ZUILEN – Finn (17), transjongen, woont momenteel in Utrecht Noord en kijkt met een pessimistische blik naar de toekomst voor transpersonen. De transgenderacceptatie in Utrecht draagt volgens hem bij aan dit beeld en veel transpersonen moeten zich aanpassen om niet lastiggevallen te worden
Utrecht
‘Sinds ik naar Utrecht ben verhuisd, heb ik het idee dat er hier meer mensen zijn die trans of genderqueer zijn. Dat heeft gezorgd voor meer connectie en als je meer mensen uit jouw community ziet, voel je je al een stukje veiliger. Dit was voorheen anders toen ik nog in Hilversum woonde, maar Utrecht is natuurlijk groot, dus het veiligheidsgevoel verschilt wel per gebied. Zo is dit hier in Noord wel een stuk minder, naar mijn gevoel. Met name in Overvecht heb ik vaker negatieve ervaringen gehad, maar ik kan wel over straat lopen zonder in elkaar geslagen te worden.
Wel ben ik meerdere keren in situaties terechtgekomen waarbij ik geïntimideerd en bedreigd werd vanwege mijn genderidentiteit. De meest ernstige ervaring die ik heb meegemaakt, vond plaats nadat ik met een vriendin naar de bioscoop was geweest. Laat in de avond kwam een groep jongens, rond de tien man, op mij en mijn vriendin afgelopen en begon allerlei vragen te stellen over ‘wat ik ben’. Tijdens het stellen van deze vragen kwamen ze met hun gezicht steeds dichter bij dat van mij. Daarna werd het ook fysiek. Ik werd door de jongens tegen mijn schouders naar achteren geduwd, terwijl ze hun telefoon erbij pakten om me te filmen en te dreigen dat ze mij in elkaar zouden slaan.
Aanpassen
Bij zulke bedreigingen doet de politie niets; ze zullen dit niet als een noodzaak zien. Ik denk dat dit komt doordat trans zijn in het algemeen steeds minder serieus genomen lijkt te worden. Als ik in gevaar ben, weet ik zelf eigenlijk niet waar ik terecht zou moeten. Na het incident bij de bioscoop heb ik dan ook besloten om altijd pepperspray in mijn tas mee te dragen om mezelf te kunnen verdedigen. Mijn moeder wilde dat ik bokslessen zou volgen en zei dat ik moest leren vechten. Nu ben ik begonnen met sporten.
Ik ben mezelf maar gaan aanpassen. Zo had ik eerst blauw haar dat een stukje langer was, maar ik kon de deur niet uit zonder lastiggevallen te worden. Dit was ik zo zat dat ik besloot het korter te knippen en zwart te verven om mannelijker over te komen. Ik ken een hoop andere transmannen die veel hebben moeten loslaten om zich veilig te kunnen voelen of mannelijker te lijken. Piercings gaan uit, haar wordt kort, ze dragen alleen nog zwarte kleding of trainingspakken. Ze dragen niet meer wat ze leuk vinden als ze als man gezien willen worden.
Hulp
De transzorg hier is nooit goed geweest, maar als ik eerlijk ben, denk ik dat het nu op zijn slechtst geregeld is. Als je hulp wilt van het UMC, word je op een wachtlijst gezet, beginnend met een duur van anderhalf jaar en oplopend tot een jaar of vijf. Zelf wacht ik al meer dan drieënhalf jaar om met testosteron te kunnen beginnen. Er is maar een handjevol klinieken die zich met transities bezighouden, tegenover een hele grote groep mensen wiens leven van de hulp afhangt. Elk jaar neemt het aantal zelfmoorden onder trans- en genderqueer personen toe, doordat mensen letterlijk niet lekker in hun vel zitten en niet weten wat ze zonder hulp moeten.
Omdat goede hulp zo lastig te krijgen is, moet je iemand kunnen vinden bij wie je je comfortabel voelt. Dit kan simpelweg een vriend zijn, een familielid of zelfs een therapeut. Het maakt niet uit wie het is, maar de steun die iemand je kan geven, biedt op zichzelf al hulp. Veel vrienden van mij zijn ook trans, en hier komt ook weer dat communitygevoel naar boven. Wij helpen elkaar.
Toekomst
Voor de toekomst ben ik bang. Echt bang. In het nieuws zie je steeds vaker berichten voorbijkomen waarin duidelijk wordt dat steeds minder landen transrechten steunen. Zo heb je in Amerika nu geen recht meer op je paspoort, en in Nederland hebben we nu types als Geert Wilders, die natuurlijk niet opkomen voor mijn rechten. Ik zou het willen veranderen, maar helaas kan ik niets tegen deze achteruitgang doen. Ik ben zo geboren en kan niet stoppen met trans zijn.’