Nederland ervaart momenteel een daling van het aantal vrijwilligers. Toch blijven vrijwilligers vrijwel onmisbaar in veel sectoren. Om meer te weten te komen over het belang van vrijwilligers spreek ik Winny van Rij, coördinator bij het Samen Sterk huis in Woerden. Samen Sterk is een organisatie die mensen met kanker begeleid. Ze doen dit door te helpen met de normale dingen die iemand misschien zou verwaarlozen wanneer ze ziek worden. Ze focussen op beweging, creëren, informeren, ontmoeten en ontspannen. Winny werkt al acht jaar samen met Marjan Duurkoop bij het Samen Sterk huis. Samen coördineren zij de activiteiten en sturen ze de vrijwilligers aan.
“Ik kwam hier al voordat ik hier werkte”, Verteld ze erg feitelijk. Naast coördinator is zij ook de hoofdredacteur bij een krant, en kwam hier toevallig regelmatig voor interviews. Ze was dus al erg bekend met het Samen Sterk huis voordat ze hier kwam werken. “Een half jaar later zag ik pas eigenlijk de vacature. Ze hadden iemand nodig voor de communicatie en iemand die iets afwist van pr, en ik dacht meteen: Dat past eigenlijk erg goed bij me. Dus toen heb ik gesolliciteerd en ja, hier zit ik nu al acht jaar!” Lacht ze. “Het is hartstikke fijn om te doen”,
“Het laat echt een indruk achter,” Zegt ze over de patiënten die hier komen. “Er komt echt heel veel kijken bij het ziek zijn, ook naast het daadwerkelijke ziek zijn. Je hele omgeving die weet er wel van af. Ik heb mensen gehad die vertelde dat mensen hun soms ontwijken zodat ze niet met een ziek persoon hoefden te praten. Er zijn alsnog veel verwachtingen, de wereld gaat toch gewoon door om je heen. Het kan heel overweldigend zijn en ook heel isolerend. Samen Sterk is een plek waar die mensen kunnen komen om hun hart te luchten, of alleen te ontspannen. Er is altijd wel iemand hier die je begrijpt en een luisterend oor wilt bieden.”
Alle activiteiten bij Samen Sterk worden gratis aangeboden. Het moet laagdrempelig blijven, zegt Winny. “Dat is nog lang niet overal zo… Het kan best lang duren voor iemand om hier naar toe te komen. Je moet echt accepteren dat je ziek bent, en dat vinden veel mensen toch lastig. Of mensen beelden zich een hele trieste plek in waar mensen alleen maar zitten te huilen. Maar nadat ze die drempel over komen hebben ze het hier heel fijn.”
“Het is niet altijd makkelijk. Er komen soms wel lastige dingen op je af, maar daar leer je mee omgaan. Elke vrijwilliger krijgt ook sowieso een cursus, waarin ze leren wat ze tegen zullen komen en hoe ze daar mee om moeten gaan, hoe doe je dat dan? Ook gebeurt het weleens dat mensen komen te overlijden, dan zijn er natuurlijk mensen die een traan laten. Maar daarom is het werk juist zo belangrijk.”
“We gaan dit jaar meer beginnen met positieve gezondheid. Het is een soort spectrum met allerlei verschillende aspecten van iemands leven. Op het lichamelijk vlak kan je misschien een vier scoren, maar wel veel vrienden om hun heen hebben, en dan scoren ze bijvoorbeeld een acht. We doen dit om de mensen zo een positievere uitkijkt te geven. We proberen echt niks weg te schuiven, maar het is echt heel belangrijk dat mensen een positieve uitkijk blijven hebben.”
