Te vinden in de binnenstad van Woerden is Stichting Present, een organisatie gericht op het bij elkaar brengen van mensen. In een tijd waarin de eenzaamheid toeneemt, proberen ze het sociaal contact te bevorderen, in de vorm van elkaar helpen met klussen. De afgelopen paar jaar is de 47-jarige Ellen Vossen hier werkzaam. Zij deelt deze boodschap en vertelt over de stichting zelf en haar ervaringen.
Wat houdt Stichting Present precies in?
“Het is een organisatie vooral gericht op vrijwilligers. Stel, je wilt vrijwilligerswerk doen, maar je weet nog niet goed wat je wil doen. Dan kun je bij ons aanmelden en dan kunnen wij iemand vinden die jouw hulp nodig heeft. Via hulpverleningsorganisaties melden de mensen die die hulp nodig hebben, zich aan. Zij hebben bijvoorbeeld niet de financiële capaciteit en ook niet zelf het netwerk, waarin ze mensen om hulp kunnen vragen. Wij helpen dus door eigenlijk een soort brug te vormen, met als uiteindelijk doel dat mensen in het algemeen ook wat meer vrijwilligerswerk gaan doen.”
Wat is uw positie binnen de organisatie?
“Ik ben coördinator bij Present. In die rol regel ik eigenlijk alles rond communicatie en begeleiding van de vrijwilligers. Ook ben ik het aanspreekpunt voor de hulpverleningsorganisaties. Dat doe ik nu ruim drie jaar. De vorige coördinator, met wie ik in mijn vorige baan best vaak mee heb samengewerkt, vertrok. Toen leek het mij wel leuk om het stokje over te nemen.”
Hoe belangrijk vindt u dat stichtingen als deze bestaan?
“Volgens mij is het wel heel belangrijk dat er groepen bestaan zoals wij. Als je kijkt naar hoeveel mensen er wel niet eenzaam zijn, of weinig sociale contacten hebben, hun eigen buren niet kennen. Het is niet meer zo vanzelf sprekend dat iemand even de boodschappen voor je doet, wanneer je bijvoorbeeld je been gebroken hebt. Het is gewoon belangrijk dat mensen ergens terechtkunnen, maar ook dat ze weer vertrouwen krijgen in de samenleving. Het gevoel dat er wel nog iemand is die om ze geeft en ze niet alleen staan op deze wereld.”
Is dit dan ook een goede oplossing voor die eenzaamheid?
“Een oplossing is het misschien niet, maar het is wel weer een stapje naar die oplossing toe. We hebben geen wekelijkse activiteiten bijvoorbeeld, waar mensen heen zouden kunnen. Maar we geven ze wel weer het eerste zetje richting sociaal contact. Zo krijgen ze misschien wat meer vertrouwen om zelf ook meer te werken aan deze oplossing.”
Wat betekent het voor u dat u hier een rol in kunt spelen?
“Ik vind het heel mooi dat je echt iets kan betekenen voor mensen, anders zou ik dit werk ook niet gaan doen. Ik begon eerst te werken bij een commercieel bedrijf, dat was echt niks voor mij. Daarna een tijdje bij de gemeente, wat al meer in dit straatje past, maar ook daar was het net niet wat ik zocht. Iets terugdoen voor de maatschappij is voor mij wel één van de grootste drijfveren. Ik moet het wel voelen. Dat zorgt er ook voor dat je nét dat ene beetje harder werkt om de mensen te helpen.”
Is er een speciaal geval dat er voor u bovenuit springt?
“Er is een mevrouw, waar we wel al een paar keer zijn geweest. Dan hebben we bijvoorbeeld laminaat gelegd, muren geverfd, zelfs ook een kinderkamer opgezet. Die mevrouw heeft best wat problemen, zowel met haar gezondheid, als met haar kinderen, als financiën. Alleen het ligt ook allemaal vrijwel buiten haar macht, ze kan er zelf weinig aan doen. Dat is wel erg pittig, en dat zijn dan mensen die ik in mijn eigen omgeving totaal niet tegenkom. Dan is het juist zo belangrijk dat wij dan met die groep vrijwilligers langskomen. Want als wij het niet doen, wie doet het dan? Waarschijnlijk niemand.”
