Een middag vol muziek
Leidsche Rijn – Vandaag (zaterdag 8 april, 2023) ben ik uitgenodigd door Boris (dj, producer en artiest) om een middag mee te lopen tijdens een van zijn live setjes. De live dj-gig waar ik voor ben uitgenodigd, vindt plaats bij Raum, gevestigd op het Berlijnplein, Leidsche Rijn. Raum is een bruisend, opkomende culturele hotspot voor eenieder die zich aan de kunstzinnige grens bevindt. De jongens achter het fenomeen ‘Utcast’ organiseren, al zeven weken op rij, elke zaterdag een paar uur durende middag boordevol kunst. Deze kunst varieert van elke uithoek die muziek kent tot aan het ontwerpen van tattoos.
Ik heb afgesproken op Utrecht Centraal met Boris. Met een koffie van de Albert Heijn to go (waar ik veel te veel geld voor heb betaald) en een afgeraffeld ‘broodje gezond’ wacht ik niet langer dan tien minuten voordat de platenprater arriveert. Opgetogen stel ik mij voor, leg ik uit wat ik doe en bedank ik Boris voor de uitnodiging. Ikzelf bevind mij ook wel eens in het diskjockey gebied en dat maakt het dat ik deze uitnodiging net wat meer waardeer.
In de trein, onderweg naar Raum, vraag ik Boris wat zijn motivatie is geweest om te beginnen met muziek en waar hij de motivatie vandaan haalt om muziek te blijven maken. ‘Een
goede vriend van mij, genaamd Sippy cup (voorheen ook wel beter bekend als Yb Flugel), maakt sinds de middelbare school al muziek’, vertelt Boris. Het enthousiasme voor muziek is in de stem van Boris te horen en zijn handgebaren liegen er ook niet om; passievol. ‘De muziek die Sippy maakte vond ik erg leuk en het leek mij heel gaaf om samen muziek te maken. Vanaf toen ben ik begonnen met het produceren van beats’. Nu, 4 jaar verder, heeft Boris al meerdere liedjes van Sippy geproduceerd. Buiten het produceren van muziek is Boris erg druk bezig zich een weg te banen in de dj-wereld.
Zoekend, en onder de indruk, betreden wij het Berlijnplein. Er staan in totaal vier complexen, bestaande uit hout en metaal (Raum is een milieubewust initiatief vanuit de gemeente Utrecht). Het derde complex is onze bestemming en dus ook waar Boris en ik naartoe lopen. Stiekem geeft de muziek dat wordt afgespeeld in complex drie dit gegeven al weg. Boven aan de trap staande vang ik een glimp op van het hele terrein: uitgestrekt met in de verte een skatepark en muren die mogen worden gedecoreerd met graffiti, wat een leuke toevoeging is aan het geheel.
Eenmaal aangekomen bij de studio loop ik met Boris naar de draaitafel. Ik ben erg benieuwd hoe hij zich voorbereidt op dit soort gigs. ‘De avond van tevoren dubbel check ik of alle liedjes die ik wil draaien op mijn USB-stick staan. Verder zorg ik dat ik goed uitgerust ben en blijf ik altijd nuchter tot en met mijn optreden’.
Het zonnetje schijnt door het raam en het licht valt perfect op de USB-stick. De wind flirt met de blauwe lucht en buiten de kamer met de draaitafel klinken gezellige achtergrondgeluiden. Niet veel later loopt er een artiest binnen die komt optreden. Boris draait voor deze artiest en dus worden de laatste dingen nog even gecheckt. Als alles in orde is klinkt er de stem van Lorenzo, hij roept: ‘We zijn live boys, goodluck’.
Terwijl Boris aan het draaien is, praat ik even met Co over hoe alles verloopt en wat nou zo’n middag karakteriseert. ‘Vandaag is het een chaotische, maar gezellige dag. De sfeer zit er, mede door de zon, goed in en alles verloopt tot nu toe volgens schema.’ Co vervolgt: ‘Zoveel talent bij elkaar is altijd super vet om te zien. Al helemaal nu, omdat er drie verschillende groepen bij elkaar zijn. Alle drie de groepen doen wat anders, maar toch is het een gezellige boel en heeft iedereen het naar zijn of haar zin’.
Nadat dj Boris klaar is met de setjes, komt hij naar mij toe en bedankt mij voor de aanwezigheid. Ik krijg het idee dat hij het net zo leuk vindt als ik. ‘Er is zoveel kunst dat nooit door iedereen gezien gaat worden’, begint Boris. ‘Het is fijn dat er af en toe mensen verslag doen van dit soort ‘laagdrempelige’ en toegankelijke plekken’. Co vult Boris aan: ‘Het is een plek waar iedereen welkom is. Misschien leest iemand dit straks en denkt “Hey! Daar wil ik ook een keer langskomen om mijn muziek/kunst te laten zien/horen”, en dat kan gewoon en dat maakt dit soort evenementen gewoon super vet’.
