Begin mei plant het Beauforthuis in – een onafhankelijk theater en cultureel podium met een focus op duurzaamheid – een boom ter nagedachtenis aan Jan Cremer. Als financieel expert met een warme persoonlijkheid was hij jarenlang een stille kracht achter de schermen. Lidwien Vork, oprichter van het Beauforthuis, blikt terug op hun hechte samenwerking en de betekenis van dit blijvende eerbetoon.

Wat betekende Jan Cremer voor het Beauforthuis?
Heel veel, maar dat klinkt bijna als een cliché. Jan was iemand die zich overal enorm voor inzette, voor iedereen. Voor ons was hij echt een partner in crime. Hij kwam uit de financiële wereld en gaf ons ontzettend veel waardevolle adviezen. Niet zozeer door geld te geven, maar ook door ons te helpen het financieel vol te houden. In een onafhankelijk theater zonder overheidssteun is dat goud waard. Dankzij hem kwamen we ook sterker uit moeilijke periodes.

Wat maakte Jan zo geliefd bij zoveel mensen?
Omdat hij heel eenvoudig en toegankelijk was. Hij hielp echt iedereen. Of het nu om kleine of grote problemen ging, Jan stond altijd klaar. En hij had humor, je kon enorm met hem lachen. Een hele warme, gezellige man, zonder poeha. Dat maakte hem bijzonder geliefd. En hij verwachtte nooit iets terug voor zijn hulp. Het enige waar hij echt van genoot, was gezelligheid en lekker uit eten gaan. Hij zei altijd: “Je hoeft me niks te geven, maar help anderen zoals ik jou geholpen heb.” Dat is eigenlijk het mooiste wat je kunt doorgeven.

Hoe ontstond het idee om een boom voor hem te planten?
Dat ging eigenlijk vanzelf. We hebben hier eerder bomen geplant voor mensen die veel voor ons hebben betekend en overleden zijn. Dus het voelde vanzelfsprekend dat Jan ook zo’n plek zou krijgen. Zijn overlijden in februari was een grote klap. We wisten wel dat zijn gezondheid achteruitging en hielden er rekening mee dat we afscheid zouden moeten nemen, maar toch kwam het onverwachts. Binnen een paar weken was hij er niet meer. Dat was heel schokkend. Tijdens de condoleance stond de boom al in de zaal, en een paar weken later hebben we hem samen met zijn vrouw en familie geplant.

Hoe heeft u die gebeurtenis beleefd?
Heel bijzonder, ja. Er was bijvoorbeeld een vrouw met zware lichamelijke beperkingen die door Jan enorm geholpen is. Zij vertelde haar verhaal tijdens de boomplanting. Zijn kinderen, die niet wisten hoeveel hij voor anderen had gedaan, waren daar diep door geraakt. Het was heel mooi en ontroerend. Ook ik heb gesproken en onder andere verteld dat ik in mijn twintiger jaren het Beauforthuis heb opgericht. Het was bijzonder krachtig en ontroerend om te ervaren hoe een ondernemende leeuw als Jan toen naast me kwam staan en me hielp dit mogelijk te maken.

Heeft Jan u persoonlijk en het Beauforthuis als geheel geïnspireerd?
Absoluut, en dat op een heel diep niveau. Bijvoorbeeld tijdens de kredietcrisis van 2008, toen het financieel echt zwaar was, heeft hij ons erdoorheen gesleept. Jan dacht nooit in problemen, maar altijd in oplossingen. Die mentaliteit willen we hier blijven vasthouden. Hij liet ons zien dat je niet aan de zijlijn moet blijven mopperen, maar je handen uit de mouwen moet steken en anderen moet helpen. Zelfs als het niet altijd iets oplevert, het gaat om die paar keer dat je wél het verschil maakt. Ook persoonlijk had ik een hechte band met hem; ik kende Jan al heel lang. Als oprichter van het Beauforthuis betekende zijn steun ontzettend veel voor mij. Het raakte me diep dat juist iemand uit de financiële wereld, zo anders dan mijn eigen tegendraadse achtergrond, zo achter ons stond. Dat vond ik heel bijzonder en ontroerend.

Wat hoopt u dat de boom voor Jan de komende jaren gaat betekenen?
Ik hoop dat het mensen eraan herinnert dat je echt het verschil kunt maken. Je kunt klagen over hoe moeilijk alles is, of je kunt iets doen, zoals Jan dat altijd deed. De boom is een ode aan hem, maar ook een stille aanmoediging voor iedereen: steek je handen uit je mouwen en help anderen. Daar gaat het om.