Felin is een 19-jarige student die de opleiding tot docent Engels volgt. Op hun 18e verhuisden die naar de Warande, een grote stap die zowel kansen als uitdagingen met zich meebracht. Als neurodivergent en non-binaire persoon was het vinden van een veilige en fijne woonomgeving belangrijk, en gelukkig heeft Felin die gevonden. In dit interview vertelt hen over hun ervaringen met op kamers gaan, de bijzondere sfeer op de Warande en wat deze plek voor hen betekent.

Hoelang woon je al op de warande?
Nu anderhalf jaar, ik ben ingetrokken op mijn 18e. Dat was ook het eerste jaar van mijn studie. Het is best wel ongebruikelijk om zo vroeg uit huis te gaan, aangezien het lastig is kamers binnen te komen, maar ik had enorm veel geluk met mijn moeder. Net voor mijn 16e zag mijn moeder een bericht op Facebook over dat het slim is om je in te schrijven bij de SSH zodra je 16 bent. Hierdoor heb je een grotere kans op een kamer. Dus toen ik 16 werd had ze me gelijk ingeschreven, waardoor ik de mogelijkheid had om op kamers te gaan, aangezien de SSH werkt op hoelang je ingeschreven staat. Ik kon op dat moment nog niet hospiteren voor een kamer in Utrecht, maar dat wilde ik helemaal niet.

Waarom wilde jij niet op kamers in Utrecht dan?
Het is een stuk rustiger. Bij mijn kamer bijvoorbeeld,als ik op het balkon, zit lijkt het net of we midden in de natuur zijn. Het hele terrein is omringd met bomen en er is ook niet veel omgevingsgeluid. En ja, natuurlijk achter de rij bomen is een grote weg en een winkelcentrum,maar dat gevoel heb je niet als je op je kamer bent. Dat heeft echt zijn eigen charme.

Hoe was de overstap van thuis wonen naar uit huis gaan?
Het is natuurlijk een grote stap, want opeens moet je je eigen routine en huishouden bijhouden. Op een een of andere manier plakken de vloeren altijd, maar dat soort dingen merk je na een tijd niet meer. Ik ben autistisch en dat maakt verzelfstandiging wel lastig. Eigenlijk is het nog steeds een lastige stap. Hiervoor woonde ik in Bussum. Eigenlijk wist ik een lange tijd al dat dat niet de plek was waar ik helemaal mijzelf kon zijn. In Zeist heb ik voel ik me daar beter over. Ik woon ook in een huis met vooral neurodivergente mensen, wat ook zorgt voor een accepterende omgeving.

Een neurodivergente studentenhuis, hoe kan ik dat voor mij zien?
Ik denk wel anders dan andere studentenhuizen, we namelijk nu bijvoorbeeld sinds een week een bieropener in huis. In plaats van feestjes organiseren, zitten we meestal gezamenlijk tot laat bordspellen te spelen. In het weekend kan het zelfs zo zijn dat we tot vier uur ‘s nachts aan een stuk doorpraten over actualiteiten en hyperfixaties. Iedereen heeft begrip voor elkaar in mijn huis, wat ik erg kan waarderen. Het is oke als je je even terug trekt als het te veel word,maar ook als het schoonmaken niet lukt,dan word er bijgevlogen.

Hoe is het met jouw buren heb je daar veel last van?
Wat andere zien als een last, daar geniet ik juist van. Het gebeurt wel eens dat ik een deadline moet halen en dus om middernacht nog aan het werk ben aan school. Soms hoor ik nog wel eens feestjes van de onderburen waar ze hard meezingen en piano spelen. Volgens mij hebben mensen daar meestal wel last van, maar hrt maakt mij juist blij om te horen dat mensen plezier hebben. En meestal is het toch op een vrijdag of zaterdag, dus dan maakt het me niet zoveel uit. Het hoort nu eenmaal bij het studenten leven.

En heb je dan ook veel contact met je buren?
Niet heel veel, maar ik ken best wel een aantal mensen. Ik ga volgend jaar bij een vereniging, waar ik al een paar mensen heb leren kennen. Er zijn overigens wel eens activiteiten. De grootste is een jaarlijkse barbecue met de hele Warande. Dan neemt iedereen zijn eigen eten mee en zijn er ook lokale artiesten. Hier komt dan ook de hele Warande samen. Zowel de studenten als de gezinnen en ouderen.

Waar komen de gezinnen en ouderen vandaan dan bij een studenten complex?
De onderste woningen zijn sociale huurwoningen. Er zijn ook wat lagere appartementen complexen op de Warande en dat zijn helemaal sociale huurwoningen. Ik kom daar niet vaak langs alleen als ik even mijn boodschappen haal.

Voelt de Warande nu echt als jouw huis?
Ja, ik heb hier hele gezellige huisgenoten. Ik zit dichtbij school en vind de omgeving heel fijn. Ik heb nu echt het gevoel dat ik mijn thuis heb gevonden.