Maarten is oprichter van de Sleutelclub Kamerik, heeft een stichting opgezet die kinderen, jongeren en ouderen de mogelijkheid biedt om te sleutelen, knutselen, koken en prutsen. Het doel is niet alleen het ontwikkelen van creativiteit, maar ook het creëren van een sociale omgeving waar iedereen zich kan ontwikkelen. In dit interview vertelt Maarten over de oorsprong van de stichting, zijn motivatie, en wat hij hoopt te bereiken met zijn initiatief.

“De Sleutelclub Kamerik is ontstaan uit een vrij simpel idee: iedereen houdt van iets maken met zijn handen. Als kind was ik altijd al bezig met sleutelen, en dat gevoel heb ik door de jaren heen vastgehouden. Toen ik naar Kamerik verhuisde, zag ik dat er weinig activiteiten waren die deze interesse combineerden met het sociale aspect, vooral voor ouderen. Ik merkte ook dat jongeren vaak op hun schermen zaten, en dat er weinig plekken waren waar ze met anderen in contact konden komen en tegelijkertijd hun creativiteit konden uiten. Dus, met die gedachten in mijn hoofd, ben ik gaan werken aan een plek die niet alleen mensen van verschillende leeftijden bij elkaar zou brengen, maar ook echt iets zou toevoegen aan de gemeenschap. Zo is de Sleutelclub ontstaan.”

“Mijn motivatie kwam voort uit een combinatie van mijn eigen ervaringen en mijn passie voor het werken met mijn handen. Ik heb altijd genoten van het creëren, of dat nu het maken van een houten kast is of het herstellen van iets dat kapot was. Het geeft niet alleen voldoening, maar het helpt ook om je creatief te uiten en om uit te vinden hoe je iets kunt oplossen. Daarnaast zag ik dat er in Kamerik weinig activiteiten waren die ouderen actief betrekken bij de samenleving. Eenzaamheid is een groot probleem, en ik geloof dat activiteiten zoals sleutelen en knutselen niet alleen het creatieve aspect stimuleren, maar ook sociale interactie bevorderen. Het idee was om een plek te creëren waar mensen van alle leeftijden samen kunnen komen, waar ze kunnen leren van elkaar en plezier kunnen hebben. Deze sociale en creatieve component was voor mij de belangrijkste motivatie.”

“De activiteiten variëren afhankelijk van de doelgroep. Voor de kinderen en jongeren organiseren we projecten zoals het bouwen van vogelhuisjes, het maken van lampen van gerecycled materiaal, en ook kookworkshops. Het is belangrijk voor hen om niet alleen bezig te zijn met de techniek, maar ook om samen te werken en hun creativiteit te ontwikkelen. De activiteiten voor de ouderen zijn weer anders. De senioren kunnen bijvoorbeeld werken met hout, leren schilderen of deelnemen aan knutselmiddagen. Maar de focus ligt niet alleen op het maken van dingen. Wat ik vaak hoor van ouderen is dat ze het sociaal aspect het meeste waarderen: ze maken iets met hun handen, maar tegelijkertijd praten ze met elkaar, helpen ze elkaar en raken ze niet geïsoleerd. Voor beide groepen gaat het om meer dan alleen het product dat ze maken; het gaat om het proces, de interactie en het plezier dat ze samen ervaren.”

“Ik geloof echt in de kracht van generaties die samenwerken. Ouderen hebben veel ervaring en levenswijsheid die ze kunnen delen met jongeren. Andersom brengen jongeren vaak nieuwe ideeën en energie, die de ouderen kunnen inspireren. Deze kruisbestuiving is enorm waardevol. Het zorgt ervoor dat iedereen iets bijdraagt, maar ook dat iedereen iets leert van elkaar. Daarnaast is het voor ouderen vaak moeilijk om sociale contacten te onderhouden, en voor jongeren is het soms lastig om van de schermen af te komen en echte verbindingen te maken. Door deze twee groepen bij elkaar te brengen, hoop ik niet alleen creativiteit te stimuleren, maar ook de onderlinge banden te versterken en eenzaamheid tegen te gaan.”

“Wat ik vooral hoop, is dat de mensen zich hier kunnen ontwikkelen, zowel op creatief vlak als op sociaal vlak. Ik wil dat de Sleutelclub een plek is waar mensen kunnen komen om iets te leren, of dat nu iets praktisch is, zoals sleutelen of houtbewerken, of iets over zichzelf, zoals nieuwe vriendschappen sluiten of samen werken. Het belangrijkste doel is om een gemeenschap te creëren waarin mensen zich welkom voelen, waar ze zich kunnen uiten en waar ze leren van elkaar. Ik wil dat de deelnemers niet alleen trots zijn op wat ze maken, maar ook op wat ze samen bereiken.”

“Het geeft me enorm veel voldoening. Het is soms hard werken, maar elke keer als ik iemand zie die trots is op iets wat hij of zij zelf heeft gemaakt, weet ik dat we op de goede weg zijn. Het is ook mooi om te zien hoe mensen elkaar helpen en ondersteunen, hoe de jongere generatie kan leren van de oudere en andersom. Dit werk geeft me niet alleen het gevoel dat ik iets goeds doe voor de mensen hier, maar ook voor mezelf. Het is een stukje zingeving, en het laat me dagelijks zien hoe belangrijk het is om met je handen te werken, om contact te maken met anderen en om jezelf op verschillende manieren te ontwikkelen.”

“We hopen in de toekomst meer ruimte te bieden voor grotere projecten. Op dit moment hebben we te maken met beperkte werkruimte, maar we willen graag uitbreiden, zodat we nog meer mensen kunnen ontvangen en meer activiteiten kunnen aanbieden. Daarnaast willen we de samenwerking met andere lokale initiatieven uitbreiden. Er zijn zoveel kansen om elkaar te versterken en nog meer impact te maken. We blijven ons ook richten op het aanbieden van verschillende soorten activiteiten voor jong en oud, en ik hoop dat we de komende jaren nog veel meer mensen kunnen inspireren om bij ons aan de slag te gaan.”