Inwoners op het Utrecht Science Park voelen zich vaak alleen. De plek, beter bekend als een ‘spookstad’, heeft te kampen met een gebrek aan sociale levendigheid, vooral buiten werktijden. Karlijn (21), die al vier jaar op het Utrecht Science Park woont, ervaart dit als dagelijkse realiteit: ‘Er is geen mogelijkheid om even naar een café te gaan ’s avonds en in de weekenden. de cafés zijn er wel, maar deze zijn verbonden aan studies en de gebouwen daarvan. Er is weinig te doen en stil op straat.’

Wanneer je op het Science Park tussen maandag en vrijdag rond 12 uur s’middag staat zie je talloze bussen, trams en fietsers voorbijgaan. Overal lopen studenten en medewerkers en het is er geen seconde stil, maar na klokslag vijf uur is er op het Utrecht Science Park hier weinig van over. Dit probleem heeft de aandacht getrokken van zowel de gemeente Utrecht, de woningcorporatie SSH als de Universiteit Utrecht, die gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor het beheer van het gebied.

Melding

Bewoners geven eerder in het jaar aan bij SSH aan dat zij moeite hebben met de leefbaarheid op het Science Park, nog voordat de media aandacht aan de situatie besteedde. ‘Per gebouw hebben we een woonbestuur. Zij zijn de receptie van het gebouw en bewoners kunnen daar terecht voor problemen’, zegt Joris van Eijck, communicatiestrateeg bij SSH. Deze melding is direct serieus genomen. Daarom zijn de gemeente, SSH en de universiteit met elkaar in gesprek gegaan. ‘Bewoners willen snelle, effectieve oplossingen zien. Helaas zijn grote plannen zoals het bouwen van een volwaardige supermarkt lastig om snel te realiseren.’

Mentale welzijn

Met 2.584 woningen op het Utrecht Science Park en een populatie van 3.305 bewoners, is het aanbod van sociale activiteiten beperkt. Karlijn merkt dat deze omstandigheden het lastig maken om een sociaal netwerk op te bouwen. ’Je zit snel alleen hier. De kamers zijn te klein om mensen uit te nodigen, en er is weinig in de buurt waar je naartoe kunt gaan om elkaar te ontmoeten’ vertelt ze. Karlijn is niet de enige die dit probleem ervaart: ‘veel medebewoners ervaren hetzelfde.’ De gemeente Utrecht stelt dat bijna 40% van de bewoners van het Utrecht Science Park aangeeft zich niet mentaal gezond te voelen.

Oplossing

Er zijn kantoren, universiteitsgebouwen en laboratoria, maar weinig plekken waar mensen samenkomen buiten werktijd, zoals cafés of buurtcentra. Joris geeft aan dat dit een uitdaging is voor alle betrokken partijen: ‘Het is lastig om dit probleem snel en effectief op te lossen. De grond is van de universiteit, wij als SSH bouwen er af en toe woningen bij, maar de universiteit bepaalt de ontwikkelingen in het gebied, en de gemeente heeft daar vervolgens weer invloed op. Om effectieve oplossingen te creëren is er veel tijd nodig.’

Weinig bevolking

De lage bevolkingsdichtheid maakt het moeilijk om voldoende voorzieningen aan te trekken. Joris licht toe: ‘Er zijn te weinig bewoners om een volwaardige supermarkt te creëren.’ Dit gebrek aan voorzieningen draagt bij aan de isolatie van bewoners, die voor simpele boodschappen of een gezellig cafébezoek vaak naar het centrum van Utrecht moeten afreizen. Bovendien is de structuur van het Science Park, met zijn nadruk op studie en werk, minder gericht op het opbouwen van een gemeenschap, wat de eenzaamheid onder bewoners vergroot.