In de gang ligt een stapel skeelers, de deur kan er bijna niet van open. De meiden Puck,
Imke en Suze staan in de woonkamer, zichtbaar gespannen. “We weten niet zo goed wat
we moeten verwachten, dit is ons eerste interview,” geven ze later zelf aan. We gaan
zitten en ze beginnen verlegen maar enthousiast te vertellen over hun missie.
Wat begon als een grapje – “Zullen we naar Wijk bij Duurstede skeeleren?” – is
uitgegroeid tot een uitdaging met een duidelijk doel. “Toen we er wat langer over
nadachten, realiseerden we ons: als we dit nou doen voor een goed doel, dan maakt het
echt een verschil,”
Het doel waarvoor ze skeeleren is Kika, de stichting die zich inzet voor kinderen met
kanker. Jaarlijks krijgen ongeveer 600 kinderen kanker, het doel van Kika is “ieder kind
kankervrij,” en dit proberen ze te bereiken door middel van onderzoek. “We willen graag
de kinderen helpen die ziek zijn,” zegt Imke. “Als ik later groot ben, wil ik ook in een
ziekenhuis werken om kinderen met kanker te helpen.”
De 10-jarige meiden skeeleren elke dag samen naar school. Soms maken ze langere
ritten en nu trainen ze intensief om de 22 kilometer van hun uitdaging te kunnen halen.
Elke keer gaan ze een stukje verder. Zo hebben ze afgelopen zaterdag al een rondje
Bunnik gedaan, dat is ongeveer 8 kilometer.
Op de grote dag, 30 april, gaan de meiden van Zeist naar Wijk bij Duurstede skeeleren.
Ze zullen de 22 kilometer afleggen, met enkele pauzes en veel motivatie van hun
moeders, die hen op de fiets volgen. “Dan kunnen we ook onze flesjes water en snacks
bij hen in de tas stoppen,” zegt Suze lachend.
Zodra de skeelers aangaan, zijn de meiden zelfverzekerd en gezellig druk. We maken wat
foto’s en de meiden laten al hun trucjes zien: ze staan op hun tenen, maken snelle
rondjes en springen hoog. Maar toen ze even stil stonden om te poseren, hoorden we
plotseling iemand huilen. Ze skeeleren naar het geluid, er was een jongetje van zijn fiets
gevallen de meiden helpen hem omhoog en pakken zijn fiets op.
Eenmaal terug thuis kletsen de meiden enthousiast tegen hun ouders. Ze praten over
hoe hoog ze konden springen, hoe goed de foto’s zijn en over alles wat ze hebben
meegemaakt. Maar het feit dat ze zorgzaam een ander hebben geholpen, wordt niet
genoemd. Voor hen is het vanzelfsprekend om andere te helpen, om acties te starten
om bezig te zijn met de medemens.
De meiden hebben heel veel zin in de actie, toen ze langs de klassen gingen om over hun
actie te vertellen, was er veel enthousiasme. “Klasgenoten wilden wel doneren, of nou
ja, hun ouders,” zegt Puck. Er word nog gevraagd of ze een yell hebben. Nog niet, zeggen
ze. Maar binnen een minuut staan ze alweer op hun skeelers en zingen ze in een
handomdraai hun eigen yell: “Yell, yell, yell, de skeelermeisjes kunnen het wel, heeey!”
“Voor de kinderen die nu met kanker worstelen, willen we zeggen: ‘We hopen dat jullie
snel genezen en heel veel sterkte,’” aldus de meiden.
Op 30 april gaan de drie meiden skeeleren van Zeist naar Wijk bij Duurstede. Ze
proberen zoveel mogelijk geld ophalen voor de strijd tegen kinderkanker. De link staat
hieronder.
