UTRECHT NOORD- Meike, 18 jaar, is een eerstejaars student aan de Hogeschool Utrecht voor de opleiding journalistiek. Ze woont momenteel in Delft en heeft behoefte aan een kamer in de stad vanwege de reistijd, maar dat is helaas haast niet te vinden en onbetaalbaar.

Thuissituatie met studeren
‘Ik woon in Delft. Ik vind mijn opleiding hartstikke leuk en ik vind het zeker gezellig om met mijn ouders samen thuis te wonen, maar de reistijd is zo ontiegelijk lang. Ik reis momenteel van deur tot deur ongeveer twee uur, en dat is alleen voor de heenweg. Eerst moet ik een kwartier met de tram, daarna een kwartier met de trein naar Rotterdam, en vanaf Rotterdam naar Utrecht nog veertig minuten. Dan denk ik altijd dat ik er bijna ben, maar vanaf Utrecht Centraal is het ook nog ongeveer een kwartier met de tram. De Hogeschool Utrecht begint pas om half tien ’s ochtends, maar de tijd in de trein is niet erg nuttig en die kan ik beter aan andere dingen besteden.’

Aanbod
‘Veel keuze is er niet. Ik ben erg kieskeurig, wat het ook niet makkelijker maakt. Eigenlijk mogen we als studenten niet kieskeurig zijn, omdat het vinden van een kamer of studio al bijna onmogelijk is, maar ik vind niet dat dat hoeft te betekenen dat al mijn principes het raam uit moeten. Ik wil bijvoorbeeld liever niet op Utrecht Science Park wonen, en ik woon het liefst relatief dicht bij het centrum zodat alles een beetje bereikbaar is. Maar goed, in het centrum betaal je momenteel op de meeste plekken 900 euro per maand voor een kleine kamer van 10 vierkante meter. Dat zie ik eigenlijk niet zitten, omdat het gewoon onbetaalbaar is. Momenteel kijk ik naar kamers rond de 500 tot 750 euro per maand. Dat wil ik gaan betalen door huurtoeslag en door gewoon te werken, maar ook dat is best lastig om te combineren met contacturen op school. En ik heb ook nog een sociaal leven en wil graag tijd hebben om te leren.’

Hospiteren
‘Het lijkt mij logisch dat als er iemand is die in je huis komt wonen, je wilt weten wie er bij je komt wonen. Maar soms voelt hospiteren toch als een soort lichte versie van een vleeskeuring. Je bent daar vooral om te slijmen en jezelf zo goed mogelijk aan te prijzen aan de mensen die er al zijn. Ik ken mensen die zichzelf daar helemaal in verliezen en al tientallen hospiteer avonden hebben gehad. De vraag is ook überhaupt of je wordt uitgenodigd om te komen hospiteren. Eerst meld je je online aan bij een wooncorporatie waarbij je op gesprek kan komen met huisbazen, en hier moet je ook al echt alle redenen waarom je uit huis wilt op tafel leggen en bij wijze van spreken met een bakje Merci-chocolaatjes aankomen zodat je alleen al mag gaan hospiteren. Als je dan eenmaal kan gaan hospiteren, zitten hier ook enorm veel eisen aan. Je moet vaak bijvoorbeeld een bepaalde leeftijd hebben, en ik ben 18, waardoor er dan meteen veel afvalt.’

Wensen en idealen
‘Ja, ook als student heb je nog steeds idealen. Ik woon liever niet in Science Park of Overvecht, maar in een gezellige studentenwijk. Maar ik denk dat deze keuze niet zo groot is en het niet realistisch is, en dat het dus toch wel een wijk wordt zoals Overvecht. Ook antikraak is voor mij niet ideaal. Het idee dat je op ieder moment je huis uitgezet kan worden maakt mij bang en geeft mij stress, aangezien ik zoek naar iets met stabiliteit voor een langdurige tijd. Als onrealistische wens heb ik toch dat ze gewoon meer huizen beschikbaar stellen, gooi die prijzen omlaag en vind iets wat tenminste qua prijs-kwaliteitverhouding redelijk is. Maar goed, momenteel is het al haast onmogelijk iets redelijks te vinden, en dan zit je nog maar net in de buitenwijken van Utrecht.’