De klas en tevens redactie die u momenteel op de hoogte houdt van het nieuws in Utrecht-Zuid wordt na dit semester uit elkaar gehaald. Dit hebben de leerlingen dinsdag 7 januari te horen gekregen tijdens een last-minute ingelaste SLB-les.
Het was een doodnormale dinsdagmiddag op de Heidelberglaan 15 voor klas 16 van de opleiding Journalistiek. 16-A zat in de tekstles, gegeven door de altijd goedlachse Rianneke Mees, terwijl 16-B in de audioles zat bij de eveneens enthousiaste Siham Raijoul. De drukbezochte tekstles verliep voorspoedig, tot een van de leerlingen opmerkte dat deze les een uur was ingekort. Mevrouw Mees bevestigde dit en zei dat er een extra les voor klas 16 was ingelast vanwege een belangrijke aankondiging. Vragend keken de leerlingen elkaar aan. “Zou er iets ergs gebeurd zijn? Misschien is er wel iemand overleden!” Veel van dit soort kreten klonken door de klas, totdat mevrouw Mees de redactieleden van Utrecht-Zuid geruststelde: “Zo ernstig is het niet hoor.”
De les ging verder, maar het speculeren van de klas stopte niet. Helemaal niet nadat het nieuws in de groepsapp werd gedeeld met de andere helft van de klas. Lieke Lubbers spreekt van complete chaos: “Er werden zoveel ideeën geopperd dat ik gewoon niet meer in de groepsapp durfde te kijken. Wat kon er nou zo erg zijn dat er een bestaande les voor wordt ingekort, dacht ik?”
Om klokslag 15:30 kwam 16-B het lokaal binnen waar 16-A de afgelopen twee uur les had gehad. Waar een dergelijke ontmoeting normaal gepaard ging met een knuffel of een boks, was dat dit keer niet het geval. De leerlingen keken elkaar aan, maar er werd niets gezegd. Iedereen ging op zijn plek zitten. Plots kwam de SLB’er, mevrouw Raijoul, het lokaal binnen. Ze was echter niet alleen. Bij zich had ze de opleidingscoördinator, een voor de klas nog onbekende vrouw.
“Naar aanleiding van het hoge aantal gestopte leerlingen zullen jullie klas en nog drie andere 17-klassen na dit semester niet meer bestaan.” Deze boodschap deed bij veel mensen de wenkbrauwen fronzen. “Waarom wij?”, riepen twee leerlingen in koor. De opleidingscoördinator legde uit dat deze beslissing zorgvuldig was afgewogen en genomen. Ze vertelde dat er was gekeken naar een combinatie van factoren: de sfeer in de klas, de opkomst in de les en in hoeverre de leerlingen elkaar helpen groeien.
Deze uitleg kon op weinig sympathie rekenen van een groot aantal leerlingen. Er werden veel vragen gesteld, maar de antwoorden bleven ongeveer hetzelfde. Toen de gemoederen enigszins waren bedaard, werd uitgelegd dat iedereen een lijst mocht maken met een aantal leerlingen waarmee hij of zij graag in de klas zou willen komen. De moeder van redactielid Joey Berkelaar spreekt van een “Expeditie Robinson-effect.” Een goed alternatief voor deze beslissing heeft ze niet, maar “misschien had het voor het begrip van de leerlingen geholpen als ze ook maar op enige manier inspraak hadden gehad in een voor hen behoorlijk ingrijpende beslissing.”
Namens klas 16 is een brief verstuurd met verschillende vragen en een verzoek tot herziening van deze beslissing. De school heeft in een reactie laten weten dat de beslissing definitief is en niet zal worden teruggedraaid.
