Utrecht Noord

Selecteer Pagina

Voedselbank Utrecht vraagt om extra steun vanwege toenemende armoede 

Voedselbank Utrecht vraagt om extra steun vanwege toenemende armoede 

Voedselbank Utrecht vraagt om extra steun vanwege toenemende armoede 


UTRECHT- Het is op deze dinsdagmiddag drukker dan normaal bij de ingang van de Albert Heijn. Vrijwilligers van de Voedselbank delen folders uit. Ze vragen voorbijgangers om boodschappen te doneren voor gezinnen in financiële nood. Hun doel is duidelijk: ze willen de honger in de buurt bestrijden.

Door de recent gestegen inflatie afgelopen jaar op voedingsmiddelen van 6%, groeit de zorg over de armoede in Nederland. De Voedselbank in Utrecht merkt een groeiende vraag naar hulp. Toch blijkt niet iedereen om steun te durven vragen. Van de 830.000 mensen die onder de armoedegrens leven, ontvangen slechts 180.579 mensen daadwerkelijk hulp van de voedselbank.

Uit gesprekken blijkt dat schaamte een belangrijke rol speelt voor mensen die in armoede leven. ‘Ja, ik kan het mij ergens wel voorstellen,’ zegt Ans, een van de mensen die vandaag meedoet met de actie. ‘Maar iedereen kan in de problemen komen en daarvan afhankelijk zijn. Dus je zou je er niet voor hoeven te schamen.’

Ans is zich bewust van de situatie van mensen in haar omgeving. ´Ik weet dat er mensen in mijn buurt zijn die via de voedselbank eten en spullen krijgen. Dat vind ik heel erg,’ zegt ze. Ans benadrukt hoe belangrijk zij het vindt om mensen te helpen. ‘Als je ziet dat mensen het moeilijk hebben, geef je vanzelf al. Je voelt gewoon dat je iets moet doen,’ voegt ze eraan toe.

Vlak bij de kassa staat Sophie Jansen, een alleenstaande moeder van twee kinderen. Ze stopt een aantal zuivelproducten in haar karretje voor de voedselbank. Ze herinnert zich nog goed hoe het twee jaar geleden was. Na een lange periode van ziekte kwam ze in financiële problemen terecht en ontving ze voedselpakketten. ‘Ik ben nu weer aan het werk, maar die tijd was echt moeilijk voor mij. De voedselbank heeft mij zo enorm geholpen,’ vertelt ze. ‘Zonder hun steun zou ik niet weten hebben hoe ik het had moeten redden.’ Sophie heeft momenteel een stabieler inkomen. Ze verteld dat het beter gaat met haar. Toch denkt ze veel aan haar oude situatie. ‘Je wil als moeder altijd dat je kinderen niets tekortkomen, maar ik kon ze niet alles geven wat ze nodig hadden,’ verteld ze met een brok in haar keel. Sophie wil nu graag iets terug doen en mensen helpen die het op dit moment zwaar hebben.

De Voedselbank in Utrecht staat voor een grote uitdaging. Door de dalende donaties en de stijgende vraag naar voedselhulp, moeten ze steeds creatiever worden om hun schappen te blijven vullen. Peter van Groenedaal werkt al 4 jaar bij de voedselbank en staat vandaag bij de Albert Heijn om folders uit te delen. Ook hij maakt zich zorgen over de huidige situatie. ‘We krijgen veel minder voedsel dan voorheen,’ zegt hij. Dit komt doordat supermarkten en producenten minder voedsel willen verspillen. Daardoor blijft er minder over voor ons. We moeten nu vaak zelf voedsel kopen om voldoende voorraad te hebben.’ Verder geeft Peter aan dat veel gezonde producten, zoals groente, vlees en brood schaars worden. ‘Mensen kiezen bewust voor vlees dat minder lang houdbaar is en nemen brood van gisteren. Het is niet alleen goedkoper, maar ook duurzamer… alleen lijdt de voedselbank daaronder.’

Aan het einde van de middag staan er goed gevulde kratten klaar bij de uitgang van de Albert Heijn. Deze staan vol met producten die door klanten aan de Voedselbank zijn gedoneerd. De vrijwilligers zijn erg tevreden met het resultaat van hun inzamelactie, maar Peter van Groenedaal benadrukt dat er nog een lange weg te gaan is. ‘We zijn ontzettend blij met alles wat we vandaag hebben ontvangen,’ vertelt hij. ‘Elke donatie maakt een verschil voor de gezinnen die het moeilijk hebben. Maar dit is slechts één dag. Het probleem van voedseltekorten blijft bestaan en de vraag naar hulp blijft alleen maar groeien.’

Peter geeft aan dat de voedselbank zich altijd zal blijven  inzetten voor mensen die moeilijk kunnen rondkomen. Toch hoopt hij dat er meer bewustwording komt in Overvecht. ‘Alleen samen kunnen we ervoor zorgen dat er niemand met honger naar bed gaat’, aldus Peter.

Over de auteur

Kimberly Völker

(Castricum, 2006). Als gepassioneerde student journalistiek aan de Hogeschool in Utrecht, reist Kimberly Völker graag de wereld rond om alles te leren over de cultuur, sport en misdaad in verschillende regio’s. Naast haar studie, staat ze elke week in het theater, voor de camera of op de atletiekbaan. 'Waarom één passie hebben, als er zoveel mogelijkheden zijn?'