Zeist

Selecteer Pagina

‘Vrijwilligerswerk heeft mijn leven echt veranderd’

‘Vrijwilligerswerk heeft mijn leven echt veranderd’

Steeds meer mensen in Nederland gaan vrijwilligerswerk doen. Zo ook Muriel Ruigrok, zij begon al op haar vierentwintigste met vrijwilligerswerk in een bejaardentehuis voor honden. Zij vertelt over haar tijd als vrijwilliger en wat dit werk voor haar betekend heeft. 

‘Toen ik op mijn vierentwintigste stopte met mijn studie kwam ik via een goede vriendin terecht als vrijwilliger in een bejaardentehuis voor honden. Ik had niet verwacht dat vrijwilligerswerk zo veel zou betekenen, niet alleen voor de honden die ik hielp, maar ook voor mijzelf. Elke keer tijdens het uitlaten van de honden of tijdens het verzorgen, merkte ik hoeveel een klein gebaar kan veranderen.

De honden in het bejaardentehuis zijn vaak oud en hebben geen baasjes die voor hen kunnen zorgen. Sommige van hen komen uit situaties waar ze weinig liefde of zorg kregen. Zo herinner ik me een hond die altijd een beetje in zichzelf gekeerd was, maar na een paar weken zag je hem gewoon zichtbaar ontspannen. Het was niet omdat we iets bijzonders deden, maar gewoon door regelmatig tijd samen door te brengen. Dat maakte zoveel verschil voor hem en voor mij ook. Het ging niet om die ene wandeling, maar om het simpele contact. Een beetje liefde en zorg kan zoveel betekenen voor een hond die vaak alleen is. Naast wandelen, hielp ik ook mee met de dagelijkse verzorging van de honden. Ik zorgde voor hun eten, gaf hun medicijnen en een schone plek zodat ze zich veilig en vrij kunnen bewegen. Hoewel dit vaak routinewerk is, is het essentieel voor hun welzijn.

Vrijwilligerswerk heeft mijn leven echt veranderd. Het geeft me iets om voor te werken en ik leer steeds nieuwe honden kennen. Elk van hen heeft zijn eigen verhaal en ik heb veel ontroerende momenten meegemaakt. Soms is het gewoon het simpele gebaar, zoals even met een hond spelen, die het verschil al maakt. Je hoeft geen grote dingen te doen om iets voor een ander, zelfs voor een hond, te betekenen. Soms is het genoeg om een hond uit te laten, een beetje aandacht te geven, of gewoon samen te zitten. En de blije ogen en staarten die je ervoor terugkrijgt, maken alles de moeite waard.

Daarom zou ik iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te doen, of dat nou in een bejaardentehuis is of bij de voedselbank bijvoorbeeld. Er is altijd wel iets wat bij je past. Elk klein beetje hulp maakt uit. En je krijgt er zoveel voor terug. Het gevoel dat je iets goeds doet, dat je iets voor een ander betekent, dat is iets heel bijzonders.’

Over de auteur

Sophie Meinema

Ik ben Sophie Meinema, 17 jaar oud en sinds dit jaar student aan de Hogeschool Utrecht. Ik volg hier de opleiding Journalistiek. Ik kom oorspronkelijk uit Den Haag en heb hier mijn havo-diploma gehaald. Ik ben van jongs af aan al geïnteresseerd in tijdschriften en dan vooral de modejournalistiek. Op dit moment ben ik actief in de omgeving van Utrecht centrum.