Zuilen – In het ZIMIHC theater Zuilen is de film Goed doen voor de stad in première gegaan. De documentaire gaat over de totstandkoming van het natuurgebied Zuilen en is gemaakt door Babbe de Thouars. Hoe verliep de première en wat vonden mensen van de film na afloop?

Na een half uur inloop schuifelen de mensen in een grote lijn de kleine zaal in van het theater in Zuilen. Het is twaalf oktober, half drie in de middag en onder de lichten van de zaal gaat het grootste deel van het publiek een plekje zoeken. Zodra iedereen zit, wordt de focus gericht op Babbe de Thouars. Babbe is documentairemaakster en is werkzaam voor OndiepTV, een tak van U in de wijk Producties. U in de wijk maakt wijktelevisie, films en documentaires, die voornamelijk over Utrecht gaan. Eerst vertelt ze waar de film over gaat.

De film Goed doen voor de stad gaat over het ontstaan van natuurgebied Zuilen. De gemeente wil meer groen creëren voor het steeds drukker wordende Utrecht. Met groen bedoelt de gemeente meer plek om te recreëren en meer ruimte voor biodiversiteit. Een van deze groene plekken moet komen waar een kleine melkveehouder nu zijn koeien laat grazen. De film volgt de ambtenaren, de werkgroep van betrokken burgers en de veehouder. In minder dan een uur tijd wordt het jaarlange proces van het vormen van een besluit over het gebied verteld en schetst het een overkoepelend beeld van hoe burgerparticipatie in Nederland in zijn werking gaat.

Voordat de film begint, krijgt Babbe de ruimte om wat te vertellen over de film. Ze vertelt dat het oorspronkelijke idee van de film gedurende het maakproces is veranderd. Nadat ze was begonnen met het volgen van de werkgroepen en ambtenaren, heeft ze het onderwerp van natuur en duurzaamheid veranderd in burgerparticipatie. Ze vertelt dat ze het proces een jaar heeft kunnen volgen en dat er meer dan 72 uur aan beeldmateriaal is gemaakt. Dit geeft volgens haar ook aan hoe vermoeiend het was om deze film te maken, voornamelijk alle lange besprekingen in de avonden, die ook vaak langskomen in de film.

De film is van binnenuit gefilmd, vertelt Babbe verder: gedurende de film kan je van heel dichtbij alle stappen van het proces zien, alle frustraties, alle belangen en alle kanten van het verhaal. Terwijl ze aan het woord is komen er twee mensen die te laat waren binnen, Babbe ziet ze en zegt terwijl ze voor iedereen langslopen dat dat haar neef en nicht zijn. De hele zaal moet hier hartelijk om lachen. Kort hierna wordt de film gestart.

Zodra de film is afgelopen, volgt er een daverend applaus. Bert van Lienden, voorzitter van het bestuur van U in de wijk, staat als eerste op en spreekt het publiek toe. Hij vertelt dat hij enorm onder de indruk is van de documentaire en is ervan overtuigd dat de documentaire snel op televisie zal verschijnen. Vervolgens roept hij Babbe naar voren, zodat zij samen de bloemen kunnen uitdelen aan de verschillende mensen die mee hebben gewerkt aan de film. Wanneer alle bossen bloemen zijn uitgedeeld, wordt het publiek doorverwezen naar de bar en worden ze aangemoedigd om het met elkaar over de film te hebben.

‘Ik vond de film heel vet’, vertelt Jobbe de Koning nadat de film is afgelopen. Na zijn filmopleiding is hij als stagiair bij U in de wijk aan de slag gegaan en toen hij hoorde dat ze voor de film een geluidsman nodig hadden, heeft hij daar snel ja op gezegd. Hij zag de film tijdens de première ook voor het eerst. ‘Hoe je zo’n proces stap voor stap elke week volgt om dan alles zo samen te zien komen, is absurd.’

Suzan, de moeder van Jobbe, woont zelf niet in Utrecht, maar snapt na het kijken van de film de zorgen van de buurtbewoners en waarom ze niet willen dat er recreatief gebied komt. ‘Ik kreeg ineens dat doemscenario voor me: allemaal picknicktafels, mensen gaan allemaal barbecueën, dat zorgt voor zoveel zooi en binnen no time is dat gebied verknald.’ Verder is ze wel, net zoals alle andere bezoekers van de film enorm onder de indruk. ‘Het is een aanrader, absolute aanrader.’

Luister hieronder naar een audioreportage van Kees Horsman, over het probleem rond burgerparticipatie en het doel van de film: