Enzo Ermin uit Zeist heeft onlangs een grote stap gezet in zijn jiu jitsu-carrière: hij behaalde zijn zwarte band. Het is een mijlpaal waar jaren van training en discipline aan voorafgingen. Terwijl hij nuchter blijft onder zijn prestatie, richt hij zijn blik nu op een ander doel: het Europees Kampioenschap. Vanuit zijn woonplaats Zeist, waar hij al sinds jonge leeftijd traint, vertelt hij over het verschil tussen examens en wedstrijden, en hoe hij zich voorbereidt op het volgende grote gevecht.

“Het moment dat ik mijn zwarte band kreeg, was echt geweldig. Ik kon gewoon niet stoppen met lachen van blijdschap, het voelde alsof alles samenkwam. Het gaf me ook echt een goed gevoel dat ik aan alle eisen had voldaan en nu écht bewezen had dat ik het kan. Voor mij betekent die zwarte band dat ik technisch een stuk beter ben geworden en dat geeft me echt trots. Toch zie ik die zwarte band niet als iets wat direct met het EK te maken heeft. De zwarte band hoort bij het oude, traditionele jiu jitsu, terwijl het EK veel meer draait om vechten en een beetje vrijer is. Het zijn eigenlijk twee aparte dingen, maar ze horen wel bij elkaar. Het behalen van die zwarte band heeft mijn zelfvertrouwen zeker een boost gegeven. Ik merk dat mijn technieken beter en strakker zijn geworden, en dat maakt me zekerder als ik de mat op ga. Het is fijn om te weten dat ik technisch sterk sta, dat helpt echt tijdens wedstrijden. Of ik nu hoger ga eindigen op het EK? Dat is lastig te zeggen, want ik weet niet hoe mijn tegenstanders zich hebben ontwikkeld. Wat ik wel weet, is dat ik zelf veel sterker en technisch beter ben dan voorheen, dus ik voel me er klaar voor. Druk en spanning? Daar ga ik gewoon mee om door zoveel mogelijk te trainen en vast te houden aan een goed programma. Uit onderzoek blijkt dat als je goed blijft trainen, je lichaam vanzelf minder zenuwachtig wordt en je zelfvertrouwen groeit. Dus ik blijf gewoon hard werken en mezelf voorbereiden, zodat ik straks kan laten zien wat ik kan. Mijn doel voor het EK is duidelijk: ik wil beter presteren dan vorig jaar. Toen werd ik zevende, en nu wil ik minimaal vijfde worden. Dat is mijn doel en daar werk ik hard voor. Ik zie het EK als een volgende stap in mijn ontwikkeling, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Tijdens zo’n toernooi leer je veel over jezelf, over hoe je met druk omgaat, hoe je je focus houdt en hoe je jezelf uitdaagt om beter te worden. Dat is het mooie aan deze sport. Het is niet alleen spierkracht en conditie, het gaat ook om concentratie, controle en blijven verbeteren. Jiu jitsu is inmiddels echt een deel van mijn leven. Vanuit Zeist train ik meerdere keren per week, soms alleen, soms met mijn team. Het is niet altijd makkelijk om alles te combineren met school en sociale dingen, maar op de mat voel ik me altijd op mijn plek. Of ik nu een goede dag heb of niet, trainen helpt me altijd verder. En straks op het EK hoop ik dat dat allemaal samenkomt.”