen nog zal heugen, daarom ging ik de straat op om mensen te spreken over hun ervaringen over de Tweede Wereldoorlog en wat ze weten over een van de bekendste gedenkstenen voor oorlogsslachtoffers, Struikelstenen. 

Het is maandagmiddag 9 september, in de Twijnstraat en het aangrenzende Ledig Erf. Dit stukje Utrecht is niet zomaar een stukje, er ligt hier namelijk iets heel bijzonders, Struikelstenen. De Struikelstenen is een idee van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig, bedoeld als nagedachtenis aan alle voornamelijk Joodse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Wat weten de Utrechters over de struikelstenen? En welke impact heeft de oorlog nog voor de gewone burger? 

Als ik twee mensen zie zitten, ga ik even naast ze zitten. Een van de mannen, Marco van Leusden, vertelt me over een verhaal over zijn vader, wiens vader de eerste en tweede wereldoorlog overleefde, Marco vertelt over hoe zijn vader nog steeds heel veel doet om de oorlog nog na te laten vloeien in deze tijd. Ook geven de twee mannen aan dat ze zich zorgen maken. De twee mannen merken namelijk steeds meer dat in hun omgeving de Tweede Wereldoorlog een steeds minder prominente plaats heeft. De mannen geven duidelijk aan dat de oorlog heel belangrijk voor hen is, en dat niemand het mag vergeten.

De struikelstenen zijn belangrijker dan ooit in dit herdenkingsjaar, geeft mijn laatste ondervraagde aan, de struikelstenen zorgen voor een waardig monument dat op een juiste manier de slachtoffers respecteren en zeker tijdens dit herdenkingsjaar.

Over de auteur

Ming de Prez

Ming de Prez (18) is sinds dit jaar journalistiek student aan de Svj. Woonachtig in het historische Den Briel. Nadat hij de Havo aan het Maerlant Brielle had afgerond, heeft hij met een jaar vertraging gekozen voor zijn favoriete opleiding: Journalistiek. Met een passie voor voetbal en politiek gaat hij dit jaar met veel onwetendheid nog, maar vooral ook met veel enthousiasme. Hij hoopt met deze opleiding een breed publiek op te hoogte te houden van alles wat Nederland en de rest van de wereld zo mooi en tegelijkertijd zo lelijk maakt. In de zomer van 2024 is hij al op reis geweest naar Oeganda, daar heeft hij een hele andere kant van de wereld leren kennen, maar die evenals belangrijk is al de westerse wereld. Wetende dat hij nog veel te leren heeft over het journalistieke vak, gaat hij met veel interesse dit schooljaar in, en tegelijkertijd ook al het journalistieke werkveld door middel van buitenschoolse producties.