UTRECHT – Op woensdag 16 oktober was de tweede bijeenkomst van Wrijving op de nieuwe locatie KABUL à GoGo in Lombok. Wrijving is een bijeenkomst voor verschillende mensen om in een vrije, veilige en open sfeer seksverhalen met elkaar te kunnen delen. De bijeenkomsten zijn eens in de maand en worden gehost door Sanne Bloem en haar co-host Roos Reijbroek.

Wrijving is er omdat er veel manieren zijn van seksverhalen vertellen, manieren die bij de bijeenkomsten geprobeerd en onderzocht worden, verteld Bloem aan het begin van de avond, bij het introduceren van het programma. Ze introduceert haar co-host en legt daarna een spelletje uit, waarvan het de bedoeling is dat verschillende mensen elkaar ontmoeten. Door middel van kaartjes wordt iedereen ingedeeld in een groep. Dit gebeurt door de woorden die op de kaartjes staan, en zodra Bloem dit heeft uitgelegd begint het publiek verschillende woorden te roepen. Uit het geschreeuw kan je verschillende woorden opmaken: ‘Dildo’s’, ‘tepels’, ‘vingeren’, etc. Nadat groepjes elkaar hebben gevonden mogen ze, van de woorden op hun kaartje, hun eigen interpretatie gaan opstellen. Sommige groepen doen dit door een tekening, anderen door een dans en er werd nog een gedicht voorgelezen.

Er wordt, na het openingsspel, nog aandacht besteed aan de huisregels, en ook wordt er verteld dat er op alle tafeltjes in de kleine ruimte pennen, stiften en papier liggen. Hierop mag je tekenen, schrijven, of helemaal niks mee doen, maar je hebt de optie om er mee te doen wat je wilt. Onder de rode verlichting is het wel lastig om sommige kleuren van stiften te zien, dus de meeste gasten gaan voor een pen.

Als de sprekers worden geïntroduceerd volgt er een luid applaus. Dit was vooraf afgesproken, het hele idee is dat het een veilige en open sfeer is, en dat er naar iedereen geluisterd gaat worden. Een van de bezoekers, Corine van Huissteden, geeft aan dat ze het mooi vindt dat iedereen met een open hart en open mind naar deze bijeenkomsten komt. Voor haar is het een van de eerste keren dat ze een bijeenkomst bijwoont, maar haar partner, Robert August de Meijer, gaat vaker. ‘Het is heel bijzonder om verhalen te horen van anderen, zonder schaamte of bewijsdrang,’ aldus de Meijer. Hij vindt het ook erg speciaal om te zien hoeveel verschillende soorten mensen er bij de bijeenkomsten komen.

Bij de tweede spreker was het de bedoeling dat de lichten uit zouden gaan, aangezien het een verhaal was dat over een darkroom ging. De organisatie wist alleen niet hoe de lampen uit moesten, omdat het een nieuwe locatie was. Bloem vroeg toen of iedereen de ogen dicht wilde doen, en dat werd door het gehele publiek gedaan.

De verhalen die verteld worden gaan over allerlei verschillende dingen, eerste keren met partners, intimiteit die net zo goed kan zijn als seks, seksclubs en nog veel meer. Bij alle verhalen is het publiek muisstil en luistert iedereen aandachtig. Er wordt veel gelachen, maar niet omdat het oncomfortabel is, maar omdat de verhalen soms ook daadwerkelijk grappig zijn.

Binnen de bijeenkomst is er voor iedereen ruimte en wordt er graag ruimte gemaakt, als de microfoon te zacht staat kan deze harder worden gezet, als er een verhaal wordt verteld wat je even niet wil horen, ben je vrij om even weg te lopen en later weer terug te komen. In elke situatie wordt er door de organisatie en de gasten geprobeerd om iedereen zich zo veilig mogelijk te laten voelen, wat erg goed lukt. Voor de zij die denken dat Wrijving niet voor hen is, is alleen het luisteren al een hele nieuwe en vooral mooie ervaring. Zelfs in de pauze wordt er rekening gehouden met iedereen: bij de koekjes die worden uitgedeeld heb je keuze uit veganistische koekjes, lactosevrije koekjes en glutenvrije koekjes.