Tekst & foto: Maria Belkadi
LOMBOK – De 29-jarige Cedric Vermue is pianist, componist en producer. Zondag 26 maart heeft Cedric Vermue in het Stadsklooster Utrecht zijn nieuwe neoklassieke muziekalbum gepresenteerd. Zowel klassieke als elektronische elementen komen naar voren in zijn album Perpetua met een reis door het verleden en het heden.
Je hebt net een optreden gehad, hoe vond je dat?
‘Het was vooral heel mooi om in deze kerk te spelen omdat dit het derde optreden was van het album en met de akoestiek van de kerk, de muzikanten en de elektronica erbij maakte dat compleet. Het heeft veel toegevoegd omdat je de natuurlijke gang van de ruimte vooral mee hebt en alles mooi blijft.’
Dit is de eerste keer dat je iets hebt georganiseerd in het stadsklooster, hoe ervaarde je dat?
‘Het is een betrokken team bij het Stadsklooster, dat werkt fijn. Het is een aantal maanden terug ontstaan. Ik heb contact gehad met de manager en dat verliep heel prettig. Ik heb hun benaderd en toen viel het zondag binnen bij het klankpalet wat een serie is die ze maken.’
Ben je zenuwachtig voor het optreden?
‘Dat is totaal afhankelijk van welke keer, met dit album was de eerste optreden twee weken geleden, toen was ik zenuwachtig. De tweede keer nog een klein beetje, maar de derde keer is dat er dan echt niet meer. Vandaag was het gewoon veel klaarzetten en alles voorbereiden. Het was een hectisch moment voor het optreden, maar toen het eenmaal begon kwam alles tot rust en ook in mijn hoofd. Wanneer iets nieuws is, dan is het gewoon even wennen en daarna komt het weer goed.’
Hoe zou je zelf je muziek beschrijven?
‘Dit album specifiek is neoklassieke muziek en het is een soort samenkomst van gregoriaanse invloeden en kerkmuziek en dit weer gemengd met mijn eigen stijl, mijn eigen stijl is meer ambient-neo klassiek om er een genre op te plakken.’
Heeft je album een betekenis?
‘Perpetua is het naam van mijn album, Perpetua betekent eeuwigheid en dat komt vanuit het Latijns. Ik heb geprobeerd met dit album om door de tijd heen te reizen en invloeden te pakken van gregoriaanse muziek en dat weer vervolgens te mengen met hele moderne dingen en oude muziekinstrumenten. Iets wat al zo lang bij ons is, wat nu al een eeuwigheid lijkt. Het gaat heel ver terug en misschien blijft het ook heel erg lang.’
Wat voor emoties wil je delen aan de hand van dit album?
‘Ik denk dat ik vooral met mijn muziek het heel belangrijk vindt om een bepaald gevoel wat niet echt in woorden te vangen is te delen. Voor mezelf is het een uitlaatklep van emoties die in mij zitten. Het zijn geen liefdesliedjes dus het voelt wat universeler dan dat het per se alleen maar over mij gaat. De sfeer van het muziek te schrijven, samen uit te voeren met andere zangers en het publiek erbij is het vooral de bedoeling om een gezamenlijk gevoel met elkaar te delen. Ik heb er niet direct woorden voor, maar ik vind het een belangrijk gedeelte van de muziek die ik maak en om concerten te geven met publiek.’
Hoelang ben je nu bezig met muziek maken?
‘Vanaf mij 8ste ben ik al bezig met piano spelen, dus 21 jaar. Op mijn 14e ben ik daadwerkelijk begonnen met componeren. Ik haal mijn inspiratie van alles wat ik hoor en de muziek die er al is. Ik haal ook veel inspiratie van vroeger. Muziek die ik toen heb gespeeld van andere componisten. Nu haal ik veel inspiratie uit elektronica en technologie. Ik werk veel met technologische apparaten. Cassetterecorders, synthesizers de laptop en alle digitale mogelijkheden die er maar zijn. De inspiratie van technologie wordt steeds belangrijker voor mij, het is ook heel leuk om ermee te spelen.’
