Zeist – Na een proefproject heeft het Jordan Montessori Lyceum in februari besloten om de cijfers van leerlingen gesloten te houden voor ouders. Dit geldt ook voor de eindexamenleerlingen van het Jordan College, die zich nu voorbereiden op hun laatste ronde schoolexamens voordat de officiële staatsexamens beginnen. Wieke is eindexamenleerling atheneum en vertelt over hoe zij haar laatste toetsen ingaat nu haar ouders geen inzicht meer hebben.
Hoe voel jij je bij het feit dat je ouders nu geen inzage meer hebben in je prestaties?
‘Gelukkig zijn mijn ouders nooit heel erg controlerend geweest over mijn schoolcijfers. Ze waren altijd van mening dat het mijn eigen verantwoordelijkheid was en vertrouwden erop dat ik het hen zelf zou vertellen wanneer dat nodig was. Toch merk ik dat het me nu een kalmer gevoel geeft.’
Voel je dat je ouders meer of minder betrokken zijn bij je prestaties nu ze geen toegang meer hebben tot je cijfers?
‘Ik merk het wel een beetje, ja. Ik krijg nu iets vaker de vraag of ik al resultaten terug heb of hoe het gaat, maar dat kan ook komen doordat de eindexamens steeds dichterbij komen. Het is niet zozeer dat ze minder betrokken zijn, maar de manier van betrokkenheid is veranderd. Het voelt iets minder intensief, maar misschien ook wel meer ontspannen. Ze hebben er vertrouwen in dat ik mijn werk goed doe en dat ik hen wel op de hoogte hou als dat nodig is.’
Is de spanning die je voelt voor de examens nu ook minder geworden?
‘Ja, een klein beetje wel. Het is toch fijn dat ik niet het gevoel heb dat iemand constant meekijkt naar mijn prestaties. Dat gaf vroeger soms wel wat extra druk. Nu voel ik me meer zelfverzekerd, omdat ik zelf alles in de hand heb. Het vertrouwen dat mijn ouders in mij hebben, zonder dat ze de cijfers zien, maakt dat ik zelf meer vertrouwen heb in mezelf’
Hebben jouw ouders in het verleden problemen gehad met je schoolprestaties?
‘Nee, eigenlijk niet. Mijn ouders hebben wel eens gezegd dat ik in het weekend niet te laat thuis mocht zijn voor toetsen, om ervoor te zorgen dat ik genoeg tijd had om te studeren. En ik heb één keer huisarrest gehad omdat ik er toen niet goed voor stond. Maar nu heb ik een goede manier gevonden om te leren.’
Hoe heb je jezelf dan herpakt?
‘Dat was zo’n twee jaar geleden, maar sindsdien heb ik echt mijn manier gevonden om beter te studeren. Ik ga vaak naar de bibliotheek in Utrecht, waar ik samen met vriendinnen werk. We nemen soms even een pauze en gaan koffie halen bij de supermarkt. Dit helpt me om gefocust te blijven, terwijl ik ook een beetje ontspanning en gezelligheid krijg.’
Denk je dat deze verandering ook echt nut gaat hebben?
‘Uit de test blijkt dat de ouders er positief over waren. Ik vraag me alleen af hoeveel nut het echt gaat hebben. Als ouders écht willen weten hoe hun kind het doet, gaan ze het uiteindelijk wel tegen hun kind zeggen dat ze de cijfers moeten laten zien. Dus ik ben niet zeker of het veel verschil maakt in de lange termijn. Voor sommige ouders kan het inderdaad een verbetering zijn, maar ik denk niet dat het alles verandert.’
