Deze week is het precies vijf jaar geleden dat Tessa van Doesum (31) verhuisde naar Woerden.  Net verhuisd en zwanger, midden in een pandemie, voelde ze zich behoorlijk eenzaam. Inmiddels leidt ze een hechte community voor nieuwe moeders, ontstaan vanuit haar eigen ervaring en haar achtergrond als onderzoeker in mentale gezondheid en zwangerschap. Woerden werd niet alleen haar thuis, maar ook de plek waar ze haar missie vond en een ‘village’ vormde.

Van onbekende stad naar thuisbasis

“In 2020 verhuisden mijn partner en ik naar Woerden. We kenden er niemand. Hij werkte in Amsterdam, ik in Utrecht, dus Woerden lag mooi in het midden: groen, centraal en dicht bij familie. We dachten: dit wordt onze plek. Alleen… toen kwam corona.

Ik was zwanger van ons eerste kind en werkte ineens thuis, op een nieuwe plek, zonder netwerk. De cursussen waar aan ik mee deed om anderen te leren kennen vielen allemaal uit. Alles ging online en daar bouw je geen vriendschappen mee op. En ik was de eerste in mijn vriendengroep die zwanger was. Iedereen woonde verder weg en ik durfde niemand te zien uit angst om tijdens mijn zwangerschap corona te krijgen. De verhuizing naar een nieuwe plek en zo geïsoleerd leven was eenzaam en best zwaar.”

Van eenzaamheid naar actie

“Na de geboorte van mijn oudste dochter leerde ik Woerden beetje bij beetje kennen. Tijdens het wandelen met onze hond ontmoette ik iemand uit de buurt die inmiddels een goede vriendin is. Wij hadden de mazzel dat ook mijn moeder en een paar van onze vrienden verhuisden naar de omgeving. Maar dat was puur geluk. Veel moeders hebben dat niet.

Bij mijn tweede zwangerschap werd ik ziek en zat ik opnieuw veel thuis. Vanuit mijn werk had ik veel kennis over zwangerschappen, zo wist ik dat 40 procent van de moeders zich eenzaam voelt in het nieuwe ouderschap. Ik dacht: dit is groter dan ik. Wat als ik iets opzet dat moeders met elkaar verbindt op een échte manier? Niet om het te hebben over dutjes en luiers, maar over wat het moederschap met jou als persoon doet. Wie ben je nog, als vrouw, als vriendin, als mens? Dat werd ‘Carried by Your Village’: acht bijeenkomsten, met ruimte voor eerlijkheid, herkenning en verbinding. We praten over relaties, werkdruk, grenzen, identiteit. Alles wat je in de speeltuin met rondrennende kinderen niet zomaar bespreekt. Hier is er plek om hun ervaring, zonder oordeel te delen.”

 Woerden als startpunt van een groter plan

“Ik heb mijn baan als onderzoeker in de mentale gezondheid opgezegd om me hier volledig op te storten. Dat was spannend. Ik hou van zekerheid, van controle en ineens stond ik met niks. Geen salaris, geen structuur. Sterker nog, jaren geleden verklaarde ik een collega die van baan wisselde toen ze bevallen was voor gek. Toch voelde ik aan alles: dit moet ik doen. Toen mijn baas na nog een verzoek om verlof vroeg: ‘wil jij eigenlijk nog wel terugkomen?’ dacht ik: dit is de druppel, ik ga ervoor. Mijn partner stond volledig achter me. Hij gaf me het vertrouwen, juist omdat hij zag hoeveel passie ik ervoor had. Het maakte ook dat ik langer thuis kon blijven met onze jongste dochter en daarna flexibeler was om de opvang van de kinderen te regelen.”

De groepen die ik nu begeleid zijn intiem en waardevol. Buiten de groep om nodigen de vrouwen elkaar uit voor verjaardagen, koken voor elkaar bij ziekte, gaan met elkaar op stap en bouwen echte vriendschappen op.  Zelf leer ik ook van hoe andere moeders het ervaren en daarnaast breidt het mijn cirkel in Woerden weer verder uit.

Ik wil dit verder brengen. Misschien ook in het Engels, misschien ook in andere steden. En ik volg nu een opleiding voor 1-op-1 begeleiding. Maar Woerden blijft de basis. Hier begon mijn eigen zoektocht, hier vond ik mijn village. En nu mag ik die helpen bouwen voor anderen.”