Aan het Emmaplein hier in Zeist is al bijna 20 jaar Brasserie Bon Vivant te vinden. De wensen van de klant zijn volgens mede-eigenaresse en oprichter Bea Kaptein uiterst belangrijk. Zij vertelt over de start, de obstakels en de visie van Bon Vivant.
Het was erg spannend om de brasserie samen met mijn man Rick te starten. Ik ben van huis uit verpleegkundige en hij zat al in de horeca. We wilden erg graag iets samen doen, mede omdat onze kinderen op dat moment nog klein waren. Rick was destijds aan het zoeken op het internet naar mogelijkheden, hij kwam vervolgens deze locatie in Zeist tegen. Dat was erg toevallig want mijn ouders woonden op dat moment hier vlakbij. Rick vroeg toen aan mij of ik zin had om met hem mee te gaan, ik heb alles min of meer uit mijn handen laten vallen en ben gegaan.
We stapten in een heel groot zwart gat, het begin was echt pittig. We begonnen natuurlijk met zijn tweeën dus het was zoeken naar wat voor taken we moesten vervullen. Het was leren waar we goed in zijn en minder goed in zijn. Nu kan ik 5 tafels op me nemen maar in het begin liep ik nog rond met een boekje en een pennetje. Maar door het dagelijks doen werd het steeds leuker, je gaat mensen herkennen en hun verhalen horen. In het begin was ik vooral bezig met wat ik aan het maken was en waar het heen moest, nu gaat dat automatisch en kan ik meer met de gasten zelf bezig zijn.
Met onze benadering van publiek onderscheiden wij ons echt van andere plekken. Het grootste gedeelte van onze gasten zijn vaste gasten, de rest zijn mensen die spontaan binnen komen lopen. We benaderen iedereen altijd positief en proberen te zorgen dat onze gasten zich altijd gezien voelen. Deze plek is ideaal om het met iedereen in Zeist gezellig te kunnen hebben, niet zoals in het centrum waar je anoniem binnenloopt. Het is echt belangrijk om mensen belangrijk te vinden en ze zo te laten voelen. Dat gevoel vind ik ook erg belangrijk wanneer ik op andere plekken kom en dat mis ik toch wel vaak. Wanneer ik ergens binnenkom word ik niet eens aangekeken en aan mijn lot overgelaten, dan voel ik me niet welkom.
Het ondernemen in Zeist is erg prettig, maar soms ook ontzettend lastig. Naar mijn idee hebben we een gemeente die niet genoeg met ons meedenkt. Ze zijn vooral bezig met wat ze zelf willen bewerkstelligen, er wordt in mijn optiek niet voldoende geluisterd naar de ondernemers zelf. Iemand achter een bureau bedenkt hele andere dingen dan iemand die hier staat te werken onder de mensen.
